‘Ik zag in Pakistan met eigen ogen het echte verhaal over snijafval, plastic fl esjes en de draad die daar uit voortkwam, maar interesse? Ho maar. Grote retailers vroegen vooral naar certifi caten. Maar toen de coronacrisis uitbrak, de grondstoffen sky high gingen en ik mijn eigen grondstoffen (lees: afval) in handen kreeg, wist ik dat ik een goed verhaal had voor de toekomst: grondstof en duurzaamheid. Vijftien jaar geleden was ik deze wedstrijd niet aangegaan. Intussen voel ik me een chique voddenboer.’
Oude rotten
Vlak naast het Textielmuseum gebeurt het. In de oude Drögefabriek staan in een kleine werkruimte grote rollen garens en een paar breimachines om de eerste resultaten te testen voordat sokken daadwerkelijk op aanvraag van de klant worden geproduceerd. De opbergkasten puilen uit van een enorme hoeveelheid sokken in verschillende kleuren en dessins. Er is nog net genoeg ruimte om samen aan het bureau te schuiven voor dit interview. ‘Wat wij precies doen? Jij levert je oude textiel in en wij maken er sokken van’, zegt Patrick die Vodde in 2019 oprichtte en vanuit deze locatie met drie vaste krachten werkt. ‘Ik heb mijn medewerkers geselecteerd op vakmanschap. Het zijn oude rotten uit het vak met bakken ervaring. Dat is nodig omdat we onze garens zelf ontwikkelen. Die zijn gemaakt van gerecycled afval, dus moet je weten hoe je een product optuigt. Die productkennis gaat bij ons tot het naadje van de kous.’
Als schijn bedriegt
Zijn uitgesproken textielbrein ontstond toen hij in 2002 bij Bremtex in Oisterwijk terecht kwam in de sokken. Hij wist ondermode succesvol via internet te verkopen, maar richtte zich een half jaar later, vanwege scheve ogen van vertegenwoordigers, op landen die nog niet ontgonnen waren in Zuid- en Oost Europa. Nu, twintig jaar later, is zijn missie er eentje van idealen. ‘We gebruiken onze webshop als etalage voor particulieren en bedrijven’, gaat de Tilburger verder die een samenwerking aanging met Midpoint Brabant Circulair en de KVK Impact Award 2021 won. ‘Van daaruit bereiken onze sokken de zakelijke markt.’ De productieruimte lijkt een schattig sokkenschuurtje, gerund door een stel oude hippies, maar schijn bedriegt. De drie machines die daar maar net passen, staan gekoppeld aan fabrieken over de hele wereld die met dezelfde software ingevoerde data uitlezen en met volumes aan de slag gaan. Klanten van Vodde zijn o.a. overheidsinstellingen, workwear bedrijven, grote retailers en bekende schoenmerken.
We pionieren
Het succes van Vodde, nu vol in de scale up fase, kwam niet zomaar aanwaaien. Hiervoor reisde Patrick veel. Hij ging met zakelijke partijen om de tafel zitten, gaf zijn circulaire sokkenverhaal een gezicht en gebruikte de stilte van de lockdown om zijn innovatie vorm te geven. Om met de machinerie niet afhankelijk te zijn van derden, vloog hij naar een fabriek in OostEuropa waar zo’n driehonderd breimachines stof stonden te vangen. Patrick wist de fabrikant te overtuigen van zijn verhaal en kocht drie machines van hem. ‘Het was een spannende tijd’, weet hij nog goed. ‘Frustrerend? Nee, nieuwe wegen inslaan maakt nieuwsgierig, is leerzaam. Je wil alles weten en verdiept je in nieuwe materie. Gelukkig hebben we een ‘lean and mean’ organisatie. Daarom kunnen we pionieren. We zijn er nog niet, maar er zijn geen vraagtekens meer. Het businessmodel staat als een huis en we selecteren kritisch met wie we samenwerken.’
Idealist of alto?
De ras-ondernemer kent z’n valkuilen. In al zijn enthousiasme en voortvarendheid moet je soms even stoppen en overzien wat de stappen zijn en daarnaast blijven waken over je eigen keten. Vodde’s ambitie is helder. ‘Aan de wereld laten zien dat duurzame circulaire producten bereikbaar zijn voor íedereen en dat we kwalitatief niet onder doen voor de ‘normale’ producten’, zegt Patrick tot slot. ‘Laatst zei mijn zwager tegen me: ‘Je bent een alto geworden met dat al circulaire’. Ik denk dat je inderdaad idealistische trekjes moet hebben om deze weg te willen bewandelen. Als je dan op je 49ste iets nieuws wil doen, laat het dan alsjeblieft iets nuttigs zijn.’
‘Ik heb mijn medewerkers geselecteerd op vakmanschap. Het zijn oude rotten uit het vak met bakken ervaring. Dat is nodig omdat we onze garens zelf ontwikkelen. Die zijn gemaakt van gerecycled afval, dus moet je weten hoe je een product optuigt.’
Tips van Patrick Welp
• Behoed je voor hoogmoed
• Verdiep je in de materie
• Durf eigenwijs te zijn
Tekst: Jeanette van Haasen
Fotografie: Kees Bennema