TLogistics: Ik ben geen deurentrapper

In het leger leerde hij te relativeren, bij grotere logistieke bedrijven om diplomatiek te zijn. Kortom, geknipt voor de politiek. Maar zijn eerste prioriteit is en blijft TLogistics. ‘Ik hoef niet de grootste te worden’, zegt Ad van Beurden (53). ‘Wél de beste.’ Zijn vrouw Karin van Beurden (50) en collega Esther Banens (44) schuiven halverwege dit gesprek aan.


Uitgave: Juli-Aug 2020
Thema’s: Logistiek Familiebedrijf Internationaal zakendoen Transport & Logistiek

‘Grote logistieke organisaties ken ik vanuit mijn eerdere functies’, gaat Ad verder. ‘Maar hoe groter, hoe minder contact met mensen. Ik was alleen nog maar intern bezig, verschrikkelijk.’ En contact met mensen, zoals zijn vele klanten, heeft hij absoluut nodig. Zeker omdat die zich in Amerika, Azië, Australië, Nieuw-Zeeland, Midden- Oosten en Afrika bevinden. De CEO van TLogistics, E-commerce en E-fulfilment specialist, had zich uitgerekend dit jaar voorgenomen om zijn klanten in het buitenland vaker te gaan bezoeken, maar corona hield dit tegen. ‘Ik bezoek ze niet om cijfertjes te presenteren, maar nodig hen uit voor een lunch of diner. Zaken doe ik bij voorkeur op een ongedwongen manier.’

Schuilkelders
Precies zo’n werkgever is hij ook. Met aandacht voor het werk en aandacht voor de mens. Sowieso vindt hij dat je je niet te druk moet maken. ‘Als ik sommigen hoor zeuren over te lang binnenblijven vanwege corona, denk ik aan al die mensen die dagenlang in schuilkelders moesten schuilen omdat het kogels regende.’ Hij refereert naar zijn twee uitzendingen naar Bosnië tijdens zijn dienst- tijd. Daar ontdekte hij dat materie niet het belangrijkste is in het leven. Na tien jaar was hij er klaar mee beroepsmilitair te zijn. ‘Ik ging er als een jongen in en kwam er als een man uit’, zegt hij daarover. Ad ging o.a. voor Flextronics, DHL Supply Chain en Syncreon werken, bekleedde daar hogere functies, en maakte in 2010 de sprong naar zelfstandig ondernemerschap. De zaken gaan goed. ‘Wij kunnen iets betekenen voor internationale bedrijven die nu hard groeien in de Europese markt. Maar ik ben geen deurentrapper, wel een rasechte netwerker. Ik geloof er heilig in dat investeren in lange-termijn relaties vruchten afwerpt.’

Of het botst
En die vruchten kwamen er, want TLogistics nam de laatste twee jaar zo’n vlucht dat het warehouse te klein wordt. ‘In dit type logistiek moet je eerst veel zaaien, het oogsten komt pas later’, legt Ad uit. ‘Eind 2018 is daar echt schot in gekomen dankzij een paar grote klanten. We groeien nu uit ons jasje en willen nog verder gaan professionaliseren.’ Maar wel met behoud van de familiare sfeer die binnen het bedrijf met ruim 40 medewerkers leeft. ‘Dat gaan we doen door op deze voet verder te gaan’, zegt Karin van Beurden, financieel manager. ‘Dus blijven we betrokken bij onze mensen, houden we het persoonlijk contact erin. Ik hoorde laatst een medewerker over ons bedrijf zeggen: a home away from home. Dat vond ik mooi gezegd.’ Karin stapte tien jaar geleden mee in het bedrijf van haar man zodat hij ’s avonds vaker thuis zou zijn. En dat is gelukt. Ad: ‘Of het wel eens botst tussen ons? Ja, dan loopt ze kwaad weg en krijg ik het thuis terug. Maar meestal gaat het goed omdat we ieder ons eigen ding doen. Geloof me, als ík de rekeningen zou moeten betalen, werd er niemand betaald.

Weekendje weg
Director of Operations Esther Banens, nu twee jaar in dienst, voelt zich bij TLogistics als een vis in het water. ‘Ik werk met een hele leuke club mensen, dat geeft me energie. Het is inderdaad zo dat er maar zeven mannen in ons team zitten, maar vrouwen vinden licht logistiek werk nu eenmaal leuker om te doen.’ Ad: ‘Een man moet je niet de hele dag aan een inpaktafel zetten, dat houdt hij niet vol.’ Karin: ‘Esther is heel goed in wat ze doet, weet ook overal alles van. En dan heeft ze ook nog een man en drie kinderen thuis. Knap hoor.’ Esther omschrijft Ad als toegankelijk en betrokken. Iemand die vertrouwen stelt in zijn mensen. Was corona er niet, dan waren ze ter ere van het tienjarig bestaan allang een weekendje weggeweest met z’n allen. ‘Zodra het kan, gaan we’, zegt Karin. ‘We houden wel van gezelligheid.’ En niet te vergeten van humor. Zo is Esther al twee keer in de 1 april grappen van Ad getrapt die het niet laten kan.

Drive
Ik vraag Ad of hij nog een grote droom heeft. ‘Niet specifiek’, reageert hij. ‘Maar ik zie mezelf niet al met mijn 60e in Spanje de dagen slijten met petanque. Aan vissen of fietsen doe ik niet, maar ik ben wel politiek actief als raadslid voor de gemeente Goirle.’ Voor nu ligt zijn focus op het vinden van een nieuwe locatie. Liefst in de buurt, vanwege zijn medewerkers die uit de directe omgeving komen. Ad is trots op het bestaansrecht van TLogistics. Elke dag opnieuw voelt hij de drive. ‘Dat komt ook door de dynamiek en het internationale aspect van mijn werk’, zegt hij enthousiast. ‘Zeg nou zelf, het is toch veel leuker om te bellen met een klant uit Amerika dan uit Amsterdam?’ 

< Alle thema's