‘Mijn grote uitdaging is nee durven zeggen’, zegt Bas Nooteboom (51). ‘Wie te hard groeit, levert in op kwaliteit en dat wil ik niet. Dat is best frustrerend.’

‘Onze marketingorganisatie slaagt erin om producten en diensten bij de dealers onder de aandacht te brengen’, gaat de eigenaar van ALKU verder. ‘En vervolgens moet je nee zeggen. Dat voelt tegenstrijdig. Maar dit is de enige manier om een snelle groei te beheersen en het bedrijf gezond te houden. Zouden we de marketing namelijk meer loslaten, dan verliezen we binnen no time de affiniteit met de branche en onze netwerken. Je moet jezelf niet voorbij lopen.’

Kistje gereedschap
Bas Nooteboom komt uit een ondernemersgezin. Zijn vader had een pand dat hij verhuurde aan verschillende bedrijven, waaronder een kozijnenbedrijf. Het leek Bas wel leuk om daar als jongeman van 21 zijn eerste werkervaring op te doen. Helaas had de eigenaar geen mensen nodig. Bas hield voet bij stuk en bood aan om kosteloos voor hem te gaan werken omdat hij toch nog thuis woonde. Hij begon in de montage, ging mee de bouw op, verkocht in de avonduren ook nog kozijnen, rolluiken, zonneschermen en serres en ineens kwam hij vrij: dé vacature voor calculator-werkvoorbereider. ‘Helemaal op mijn lijf geschreven, dus ik solliciteerde onmiddellijk’, vertelt de ondernemer. ‘Maar ik werd niet aangenomen. Ik was zó kwaad dat ik ontslag nam. Ik kocht een kistje gereedschap en een aanhangwagentje en ben voor mezelf begonnen.’ De selfmade man richtte in 1991 ALKU op dat kunststofkozijnen maakt voor de zakelijke en particuliere markt.

Relatie boven geld
Waar Bas in zijn beginjaren als startende ondernemer nog wel eens de fout maakte om iemand op zijn blauwe ogen te geloven, pakt hij het inmiddels professioneler aan. ‘Een handdruk zegt mij eigenlijk meer dan een handtekening’, legt hij uit. ‘Die staat voor mij voor een wederzijds akkoord. Maar deze ouderwetse manier van zakendoen is niet veel meer waard. Toch gaat de relatie voor mij altijd boven geld. Ik schep er geen genoegen in anderen uit te knijpen. Ik gun het iedereen om geld te verdienen. Zonder elkaar valt er helemaal niets meer te verdienen. Ook niet voor mij.’

Kriebel
Ondernemend is hij altijd gebleven. Ook tijdens de crisis. Toen Bas acht jaar geleden met zijn bedrijf in het huidige, riante pand op de Kraaiven trok, vond er een grote omslag plaats. Zowel in de productiefaciliteiten als ook richting personeel en het dealernetwerk. Hij trok mensen aan die door de crisis elders ontslagen waren en besloot klanten op een andere manier te bedienen. ‘Ik verkoop niet zomaar een kozijn, ik verkoop een beleving. Zo spreken we hier van een ontdekkingscentrum en niet van een showroom. We nodigen onze klanten uit kennis te maken met het product kunststofkozijn en tonen hen verschillende toepassingsmogelijkheden door levensechte situaties te presenteren.’ De werknemers die destijds door Bas werden aangenomen, werken nog steeds bij hem. Zij vonden bij ALKU een warm nest. Bas: ‘Pas als mijn mensen het in hun werk en onderling naar de zin hebben, krijg ik mijn eindproduct op het niveau dat ik wens.’ De juiste mensen aantrekken blijft voor Bas een uitdaging omdat er geen opleidingen in deze specifieke branche zijn. De meeste werkvoorbereiders en uitvoerders komen nu eenmaal al snel bij een aannemersbedrijf terecht. ‘Mensen moeten het leuk vinden om met kozijnen te werken’, zegt Bas. ‘Ik voelde die kriebel toen ik voor ’t eerst in mijn leven kennis maakte met een kozijnenbedrijf. Zo zullen er ongetwijfeld ook anderen zijn die dat hebben.’

Crossen
De zaken gaan goed. En toekomstplannen zijn er genoeg. Maar als hij een keertje niet kan slapen, stapt hij zijn bed uit en rijdt hij midden in de nacht naar zijn bedrijf. Om rustig een rondje te lopen over de werkvloer en open te staan voor geniale ideeën. En ach, als dat niet helpt, gaan in het weekend gewoon alle remmen los. ‘Dan hang ik de kwajongen uit in een terreinwagen’, lacht Bas. ‘Lekker crossen door de bossen en door de modder. Heerlijk!’

Tekst: Jeanette van Haasen
Fotografie: Kees Bennema