Stel je voor dat je in een wereld leeft waar je bij het bereiken van je 18-jarige leeftijd in een auto stapt en de weg op kunt. Geen tientallen rijlessen met een kritische rijinstructeur naast je, geen rijexamen. Invoegen op een snelweg? Kwestie van gas geven. Achteruit insteken op een parkeerplaats? Gewoon een paar keer proberen. Ik schat in dat de Wegenwacht het druk krijgt. Om over de drukte in de ziekenhuizen maar niet te spreken.

Vreemd; als iemand start met leidinggeven sturen we die als het ware meteen met de auto naar hartje Amsterdam om iemand op te pikken bij het Centraal Station. Geen training vooraf. In grotere organisaties zie je soms dat veelbelovende talenten vooraf worden ‘klaargestoomd’ met trainingen. Helaas niet altijd met het gewenste resultaat. Ik durf de stelling aan dat het merendeel van de leidinggevenden (ook ondernemers met personeel) meteen de snelweg op scheuren. Ze zien wel waar het fout loopt, zou hun lijfspreuk kunnen zijn. Opportunistisch, maar ook een kwestie van veel lef!

Medewerkers verwachten daadkrachtig leiderschap, iemand met visie, die het team inspireert, de vergadering perfect voorzit en altijd aandacht voor je heeft. Helaas, de werkelijkheid is anders. En wanneer het een keer anders loopt dan gepland, klagen medewerkers steen en been. Ik pleit voor meer begrip voor de leiding. Leidinggeven is soms echt een rotklus. Je moet steeds je nek uitsteken, keuzes maken en vaak sta je er alleen voor. Terwijl je regelmatig twijfelt; moet je ingrijpen of laat je het lopen, wanneer geef je feedback, kun je aangeven dat je iets ook niet weet? Menselijke aspecten waaraan niemand ontkomt. Ook een leidinggevende niet.

Medewerker, heb hier begrip voor en neem je verantwoordelijkheid. Ook jij bent mede verantwoordelijk voor de resultaten. Het is makkelijk om je leidinggevende te laten vastlopen, maar lach nu eens niet in je vuistje. Neem initiatief: help hem, steun hem of breng zelf een idee in. We realiseren ons te weinig dat leidinggeven een onderdeel van het werk is dat je echt moet leren. Met vallen en opstaan. Natuurlijk, er zijn vele trainingen en handboeken, maar in de praktijk loopt elke leidinggevende tegen momenten aan die je niet leert uit een boekje. Omgaan met twijfels, angst, weerstand bij personeel, druk, kritische klanten. Als natuurlijke leiders worden we niet geboren. Het is en blijft worstelen.

Tip: print deze column, laat het eens lezen aan uw personeel en ga de dialoog aan!