Eenenveertig jaar geleden werkte Mari van Laarhoven bij Mikron in Tilburg. Frank Heijnen, de kleinzoon van de oprichter, startte net na die periode bij Mikron. Mari kende het chroomvak al en wilde zich meer oppervlaktetechnieken eigen maken en het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Al snel begon hij zijn eigen bedrijf CZL Tilburg.

‘Als ik het bedrijf niet had verkocht, was het naar de kloten gegaan. Net als ikzelf. Gaandeweg werd ik steeds meer de dupe van mijn perfectionisme en doorzettingsvermogen. Dat werkt dubbel destructief. Op het moment dat ik er helemaal doorheen zat en de boel de boel wilde laten, werd ik gebeld.’

Van trader werd hij zonder technische kennis een technische speler. Vorig jaar verkocht hij zijn miljoenenbedrijf aan een Franse private equity partij. Intussen is hij Chairman of the Board. ‘Een leidinggevende rol binnen de organisatie zag ik niet meer zitten’, zegt John Huiberts (49). ‘Maar ik blijf wél betrokken. IGM Resins is tenslotte mijn kindje.’

Michel van Kuringe geloofde zijn oren niet toen zijn compagnon Marco Ruiter hem vertelde dat hij iets anders wilde gaan doen. ‘Ik dacht: ‘Wat ga je nou doen man? We hebben een hartstikke leuk bedrijf. Het gaat allemaal goed. Waarom wil je iets anders doen?’ Ik had daar nog nooit over nagedacht.’

‘Als een team degradeert of je een trainer moet wegsturen, is het niet altijd leuk om voorzitter van een voetbalvereniging te zijn. Maar met dat soort dingen kan ik goed omgaan. Net zoals ik deal met de mindere kanten van de verkoop van Van Caem Transporten. Ik ben een positief ingesteld persoon en kan mezelf recht in de spiegel aankijken.’