Wie wil er tegenwoordig nog anderhalf uur in de auto zitten? Hoe vaak gebeurt het niet dat er even verderop een gemeentehuis wordt gebouwd door een aannemer uit Timboektoe? Deze ondernemer vindt dat zo’n klus toebedeeld is aan bouwbedrijven uit de nabije omgeving. ‘Als je het uit de buurt kunt halen, meteen doen’, zegt Bram Kooltjes (43) van Van der Valk Shipyard. ‘Het wemelt in Brabant van het talent.’

Bram, nu twintig jaar aan boord van Van der Valk Shipyard, begon ooit als motor inbouwmonteur, maar vies van de vloer vegen was hij evenmin. Hij draagt altijd en overal het wij-gevoel uit als het om Van der Valk Shipyard gaat. Samenwerken is hem lief. Intern én extern.

Van ’t zuiverste water

Niet voor niets wordt voor zijn schepen in Brabant gefreesd. Ook komt alle verf uit Breda, de stoffering uit Eindhoven en Heusden en wordt er samengewerkt met een Tilburgs transportbedrijf. Regio-coöperatie van het zuiverste water. Maar da’s eigenlijk nog niet voldoende voor Bram. Er kan nog veel meer samenwerking. ‘Bijvoorbeeld als ik een bedrijf nodig heb voor leidingwerk’, legt hij uit. ‘We hebben genoeg vakmensen in de regio. Laten we elkaar helpen! Kijk naar onze jongens. Velen zijn al meer dan tien jaar in dienst. De jonge aanwas komt net van school en leiden we zelf op.’ Omdat Van der Valk Shipyard voor kwaliteit gaat, komen haar schilders uit het Middellands Zeegebied en de cascobouwers uit Oost-Europa. ‘Dat zijn de extra gouden handjes in hele drukke tijden’, zegt Bram trots. ‘Samen met de Nederlandse jongens die weer uitblinken in interieur, installatietechniek en leidingwerk.’

Special customizing

Van der Valk Shipyard, opgericht in 1968 door eigenaar Wim van der Valk (78), bouwt luxe jachten in het segment van 20 tot 40 meter. De trend is momenteel 30 tot 35 meter. In deze lengte is ze de enige die op dit moment 100% maatwerk levert. Ze spant over de gehele linie de kroon als het gaat om special customizing voor haar klanten. De schepen die men bouwt hier aan de Waalwijkse haven, doen niet onder voor de luxe villa’s van menig BN’er. Klanten komen uit Noord-Amerika, Azië, Japan, Europa en zijn veelal particulieren. Het zijn genieters die schoonheid en comfort weten te waarderen. Tot en met 2016 had dit bedrijf veel Russische klanten. Corona bevorderde de online verkoop en trok nieuwe aan uit Azië. Bram: ‘We hebben het stervensdruk. Je hebt niet eens altijd een contract nodig. Vaak wordt er aanbetaald om te starten en komt later dat contract pas. Kwestie van vertrouwen. Sommigen beginnen nu aan hun derde jacht. Onze clientèle bestaat uit veel repeating clients.’

De grilligheid weerstaan

Bram voelt zich bij dit bedrijf helemaal op z’n plek en helpt soms nog steeds mee om samen met de jongens een motor erin te zetten. Op de onvoorspelbaarheid van de huidige politieke en economische ontwikkelen wordt goed geacteerd. ‘Je moet zorgen dat je de handel nu binnenhaalt en dat je mensen en je leveranciers kunnen eten’, leerde hij. ‘Stel dat ze over drie maanden Taiwan binnenvallen. Wat zijn dan de gevolgen op wereldniveau? Staat Amerika onder druk om in te grijpen? Deze grilligheid moet je kunnen weerstaan. Bovendien zitten we in een nichemarkt. Door de sancties vanuit Rusland verloren we drie projecten die in de planning stonden. Zoiets heeft op ons een grote impact. Door de inval in Oekraïne is de dollar weer gelijk met de eurokoers komen te staan. Dit maakt het voor de Amerikaanse clientèle gunstig om aankopen te doen in Europa. Dat geld ligt dus nu voor het oprapen bij wijze van. Maar je moet wel tijd hebben om te bukken. Oftewel, hooien als de zon schijnt.’

Bomen tot de hemel

Bram is zuinig op zijn mensen. Dit leerde hij van Wim van der Valk, met wie hij nog dagelijks kan sparren. Op het vlak van bedrijfsvoering leerde hij eigenlijk alles van hem. ‘Hij waakt op een fi jne manier over zijn bedrijf – en ons’, laat Bram weten. ‘Opletten jongens, zegt hij wel eens. Straks kan ik jullie niet meer helpen. Ik begrijp wat hij bedoelt. Het lijkt alsof de bomen tot de hemel reiken, maar laten we elkaar ook een beetje in de gaten blijven houden met z’n allen. Mijn vrouw zegt wel eens dat ik weer Engels heb liggen praten in mijn slaap. Dan weet je genoeg hè.’

TEKST JEANETTE VAN HAASEN
FOTOGRAFIE KEES BENNEMA