Laatst las ik een artikel over een vermogensbeheerder die een nieuw beleggingsmodel heeft ontwikkeld. Het model houdt rekening met een groot aantal factoren zoals het algemene beleggerssentiment, consumentenvertrouwen, kapitaalstromen en noem maar op. Met behulp van big data worden trends pijlsnel geanalyseerd. En als er een wijziging in een van de factoren optreedt wordt hier direct op ingespeeld. Vol trots meldt de beheerder dat hij op een dag wel dertig trades doet.

Onverstandig
Bij beleggen spelen inderdaad vele factoren een rol. En toch denk ik niet dat dit model een succesvol recept is voor het behalen van een goed rendement op langere termijn. Sterker nog, ik durf te stellen dat het onverstandig is je alleen maar te focussen op kortetermijntrends.

Kleine winstjes
Het gevaar is dat het je blik vertroebelt op de totale structuur van de beleggingsportefeuille. En dat het je verleidt om veel te handelen om te proberen kleine winstjes te pakken. Veel onderzoeken hebben al aangetoond dat je door veel te handelen geen hóger, maar juist een láger rendement behaalt, alleen al door de kosten van de vele transacties.

Goed weten
Als je een aandeel koopt, beleg je uiteindelijk in een onderneming, en niet in een trend of een economische variabele of iets dergelijks. En het is logisch dat uiteindelijk de prestaties van het bedrijf bepalen wat de koers van het aandeel van dat bedrijf zal doen. Ik ben daarom voorstander van een simpel beleggingsmodel: héél goed weten wat een bedrijf doet en wat de vooruitzichten zijn voordat je erin belegt.

Stortvloed
Simpel bedoel ik hier als tegengesteld aan gecompliceerd. Maar simpel is zeker niet eenvoudig. Juist het goed leren kennen van een beursonderneming vergt veel werk en doorzettingsvermogen. Het consistent vasthouden aan je uitgangspunten en je niet van de wijs laten brengen door de stortvloed van dagelijkse informatie, vraagt discipline en geduld. Ik ben er van overtuigd dat juist deze kenmerken tot een mooi (beleggings-)resultaat op langere termijn leiden.