Haar oma was dienstmeisje bij een rijke familie. Haar moeder had het beroep van laborante en werd ontslagen toen ze zwanger was. ‘Zo ging dat in die tijd. Ze kreeg het Haags Kookboek mee en dat was dat.’ Zelf werd Jessica van Schijndel (45) moeder van zoon Willem toen ze al door het glazen plafond heen was. Een gesprek met humor en bijzondere inzichten.

Om half 12 moet ze weg om Willem op te halen. ‘Hij is aan het oefenen voor de basisschool, dit is zijn eerste dag.’ Jessica’s biologische klok heeft ze een tijd geen voorrang gegeven, wat als voordeel had dat ze zich voor 100% op het werk kon storten. ‘Het is fysiek best zwaar om nu nog een klein jongetje te hebben. Maar aan de andere kant sta ik rustiger in het leven dan toen ik 25 was. Ik hoef niet meer per se naar Pinkpop.’

Simon en Garfunkel
Een stukje geschiedenis. Vader Wim van Schijndel neemt met zijn broer Ad in 1965 het familiebedrijf aan de Kerkstraat over en ontwikkelt het tot een toeleverancier van plaatwerk. Jessica: ‘Toen pa op zoek was naar een opvolger, werd ik er, tussen de soep en de aardappelen door, voor gevraagd.’ Samen met haar toenmalige partner Hans van Eijck
neemt ze het bedrijf in 2000 over. Hoewel de liefdesrelatie geen stand heeft gehouden, zou ze nog altijd niet met een ander willen samenwerken. ‘Hans en ik zijn een soort Simon en Garfunkel binnen Van Schijndel.’

Onafhankelijk
Ze denkt dat het niet uitmaakt of er een man of een vrouw aan het roer staat, maar vrouwen aan de top zijn sowieso sterk. ‘Dat lijkt me een logisch gevolg. Wij hebben al een pittige weg afgelegd om ons tussen de mannen staande te houden. Er zijn genoeg old boys networkclubjes, maar voor vrouwen beginnen die nu pas van de grond te komen. Aan de andere kant valt een vrouw meer open krijgt daardoor de kans om zich te profileren. Maar dat moet je wel willen natuurlijk.’ Jessica identificeert zich met haar onderneming en is niet zozeer bezig met haar cv. ‘Ik wil onafhankelijk en autonoom zijn. Roei liever niet tegen de stroom in maar trek me er ook weinig van aan.’

Moeilijke woorden
‘Ik studeerde na de middelbare school Communicatiewetenschappen in Nijmegen. Bepaald geen voorbereiding op het ondernemerschap!’ Jessica lacht en nuanceert het meteen weer. ‘Hoewel ik aan de kunst van het communiceren natuurlijk altijd wat gehad heb. Ik leerde er om informatie goed over te brengen, manieren van presenteren, verkoop, huisstijl, voorlichting geven en vertellen met beelden.’ Jessica’s bescheiden natuur viel bij haar scriptiebegeleider niet in goede aarde. ‘Hij sommeerde me om eens wat moeilijkere woorden te gebruiken, zodat ik belangrijker over zou komen.’ Iets wat door een professor van Nijenrode, waar Jessica sinds februari studeert, onlangs werd tegengesproken. ‘De studie Strategisch Leiderschap die ik daar volg is een cadeautje aan mezelf.’

Verfrissend
‘Deze professor is simpel in zijn bewoordingen. Verfrissend!’ Jessica leert er veel over haar persoonlijke groei in combinatie met de groei van de zaak. ‘Een sarcastisch stemmetje in mij zegt nu: komt dit te soft over? Er is veel in beweging. Steeds belangrijker wordt de vraag voor mij en mijn personeel: heb je het gevoel bij te dragen aan een groter geheel? Echte voldoening, serieus invulling geven aan je werk en je leven. Ja, ik zorg graag voor mijn personeel en mijn personeel geeft dat weer aan mij terug. Niet soft! Uiteindelijk goed voor het bedrijfsresultaat.’ Ze heeft keihard gewerkt, met altijd in haar achterhoofd de drive om het levenswerk van opa, vader en oom succesvol door te zetten. Door crisistijden heen te loodsen. ‘Dat heeft wel impact gehad op mijn privéleven.’

Hoge hakken
‘Ik let op mijn mensen, heb een paar keer ingegrepen en collega’s naar de dokter gestuurd. Dat wordt van een vrouw misschien sneller geaccepteerd en gewaardeerd. Ik heb alleen vakmensen met minimaal MBO-niveau, die allemaal iets bijzonders, een meerwaarde meebrengen. Zoals humor en energie. Plezier in het werk betekent ook een extra stapje voor je collega willen doen.’ Naast Jessica werken er nog twee vrouwen bij Van Schijndel. ‘Eén in de werkplaats en één op de receptie. Ik zou er dolgraag meer willen, maar alleen als ze stoer zijn. Geen gesjans op hoge hakken.’

Quotes van Jessica:
‘Ik wil graag meer vrouwen in de werkplaats. Maar niet op pumps.’
‘Ik hoef niet meer per se naar Pinkpop, dat is een voordeel lijkt me.’
‘Soms laat ik vallen dat ik op Nijenrode studeer. Dat helpt.’
‘Er moet maar eens een old girls network komen!’

Tekst: Henrike Brouwer
Fotografie: Kees Bennema