De noodzaak en wil tot verduurzamen beperkt zich uiteraard niet tot de maakindustrie. Met deze BOB Academy over verduurzaming maken we dan ook een uitstap naar de automotive. Ook hier spelen techniek en duurzaamheid een cruciale rol. De ondernemers praten over intern verduurzamen, over duurzamer produceren en of maar vooral hóe ze klanten hierin meenemen.

In 1961 startten de Noordwijkers Joep Alkemade (de vader van Jan-Hein) en zijn zwager Louis Vester autobedrijf Renova aan de Tilburgse Spoordijk. Jan-Hein: ‘Ze verwierven een dealerschap van BMW. Dit merk had toen slechts twee modellen die goed verkochten dus heel blij waren ze er destijds niet mee. Gelukkig stalden veel Tilburgers hun auto bij hen en liep bovendien de werkplaats goed. De komst van een vierdeurs sedan redde het merk.’ Jan-Hein nam de zaak in 1995 over en ging ook het merk MINI voeren. In mei jongstleden opende het nieuwe Experience Center haar deuren. Het pand staat op de hoek van de Kempenbaan tegenover hotel Van der Valk en is een ware blikvanger vanaf de A58.

Snelste rondje ooit

Het Experience Center is het eerste pand dat volledig is ingericht volgens de corporate identity van BMW voor de komende tien tot vijftien jaar. ‘Met het gedeelte voor MINI zijn we nu nog niet klaar. Ergens de komende maanden ronden we dat af.’ Tijdens het openingsweekend fungeert het nieuwe Renova-onderkomen als tijdelijk BMW-museum om te vieren dat BMW M 50 jaar bestaat. Jan-Hein is zo trots als een pauw: ‘Kijk. Daar staat de F1 Williams waarin Juan Pablo Montoya heeft geracet. Hij reed er het snelste rondje ooit mee op het circuit van Monza.’ Tijdens het openingsweekend in mei konden bezoekers zich daarnaast vergapen aan prachtige klassieke en de allernieuwste BMW-modellen.

Aardkloot

Mariëlle Ploegmakers, mede-eigenaar van de Brabantse Business Community Regio Business, gooit de eerste stelling in de groep: ‘verduurzamen is een van mijn top 3-prioriteiten.’ Ruim de helft van de 40 aanwezige ondernemers steekt een groen bordje op. Freek Gielen (TCC Spares) noemt zijn bedrijf redelijk duurzaam. ‘We hebben een warmtepomp en leveren elektra terug aan het net. In onze productie kunnen we nog verduurzamen, maar we hebben geen invloed op hoe duurzaam de materialen geproduceerd worden die we inkopen.’ Bij Stork kunnen ze intern niet groots verduurzamen. ‘Wel stimuleren we onze verhuurders tot het plaatsen van zuiniger verlichting’, vertelt Bas Reijnen (Stork). ‘De productiebedrijven waarvoor wij machines onderhouden, hebben als grootste zorg het gebrek aan personeel. Daarnaast zijn ze vooral bezig met elektrificatie.’ Paul van Gerven (Van Esch Verf) geeft aan dat verduurzaming niet bovenaan zijn prioriteitenlijst staat. ‘Onze grootste zorg is het vinden en opleiden van mensen. Verduurzamen staat niet in mijn top drie, wel in de top vijf. Ook wij maken geen product. We krijgen het aangeleverd en verkopen het door. Verduurzaming vind ik wel belangrijk. Voor onze aardkloot en imago.’

Hoe ver ga je?

Ook Renova is onderdeel van een keten en geen producent. Jan-Hein: ‘De wet schrijft voor dat de uitstoot van CO2 omlaag moet en dat is ook de wens van onze klant. Als onderdeel van de keten investeren wij in het terugdringen van de uitstoot van CO2.’ Het Experience Center voldoet aan alle wettelijke eisen. ‘We hebben koelwarmtemachines, de hoogste standaard in isolatie, maar ik moest ook keuzes maken. Tussen zonnepanelen of een dak vol auto’s. Ik heb voor dit laatste gekozen, omdat dat het meeste rendement oplevert. Alle vijf de Renova-vestigingen (in Tilburg, Waalwijk, Breda, Roosendaal en Goes) hebben het predicaat Erkend Duurzaam Plus; het duurzaamheidskeurmerk voor de mobiliteitsbranche. Maar we zijn ook BMW Motorsportdealer. Qua duurzaamheid is dat een lastig onderwerp. Maar ik heb een enorme passie voor de racerij en we proberen op andere vlakken zo duurzaam mogelijk te zijn.’

Levenscyclus en voetafdruk

Cristel Rijnen (Injection Point) fungeert actief als aanjager van duurzame keuzes. ‘Wij verwerken kunststoffen in onze spuitgietfabriek. Kunststof is negen van de tien keer de meest duurzame keuze – lettend op de gehele levenscyclus van een product. We sturen bij het ontwerp op zo licht mogelijke onderdelen en producten die eenvoudig te demonteren zijn zodat de onderdelen gerecycled kunnen worden.’ Ook produceert haar bedrijf zo energie-efficiënt mogelijk met behulp van automatisering, robotisering en meetsystemen. ‘Door ons verbruik te meten kunnen we onze klanten meegeven wat de CO2-footprint is voor het produceren van hun product. Zo dragen we bij aan bewustwording bij onze klanten’. De volgende stap is om te gaan kijken naar compensatie.

Dwang?

De gespreksleider vraagt wie zich gedwongen weet door wet- en regelgeving. Berry van Gool (Habraken) schetst: ‘Multinationals moeten hun CO2-uitstoot rapporteren en vervolgens gaat dat de keten door. Ze eisen van leveranciers en verkopende partijen hetzelfde. Wat ik opvallend vind is dat banken dit soort vragen ook steeds vaker stellen. Er zit standaard een paragraaf over duurzaamheid in kredietaanvragen. Kortom: we ontkomen er niet meer aan.’ Jan-Hein herkent dit: ‘Onze leasetak heeft te maken met die paragraaf. Steeds meer bedrijven nemen alleen merken op die eraan kunnen voldoen.’

Nieuwe kansen gloren

Peter Colijn (Delft Profielen) reageert op de stelling: verduurzaming biedt kansen. ‘Ik zit in de dak- en gevelbekleding. We leveren volgens BREEAM level 1. We maken bijvoorbeeld sandwichpanelen met schuim ertussen. Onze afnemers krijgen een terugbrenggarantie. Wij recyclen de gebruikte panelen en maken er nieuw materiaal van.’ Bas Reijnen (Stork) ziet tot slot kansen in het reviseren van machines. ‘De aanschaf van een machine is prijzig en de levertijden zijn lang. Kiezen voor revisie is een slimme en duurzame keuze. De kosten liggen lager en je hebt je machine vrij snel weer inzetbaar.’ Deze bijeenkomst zal echter verre van het laatste gesprek zijn onder de aanwezige ondernemers over verduurzaming. Nu parkeren ze het even om het gelegenheids-BMW-museum te bewonderen en na te praten met een gevuld glas in de hand.

Tekst: Sara Terburg
Fotografie: Jesper den Uil