Hebt u ze nog? De elpees van Pink Floyd, Queen en Prince? Die vinylschijven die alleen maar ruimte innemen en worden gedoogd? Ik heb ze vijf jaar geleden allemaal van de hand gedaan, want gedogen doe je niet. Gedogen is een vorm van misplaatst medelijden of vertrouwen, dus weg ermee. En toch gedogen we onze oudere medewerkers zonder blikken of blozen, louter omdat ze al 58 zijn, geen verstand hebben van automatisering, maar desondanks aardig zijn. Treuriger kan hun rol in dit spel niet zijn. Wie vandaag gedoogd wordt, is morgen iemands grootste ergernis. Maar tot mijn grote vreugde zag ik onlangs dat het ook anders kan.

Hulde
Ik bezocht een klant die binnen zijn aannemersbedrijf bezig is met automatisering. De flitsende 3D tekeningen maakten me overmoedig en stiekem droomde ik al van een ingrijpende verbouwing van de serre. Deze aannemer, zo vertelde hij, heeft een paar goede senior-opzichters; mensen met een bak ervaring waar de wereld u tegen zegt. Zij hebben dan wel geen affiniteit met ICT systemen, maar winnen het van iedereen als het om vakkennis gaat. Sinds kort voorzien ze particuliere klanten van advies. In één oogopslag zien ze waar leidingen en stopcontacten moeten komen, daar hebben ze geen 3D tekeningen voor nodig. Hun klanten prijzen de mannen. Ik zeg hulde aan deze aannemer die respect heeft voor ál zijn mensen. In plaats van zijn senioren te gedogen, koppelt hij skills aan werkplek met topresultaten als gevolg.

Krassende naald
Klinkt dit ook u als muziek in de oren? Mijn zoon van negentien ook. Die kwam laatst thuis met een platenspeler en elpees. Vanaf een afstandje herkende ik de hoezen van - jawél - Pink Floyd, Queen en Prince. Toen hij na het eten een plaatje opzette en ik die krassende naald door de boxen hoorde, kreeg ik kippenvel. Cd’s en Spotify, het zal allemaal wel. Uiteindelijk gaat het om de beleving van die fantastische, niet te evenaren solide sound.