Veiligheid is meer dan voorkomen dat iemand een stuk van z’n vinger afzaagt. Mensen moeten zich ook veilig bij elkaar voelen. ‘Ik waardeer het dat ze voor ons komen werken en zie graag dat ze heelhuids en tevreden naar huis gaan’, zegt Roger Hamann (56) van Unilin Insulation. ‘Toch gebeuren er nog steeds ongelukken en zijn er spanningen. Hoe pakken andere bedrijven dit toch aan?’

Roger Hamann worstelt met dit vraagstuk, is er elke dag mee bezig. Unilin Insulation, producent en leverancier in dak-, gevel-, en vloerisolatie, doet er alles aan om lichamelijk letsel op de werkvloer te voorkomen. Zo introduceerde zij een Zero Harm-beleid voor meer bewustwording, komt er elke maand een thema voorbij en biedt ze workshops en trainingen.

Herken cruciale momenten

‘Maar het gaat niet alleen om het kennen van je gereedschap’, weet de betrokken plantmanager. ‘Je moet je verantwoordelijk gaan voelen en wakker zijn bij keuzes en inschattingen.’ Eerst naar links en dan naar rechts kijken voordat je oversteekt zit in ons gebakken. Deze oplettendheid moet volgens Roger ook altijd tijdens het werk aanwezig zijn. Dus niet ‘nog snel even’ een klusje afmaken voordat je naar huis gaat. En als iets gevaarlijk lijkt, dan ook níet doen.

Mentaliteit en cultuur

Fysiek letsel is iets zichtbaars. Mentale en emotionele veiligheid is een heel ander verhaal. ‘Mentaliteits- en cultuurverschillen leiden soms tot spanningen en onbegrip’, legt Roger uit. ‘Men verstaat elkaar letterlijk niet, kent elkaars cultuur niet en er vinden soms pesterijen plaats. Wat voor de een ‘n geintje is, is voor de ander een belediging. Werknemers die al 25 jaar toegewijd zijn aan ons bedrijf, staan nu naast iemand die geen Nederlands spreekt. Als je het niet meer over Willem II kunt hebben of over je vakantie, dan wordt het wel heel erg stil aan die machine.’

Confronterend

Voor verandering moet iemand wel open willen staan. Sommigen vinden dat lastig of confronterend. ‘Dit geldt zowel voor onze Nederlandse medewerkers als ook voor onze arbeidsmigranten’, benadrukt Roger. ‘Maar we blijven er bovenop zitten, want we geven om onze mensen. Veiligheid boven alles.’

TEKST JEANETTE VAN HAASEN
FOTOGRAFIE JULES VAN IPEREN