Internationaal zakendoen klinkt meestal interessant en aanlokkelijk. Nieuwe markt, nieuwe kansen, avontuur, groei. Daarnaast kan het fiscaal voor de ondernemer zelf, qua netto beloningspakket interessant zijn. Namelijk door het implementeren van een zogenaamde salary-split tussen de verschillende landen waarin zaken gedaan wordt. Met andere woorden: door het verdelen van het totale salaris over de landen waarin zaken wordt gedaan. Voor veel internationaal bezige ondernemers is het de moeite waard om hier serieus naar te kijken. Met vestigingen in het buitenland en werkzaamheden die de ondernemer daarvoor verricht, kan een salarysplit resulteren in een (aanzienlijke) verlaging van de overall belastingdruk. En dus in een hoger netto inkomen, zonder dat daar een verhoging van het salaris tegenover staat.

Op feiten gebaseerd
Of er een netto voordeel is en hoe groot dat netto voordeel is, is afhankelijk van de situatie. Factoren die daarbij een rol spelen zijn bijvoorbeeld: over welke landen wordt het salaris verdeeld en hoe, is de ondernemer wel of geen statutair directeur van de buitenlandse vestiging(en), hoe is de buitenlandse beloning bepaald en geregeld, wat is de privésituatie van de ondernemer? Essentieel is dat de salary-split altijd op de feiten moet zijn gebaseerd. Veranderen de feiten, dan kan dat ook gevolgen hebben voor de salary-split en dus voor het financiële voordeel.

Extra lasten
Een salary-split brengt ook extra administratieve lasten en extra kosten met zich mee. Denk aan het regelen van diverse registraties in het buitenland, het voeren van een buitenlandse salarisadministratie, het indienen van een buitenlandse aangifte inkomstenbelasting, het regelen van de sociale zekerheidspositie en de pensioenpositie, diverse arbeidsrechtelijke aspecten, interne administratie. Deze extra kosten en extra administratieve verplichtingen moeten ook meegenomen worden bij de vraag hoeveel voordeel de salary-split (uiteindelijk) oplevert.

Checklist
Een salary-split is vaak niet het eerste waar de ondernemer aan denkt bij internationaal zakendoen, maar zou wel op de checklist moeten staan. Zowel voor zichzelf, als voor de medewerkers die internationaal hun werkzaamheden (gaan) verrichten. Het kan zelfs zo zijn dat er ‘automatisch’ een salary-split ontstaat, omdat iemand nu eenmaal voor de Nederlandse vestiging en voor de buitenlandse vestiging gaat werken.