Met 50.000 inwoners en 32.000 arbeidsplaatsen vervult Waalwijk een belangrijke regiofunctie. En de gemeente groeit snel, hetgeen leidt tot nieuwe vraagstukken. Michel Tromp en Frank Spierings vertellen waarom zij juist in Waalwijk de schouders eronder zetten.

Ze hebben beiden een achtergrond in de techniek en zijn van de no-nonsens. En sinds vorig jaar werken Michel en Frank ook nog eens aan hetzelfde doel: Waalwijk een betere plek maken om te wonen, werken en recreëren. Michel doet dat als gemeentesecretaris en algemeen directeur en Frank als wethouder economische zaken. Michel begon er in juni vorig jaar. ‘Ik werd ooit bij toeval gemeentesecretaris’, vertelt hij. ‘Van oorsprong ben ik bouwkundig ingenieur. Na mijn studie werd ik inspecteur bouw- en woningtoezicht. Techniek vond ik mooi, maar ik kwam erachter dat ik werken met mensen nóg leuker vond.’

Secretaris slash

‘Op mijn 25e werd ik werkleider bouwzaken. Van daaruit groeide ik door naar gemeentesecretaris slash algemeen directeur. Toen mijn collega ernstig ziek werd, vroegen ze mij ter tijdelijke vervanging. Een paar weken werd een jaar en het smaakte naar meer. Later vervulde ik dezelfde functie in Goirle, Zevenaar en Baarle-Nassau. Als algemeen directeur heb ik de leiding over alle ambtenaren. Ik adviseer het college en zorg ervoor dat er besluiten worden genomen en worden uitgevoerd. Dat betekent dat er mensen en middelen moeten zijn. Daar waak ik over.’

Spelingen van ‘t toeval

‘Ook ik ben hier bij toeval terechtgekomen’, vertelt Frank. ‘Ik ben begonnen in de techniek bij de PTT. Toen ik daar wegging, wilde ik coach worden. Na een studie psychologie ging ik parttime aan de slag. Leerde leidinggevenden hoe zij de balans konden vinden tussen werk en privé. Later heb ik met mijn vrouw Factor C doorontwikkeld. Een communicatiemethode waarmee we overheden omgevingsgericht leerden werken. In die tijd verdiepte ik me ook steeds meer in beïnvloeding. Ik was benieuwd hoe dat werkte in de politiek. Als lid van de VVD besloot ik daarom een keer een fractievergadering in Waalwijk bij te wonen. Voor ik het wist zat ik in het bestuur en maakte ik deel uit van de gemeenteraad. In mijn achtste jaar kondigde Ronald Bakker aan te stoppen als wethouder. Het was niet mijn plan hem op te volgen. Ik had mijn bedrijf en een jonge dochter. Maar toen ze me vroegen, vond ik dat toch eervol. Inmiddels ben ik door de politiek gegrepen. Het is toch mooi dat je invloed kunt uitoefenen op de ontwikkelingen in je eigen stad?’

Pionier, kansen liggen hier

Hij vervolgt: ‘De gemeente is een interessante werkomgeving. Ook voor jong talent. We hebben een scala aan beroepen en er liggen veel kansen.’ Michel voegt toe: ‘Binnen onze gemeente kun je ondernemen en pionieren. Met deskundigen van verschillende afdelingen werken we aan uiteenlopende vraagstukken. Daarbij hebben we te maken met allerlei doelgroepen. Dat maakt het een dynamische werkplek. Mensen klagen wel dat de uitvoering te lang duurt, maar dat is nu eenmaal de prijs van de democratie. Het kost tijd om dingen goed te organiseren. Maar vergis je niet, de gemeente Waalwijk is wél een daadkrachtige organisatie. Onlangs voer een schip tegen de sluisdeuren in de haven. Het zou een half jaar duren voor er weer schepen doorheen konden. Een ramp voor lokale bedrijven die via het water vervoeren. Dan gaan we meteen aan de slag. Ze zeggen wel eens dat ambtenaren een 9-tot5-mentaliteit hebben, maar er is dag en nacht gewerkt. Met als resultaat dat de sluis binnen één maand weer operationeel was.’

Achter behang dat imago

‘Het beeld van de stoffige organisatie klopt niet met de werkelijkheid’, vertelt Frank. ‘Wij zetten in op happiness. Mijn filosofie is: als je je omgeving succesvol maakt, dan ben je zelf ook succesvol. Dat doe je door mensen in hun waarde te laten, maar ook door ze in hun kracht te zetten. Verder hebben we een energieke werksfeer en kan je bij iedereen naar binnen lopen. Om dat te benadrukken heb ik een bank en een paar plantjes in mijn kamer gezet. Oogt gezelliger en gezelligheid nodigt ook uit tot een gesprek.’ Michel: ‘Ik deel Franks visie. We geven ruimte om dingen te doen, maar ook om fouten te maken. Dan komen die happiness en de resultaten vanzelf. Als ik een brief laat schrijven, kan ik hem vijf keer laten aanpassen. Bij de vijfde correctie is die brief dan helemaal niet meer van degene die hem heeft geschreven. Zo haal je het plezier weg. Dan verstuur ik liever een brief die misschien iets minder goed is, maar waar de schrijver wèl achter staat. Daar vertrouw ik ook op. Hij of zij is tenslotte de specialist.’

We verzetten de berg

Michel besluit: ‘Hard werken en hard plezier hebben gaan hier hand in hand. Dat maakt dat iedereen ook een stapje extra zet. Nog een voorbeeld: bij de verkiezingen liepen we tegen problemen aan. Het zag ernaar uit dat niet alle stemmen geteld zouden zijn op het moment dat ik de officiële uitslag moest vaststellen. Dan laat zestig man het eigen werk uit handen vallen om te helpen met tellen en wordt de klus alsnog geklaard. Samen de schouders eronder. Zo doen we dat hier.’

TEKST RAQUEL MOURIK
FOTOGRAFIE KEES BENNEMA