Procederen in civiele zaken is mijn dagelijkse praktijk. Dat doe ik al jaren bij de rechtbank of het gerechtshof. Toch kom ik soms nog voor verrassingen te staan, onlangs in een confrontatie met de rechtsbijstandsverzekeraar van mijn tegenstander. De zaak had geen erg groot financieel belang en was inhoudelijk niet eens zo sterk, maar had voor mijn cliënt een hoog principieel gehalte. Na gewaarschuwd te zijn voor de risico’s - dat principes vaak te veel geld kosten en wie procedeert om een koe, er een toe geeft - stond het licht op groen. 

Al snel na de eerste sommatie meldde de rechtsbijstandsverzekeraar van mijn opponent zich. Telefonisch informeerde ik of er iets te schikken viel. Voor de verzekeraar zou het niet zo veel uit moeten maken of die nu de kosten voor rechtsbijstand in de procedure zou betalen of het bedrag van de vordering van mijn cliënt. Dat zag ik toch helemaal verkeerd. De verzekeraar had eigen juristen in dienst ‘en die zitten er toch’. De te leveren rechtsbijstand volgens de polis kon dus door de verzekeraar zelf geboden worden. Dat zou anders zijn als de verzekerde een beroep zou doen op diezelfde polis, namelijk voor het kiezen van een externe advocaat. Dat recht heeft een verzekerde op grond van uitspraken van het Europese Hof van Justitie, dat zelfs zeer recent heeft uitgemaakt dat ook een advocaat op kosten van de verzekeraar gekozen kan worden voor een bezwaarschrift procedure bij het UWV. Pas als de verzekeraar geconfronteerd wordt met externe ‘out-of-pocket’ kosten, kan gesproken worden over een schikking in de zin dat de verzekeraar de vordering van mijn cliënt zou betalen als die lager is dan de geschatte kosten.

Ik besprak de uitkomst van mijn telefoontje met mijn cliënt. Die nam contact op met zijn tegenpartij. Als de verzekeraar hem bij zou staan in de procedure en hij zou verliezen, zou de verzekeraar weliswaar de kosten betalen, maar niet de toegewezen vordering. Die komt voor rekening van de tegenpartij zelf. Als hij daarentegen zou kiezen voor een externe advocaat, dan zou de verzekeraar de vordering betalen bij wijze van schikking en zou de tegenpartij verlost zijn van het procesrisico. Korte tijd later werd ik gebeld door de verzekeraar met het verzoek de zaak toch maar te schikken. Hij koos eieren voor zijn geld, slim toch? Beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald!