Hij had corona niet nodig om te begrijpen wat zijn onderneming hem waard was. Toen hij kampte met ernstige gezondheidsklachten, zocht hij bewust de samenwerking op voor meer continuïteit en groei voor zijn bedrijf. ‘Niet alleen voor mij’, zegt Nick Voets (60) van VTI Groep. ‘Maar vooral ook voor mijn mensen.’

Want die mensen toonden hun grenzeloze loyaliteit en vertrouwen toen hij eind vorig jaar twee stents kreeg wegens hartfalen, opgevolgd door een zware longontsteking. ‘Ik kon nog geen vijftig meter lopen zonder om te vallen’, vertelt de directeur/eigenaar van het allround installatiebedrijf uit 1991. ‘Maar mijn klanten en medewerkers waren er voor me. Ze zijn er nog steeds en ik zorg dat ze blijven. Hun loyaliteit en vertrouwen doet me wat, maakt me stil.’ Daarom trok hij een zakelijke partner aan die een deel van Nick zijn aandelen overneemt. Een partij uit dezelfde branche. Voor meer versterking en aanvulling. ‘De deal is bijna rond’, zegt hij enthousiast. ‘Ik kijk ernaar uit!’

Fundering
Dat de crisis maar gauw voorbij mag zijn, want hij mist het contact met mensen. Daar haalt Nick juist zijn energie uit. ‘Het sociale aspect maakt ondernemen juist zo léuk’, vindt hij. ‘Daarom moet je als ondernemer zoveel mogelijk bezig blijven. Straks moeten we de draad immers ook weer oppakken.’ Nick, die twintig man in dienst heeft, zorgde in alle voorgaande jaren voor voldoende financiële reserves. ‘Logisch’, legt hij uit. ‘Een mooi huis bouwen doe je niet op drijfzand. Daar leg je een fundering onder, anders zak je er doorheen. Dat biedt geen toekomst.’

Flow
En over de toekomst maakt de ondernemer zich een beetje zorgen. Dat sommige bedrijven failliet gaan is te verwachten. Dat veel bedrijven een achterstand in te halen hebben ook. Hij hoopt gewoon niet dat we de crisis straks snel gaan vergeten. ‘Omdat de waan van de dag ons weer opslokt’, licht hij toe. ‘Tenzij corona dichtbij kwam en jouw leven of dat van je dierbaren bedreigde. Dus laten we straks, als we weer lekker in onze flow zitten, af en toe terugkijken en waarderen wat we hebben. Het kan zomaar ineens anders zijn. Dat weten we nu.’

Tekst: Jeanette van Haasen
Fotografie: Raldo Neven