Stel, je bent werkgever en jouw ex-werknemer is gebonden aan een concurrentiebeding. Het beding verbiedt hem om zakelijk contact te hebben met de klanten die hij indertijd bij jou bediende. Mag hij met die voormalige klanten dan linken op Linkedin? En: mag hij dan tweets rondsturen, terwijl onder zijn volgers op Twitter ook die klanten zitten?

Advocaten en rechters stoeien met dergelijke vragen. De sociale media hebben op steeds meer plekken in de maatschappij hun intrede gedaan, en ook het juridische vakgebied komt er veelvuldig mee in aanraking.

De beantwoording van de gestelde vragen is naar mijn mening eenvoudig. Het maakt weinig uit hoe de werknemer contact zoekt met de klanten van zijn ex-baas. als de ex-werknemer dat contact zoekt, dan kan hij in overtreding zijn. Of hij dat nu doet door het versturen van brieven – waarin hij zijn zojuist opgestarte business aanprijst, zoals dat vroeger ging – is niet wezenlijk verschillend met de situatie dat hij die klanten gericht gaat opzoeken op hun sociale media-vindplaats en hij zichzelf langs die weg gericht bij hen onder de aandacht brengt. In beide gevallen kan de werknemer juridisch worden aangepakt.

Stel, je bent werkgever, en een werknemer van jou spreekt kwade taal over het bedrijf op facebook. Of een werknemer zet een lollig bedoeld filmpje dat hij maakte binnen het bedrijf op YouTube, dat de reputatie van het bedrijf geen goed doet. Mag dat?

Het maakt naar mijn mening weinig uit hoe een werknemer zijn werkgever in een kwaad daglicht stelt. Of hij dat nu doet door in het café onwaarheden over zijn broodheer rond te bazuinen, of dat hij zijn publiek daarvoor zoekt via internetpodia zoals Facebook of YouTube, is niet relevant. In beide situaties kan een maatregel gerechtvaardigd zijn, en misschien zelfs ontslag.

In de rechtspraak worden momenteel de nuances gezocht. Het maakt wel enig verschil of je je oude klanten gericht benadert via Linkedin, of dat je een algemene tweet rondstuurt waarbij onder je volgers ook die klanten zitten. voor Linkedin is immers een uitnodiging en acceptatie nodig. Het volgen op Twitter is daarentegen een eenzijdige actie vanuit de volger en is niet specifiek geïnitieerd vanuit de twitteraar. In het ene geval kan het zijn dat de werknemer in overtreding is met zijn concurrentiebeding, in het andere geval niet.

De sociale media houden de gemoederen van juristen in ieder geval flink bezig. Vind ik leuk!

Reageren?
column@kamerbeek.nl

Hans Kamerbeek. Advocaat arbeidsrecht bij Kamerbeek Advocaten.