‘Ieder mens heeft zwaktes en talenten, daar moet je naar handelen. Ik ben een chaoot en werk intuïtief. In 2003 liep ik tegen mijn grenzen aan. Als werkgever van 125 mensen in een markt die steeds meer aandacht vroeg, trok ik het niet meer. Het bedrijf werd te complex; het ontgroeide mij.’

Roel van Eerd (60) is directeur/eigenaar van Van Eerd. Een bedrijf dat vouwkartonnen verpakkingen maakt voor de farmaceutische industrie. Alle bewerkingen, zoals drukken, stansen en plakken, worden in huis uitgevoerd. Roel: ‘Ik ben de derde generatie in dit familiebedrijf. Tegen klanten zeg ik wel eens voor de grap: de eerste generatie bouwt op, de tweede breidt uit en de derde breekt af. Gegarandeerd een glimlach!’

Award
Het tegendeel wordt bewezen in een post van 3 maart 2018 op de Van Eerd facebookpagina: ‘Gisteren hebben Roel en Maarten-Jan voor de vierde keer de award voor Best Managed Company in ontvangst mogen nemen! Hiermee zijn we tevens benoemd tot Gold Member.’ Roel: ‘De award wordt uitgereikt door Deloitte aan de best geleide bedrijven van Nederland. We hebben het nu vier jaar op rij gewonnen.’

Prima vent
De naam van Maarten-Jan Tacke, mededirecteur, is inmiddels gevallen. ‘Toen ik in 2003 voor het eerst geen bonus uit kon keren aan het personeel en het idee had de ‘span of control’ niet meer aan te kunnen, dacht ik aan Maarten-Jan. Ik kende hem oppervlakkig van school en we hadden een gemeenschappelijke klant. Mijn intuïtie zei dat hij de persoon was die me kon helpen. Hij weet van aanpakken, heeft goede ideeën en is gewoon een prima vent. Onze Raad van Commissarissen was het met me eens en Maarten-Jan stemde toe. Toen hij hier begon, nam hij meteen de hele productie over. In rap tempo professionaliseerden we. Nu draaien we een dubbele omzet met hetzelfde aantal werknemers.’

Geen Luilekkerland
‘Er wordt hier veel geïnvesteerd in mensen. We zijn continu bezig met efficiëntie, zorgen
voor een schone werkomgeving en bedenken manieren om het werk slimmer aan te pakken en minder zwaar te maken. Maar het is hier geen Luilekkerland, ook hier wordt wel eens gevloekt. We spelen Champions League en dat vraagt veel van iedereen. In principe werken we in twee ploegen, maar bij drukte komt daar een derde ploeg met nachtdiensten bij. Het principe van ‘samen de schouders eronder’ begint bovenaan. We hebben als directie geen aparte parkeerplaats en wanneer we pas om 10 uur ’s morgens - met de krant onder onze arm - binnen zouden komen, werkt het niet. Er is een laag verloop. Wanneer mensen het eerste jaar doorkomen, blijven ze. We hebben ook maar één vacature op het moment. Dat is best uitzonderlijk in deze tijd voor een bedrijf als het onze.’

Rina en Thea
‘Het is hier soms net een klein dorp. We leven met elkaar mee ten tijde van rouw en we bouwen feestjes. Onze mensen worden gezien en krijgen de complimenten en bonussen die ze verdienen. Ook Rina en Thea, die onze kantine runnen, en de leukste baan hebben binnen dit bedrijf. Ze weten alles van iedereen. Onze slogan is sinds 2014: ‘We all care’. We geven om ons product, om de klant en om elkaar. Niets is eenmalig, alles staat in het teken van continuïteit en daarmee maken we het verschil. Toen we onze bedrijfsfilm met dit thema aan het personeel lieten zien, zei een medewerker die hier al jaren werkt: ‘Dit is precies wie we zijn’.’

Oude knarren
Maarten-Jan en ik zijn allebei 60; ‘twee oude knarren’. We zijn nog niet afgeschreven maar zullen ook geen vijftien jaar meer operationeel zijn. We denken veel na over een nieuwe generatie en daar zijn al ideeën over. Maar hoewel dit werk veel van ons vergt, is het nog steeds vooral erg leuk. Vooral als je succes hebt en dat kunt vieren met klanten en medewerkers.’  

Tekst: Henrike Brouwer
Fotografie: Kees Bennema