Vorige week werd ik door een contact uit Frankrijk gevraagd advies te geven over de overname van een Nederlands bedrijf door een Franse onderneming. Het ging over arbeidsrechtelijke en fiscale aspecten voor de werknemers van het Nederlandse bedrijf: zowel werknemers die in Nederland werken, als ook werknemers die tijdelijk naar het buitenland worden uitgezonden.

Ik heb al veel arbeidscontracten en uitzendcontracten gezien en beoordeeld, maar schrik nog vaak van het gebrek aan (actuele) kennis bij werkgevers. Hierdoor lopen bedrijven vaak tegen onnodige risico’s aan, additionele kosten en irritatie bij zowel werknemer als werkgever. Daarom onderstaand een aantal handvatten voor werkgevers die werknemers tijdelijk naar het buitenland willen uitzenden:

• Bekijk de gevolgen op fiscaal gebied, sociaal verzekeringsgebied, pensioengebied en arbeidsrechtgebied eerst afzonderlijk en daarna in samenhang met elkaar. Het één kan namelijk effect hebben op het ander.
• Onderzoek goed waar het salaris van de werknemer belast is. Dit wordt geregeld in de door Nederland afgesloten belastingverdragen. Vaak wordt het salaris in het buitenland belast en zal de werkgever daardoor in het buitenland loonbelasting moeten afdragen en de werknemer vaak ook een aangifte inkomstenbelasting moeten indienen.
• Zorg er altijd voor dat de werknemer in het juiste land sociaal verzekerd is en dat daar de premies worden afgedragen. Binnen de EU zijn hier duidelijke regels voor, waarbij vaak het sociaal zekerheidssysteem dat al van toepassing is kan worden voortgezet.
• Bekijk of de pensioenregeling kan worden voortgezet.
• Zorg voor een deugdelijk uitzendcontract waarin additionele afspraken tussen werkgever en werknemer worden vastgelegd.
• Respecteer de dwingendrechtelijke bepalingen uit het arbeidsrecht van het land waar de werknemer naar toe gaat (denk bijvoorbeeld aan minimumloon, cao vereisten en vakantiedagen).

Met deze handvatten kan de werkgever die de benodigde expertise niet in huis heeft, in ieder geval de juiste vragen stellen en zorgen voor externe ondersteuning waar dat nodig is. Ervaring leert namelijk dat uitzendingen beter vooraf goed ingeregeld kunnen worden dan achteraf gerepareerd. Want reparatie achteraf is altijd duurder. En bovendien zonde van de dan noodzakelijke extra tijd en kosten en vooral van de ontstane frustratie.