Het afgelopen jaar was extreem druk, maar Gebr. Kraan verkocht zelden een ‘nee’. Daardoor zitten ze er nu warmpjes bij. Al gaf de jaarlijkse omzetgroei met dubbele cijfers toch al weinig reden tot klagen.

‘We zijn best een mooie speler geworden’, concludeert Max Kraan. Understatement pur sang. Even daarvoor vertelden hij en compagnon annex neef Ruben Kraan dat de omzet de afgelopen jaren steeds groeide met dubbele cijfers. Max, commercieel directeur van Gebr. Kraan: ‘Mijn opa begon met het fabriceren van kartonnen kokers voor de textielindustrie. Dat was in 1946. Later maakten we ook kokers om onder meer bouwmaterialen op te rollen en artikelen in te versturen. De laatste jaren maakten we enorme stappen op de etikettenmarkt. Een koker in stukken is tenslotte de kern van een rol etiketten. Nadat wij onze eerste snijmachine kochten, kwamen gestaag meer klanten. Nu zijn we Nederlands’ grootste leverancier voor de labelindustrie.’

Snijmachine no. 5

Ruben, operationeel directeur, voegt toe: ‘We zetten onlangs een vijfde snijmachine neer. Met onze machines kunnen we grote en kleine orders aan, plus alles daartussenin. Het assortiment is groot en we zijn flexibel. Dat is belangrijk in deze branche. Stel: een voedingsproduct uit China komt, dan moet daar een etiket overheen met de voedingswaarden. Daar is soms veel haast bij.’ ‘Om zo hard te groeien, hebben we flink geïnvesteerd’, vertelt Max. ‘Niet alleen in machines; ook in bedrijfsruimte. Drie jaar geleden kocht ik de panden links en rechts van ons. We hebben nu 7.500m2 – en eigenlijk alweer te weinig. Dus we kijken al uit naar iets groters.’

Meer schwung!

Ruben: ‘Met meer ruimte kunnen we ook meer voorraden aanleggen, dan zijn we nóg flexibeler. Dat geeft wat rust. Toen wij hieraan begonnen, zagen we dat er nog veel muziek in dit bedrijf zat. De generatie voor ons, onze vaders, was wat behoudender. Toen die van hun welverdiende pensioen gingen genieten was de rem eraf: the sky is the limit. Dat zag je terug in onze groeiende cijfers.’ Max: ‘Soms zijn we het niet eens, dan praten we daar gewoon over. In grote lijnen denken we hetzelfde; op details verschillend. Da’s beter dan andersom.'

TEKST RAQUEL MOURIK
FOTOGRAFIE JULES VAN IPEREN