Er was de boycot van nederlandse pootaardappelen. niet zo gek in een land waar juist een antihomo wet is aangenomen. Er was een incident met Greenpeace, dat de noordpool probeerde te beschermen tegen oliewinning. begrijpelijk in een land waar de hele staatsinrichting gebaseerd is op oligarchie. En dan tot slot de blunder met de Russische diplomaat waarvan de onschendbaarheid geschonden werd. vanzelfsprekend in een land waar de premier meer te zeggen heeft dan de president met dank aan de complete democratische onderlaag die hij met corruptie en geweld omzeild heeft. Wie haalt het in godsnaam in zijn hoofd om op de tenen van meneer Poetin te gaan staan, de schouders ophaalt om de zaak ‘eerst maar eens te onderzoeken’ en vervolgens onder protest tandenknarsend een schamel excuus over zijn lippen perst. En dan met grote verontwaardiging opkijken als diezelfde premier zijn vrienden van de nasji langs stuurt om onze ambassadeur een pak rammel te geven. Kom nou toch op, zo doen ze daar zaken en dat weten we al 400 jaar.
Natuurlijk, dat is allemaal niet fijntjes en naar onze maatstaven keuren we dat af, maar laten we even niet al te hypocriet zijn. Al 400 jaar doen we zaken met Russen en verrijken we ons aan de handelsbetrekkingen, daar zijn we goed in. We exporteren voor zeven miljard naar Rusland en importeren voor twintig miljard uit Rusland. dat is maar een fractie van ons bnP, dus een handelsoorlogje overleven we wel, moet Frans Timmermans gedacht hebben. Wat hij vergeet is dat onze zeven miljard export bestaat uit aardappelen, vee, vlees, groenten en fruit. En dat naar een land waar zo veel grond beschikbaar is dat ze zichzelf eenvoudig kunnen bedruipen.
Marc Heuvelmans, Partner bogaerts & Groenen advocaten.