Heskon: Uur voor je werk reizen is nutteloos

‘Op zoek naar een groeimarkt kwamen we bij de accu’s van e-bikes uit’, zegt Hannes de Jong (35) van Heskon. ‘De revisie gebeurt voor 30 procent door mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.’


Uitgave: Maart - April 2022
Thema’s: Maakindustrie Made in Brabant Duurzaam ondernemen Duurzaamheid Elektrotechniek

‘Hoezo krapte op de arbeidsmarkt? Er staan veel mensen aan de zijkant die mee willen doen’, gaat de eigenaar verder terwijl hij relaxed achterover zit en een mandarijntje schilt. ‘Werk genoeg, maar bedrijven moeten dat willen faciliteren.’ Waar die mensen vaak moeite ervaren om bij een bedrijf binnen te komen en hun draai te vinden, draait Heskon het om. Niet door te zeggen: dit is het werk en dit moet je doen, maar door te vragen: wat kun je? Zo controleert in dit repair bedrijf een dove medewerker de accu’s op afwijkingen vanwege zijn scherpe zicht. De sollicitatieprocedure om mensen binnen te halen, is evenmin standaard. Ook dat doet Heskon anders.

Allesbehalve standaard

Maar eerst een paspoortje. Heskon werd opgericht in 2019 en heeft vijftig medewerkers. Het reviseert op jaarbasis duizenden lithium ion batterijen voor elektrische fietsen. Grote fietsfabrikanten en fietsmerken zijn daar niet zo blij mee. ‘Dat wantrouwen is terecht’, zegt de jonge ondernemer die technische bedrijfskunde studeerde. ‘Dit werk moet veilig en verantwoord gebeuren en lang niet alle bedrijven doen dat. Wij zijn er elke dag mee bezig om de kwaliteit en veiligheid van het product te borgen.’ Heskon werkt voor accufabrikanten uit Azië die geen Europese vertegenwoordiging hebben, fi etsmerken in Europa, leasemaatschappijen, verzekeraars, fi etsenmakers en eindgebruikers. ‘Dat is onze favoriete klant’, reageert Hannes. ‘Die maken we heel blij met accu’s die niet meer verkrijgbaar zijn.’

The sweet spot

Hij heeft zelf niet veel met fietsen, maar kwam bij hun accu’s uit door de markt te verkennen. ‘Een groeiende consumentendoelgroep met een ruim bestedingsbudget zijn op dit moment de babyboomers’, verheldert hij zijn strategie. ‘Hoe ontspannen zij zich? Met caravans, campers én elektrische fi etsen. Vervolgens kijk je naar je kennis en ervaring. Die had ik al opgedaan door de verkoop van o.a. batterijen voor laptops. Slim? Nou, ik ben onderwezen in de Japanse productietechnieken waarin efficiënt werken centraal staat. Deze fi losofi e kwam nu goed van pas.’ Eerst wilde Hannes slechts de verkoop van gereviseerde accu’s doen – ofwel: ondernemen vanuit de sweet spot qua rendement. Maar hij liep tegen beperkingen van de fl exibiliteit en kwaliteit van het uitbesteden aan en besloot een maakbedrijf te worden. Hij vroeg de gemeente om hulp bij vraagstukken over o.a. pand en personeel en maakte gebruik van het WerkgeversServicepunt. Gelukkig had hij, voordat hij voor zichzelf begon, ook al bij menig productiebedrijf processen in kaart gebracht om die te optimaliseren.

‘Ben je goed met lego?’

Terug naar het personeel. De oprichter had in korte tijd veel mensen nodig. Hij bedacht een efficiënte sollicitatiemethode voor deze toch kwetsbare groep. ‘De aanvragen stroomden binnen. Tig cv’s doorspitten en saaie tafelgesprekken aangaan terwijl je ze alleen maar vraagt om met hun handen iets te maken – nee, dank je. Daarom schreven we onze vacatures vanuit competenties. Houd je van lego? Kun je een IKEA kast in elkaar zetten? Vervolgens boden we ze twee keer in de week een dagdeel vrije inloop aan om zelf te komen kijken. Onze vraag was niet of wij brood in hen zagen, maar of zij bij ons wilden komen werken. Ook dat draaiden we om. Zíj moeten het leuk vinden om bij ons te blijven tot aan hun pensioen.’

‘87

Het merendeel van de medewerkers bij Heskon komt uit Brabant, op de fi ets of te voet. Hannes, zelf geboren en getogen Tilburger, vindt een uur reizen voor je werk nutteloos. Het fenomeen thuiswerken is soms een oplossing, maar wat hem betreft niet vijf dagen per week. Hannes: ‘Je moet weten wat er in het bedrijf gebeurt, zodat je weet wat je binnen het bedrijf kunt toevoegen. Met thuiswerken gaat dan wel de productiviteit omhoog, maar niet de kwaliteit. Onze mensen komen allemaal uit de regio. Sommigen hebben hun tweede auto al weggedaan. Ik ben geen klimaatgoeroe en heb een Toyota Pick-up uit ‘87. Maar die rijd ik wél helemaal op, haha. Iedereen mag zelf bepalen waar hij het verschil kan maken. Je hoeft niet meteen geen vlees te eten of je auto de deur uit te doen. Vraag jezelf af wat je kunt opbrengen en doe dat.’

‘Bewust en verantwoord leven? Het is vaak uiterst links of rechts. Ik zit in het midden met mijn boerenverstand. Het moet leefbaar blijven.’

Tekst: Jeanette van Haasen
Fotografie: Jules van Iperen

< Alle thema's