Gewoon doen en gewoon doen, oftewel doe maar gewoon en ga het gewoon doen. Uit de mond van Henny de Haas klinkt het vanzelfsprekend en niet meer dan logisch. Op zijn visitekaartje staat zijn lijfspreuk: ‘keep it simple’. Zou dat het geheim zijn achter het feit dat Hoppenbrouwers weer tot Beste Werkgever is uitgeroepen?

Henny de Haas, algemeen directeur Hoppenbrouwers Techniek: ‘In 2010 werden we verkozen tot de beste Brabantse werkgever. Voor 2017-2108 hebben we het keurmerk Beste Werkgever gekregen. Er is een anoniem medewerkerstevredenheid onderzoek gehouden, onze mensen hebben vragen beantwoord over de organisatie, ons werkgeverschap, of ze hun talenten kunnen benutten, hoe trots ze zijn. Uit dat onderzoek kwam precies dezelfde uitslag als uit ons eigen medewerkerstevredenheid onderzoek. En we scoorden ook boven het branchegemiddelde, dus nu hebben we drie sterren achter onze naam staan. Mooi natuurlijk, dat betekent dat onze medewerkers redelijk eerlijk zijn tegen ons. Al mag dat soms ook wat minder.’ Lachend: ‘Laatst zei iemand voor de grap: ‘Je denkt toch niet dat ik me iets van de directeur aantrek?’. Nee, even serieus, het is fijn als mensen kritisch zijn, voor een gezond bedrijf is dat heel belangrijk.’

Iedereen tekenbevoegd
Ellen Vermeer, directeur personeelszaken, vult Henny aan: ‘Wij zijn een heel open bedrijf, plat georganiseerd. Dat zie je in alles, in de openheid van het gebouw, maar ook in het feit dat al onze medewerkers goed op de hoogte zijn van hoe we er voor staan. Ze kennen onze missie en visie, maar we geven ook financiële openheid. De verantwoordelijkheden liggen zo laag mogelijk in de organisatie.’ Dat klinkt natuurlijk prachtig, maar hoe breng je dat in de praktijk? Henny: ‘Ook dat is heel simpel, we laten mensen zoveel mogelijk zelf een handtekening zetten voor de zaken waar ze verantwoordelijk voor zijn. Daar zijn ze toe bevoegd. Ik geef mensen eigenlijk mijn beurs en het mooie is dat daar geen misbruik van gemaakt wordt. De telefoniste gaat heus geen auto’s bestellen. Ik merk juist dat mensen bewuster met het geld omgaan als ze zelf verantwoordelijk zijn. Kort gezegd, hoe lager het salaris van mensen is, hoe lager de bedragen zijn die ze uitgeven. Iemand met een salaris van 10.000 euro per maand geeft makkelijker bedrijfsgeld uit dan iemand met een lager salaris. Die denkt: ‘Zoveel geld uitgeven? Dat moet goedkoper kunnen.’ En gaat op zoek naar alternatieven.’

Foutje?
En ja, dat gaat natuurlijk ook weleens mis. Een leidinggevende heeft ooit een stagiaire een aanbesteding laten maken. In het kader van ‘laten leren’. ‘Hij was ergens vergeten 100.000 euro in te vullen en de begeleider had het ook niet gezien. Dat zijn fouten die pijn doen, zeker, maar ik weet ook zeker dat die fout nooit meer gemaakt wordt. Delegeren is ook controleren, dat heeft de begeleider van die stagiaire geleerd en dat zal hij dus ook nooit meer vergeten. Dit is één voorbeeld, maar zo hebben we er nog veel meer natuurlijk. Het komt erop neer dat mensen hier fouten mogen maken. Zolang we er maar van leren, dat is wel belangrijk.’

Koudwatervrees
Met regelmaat bezoeken andere bedrijven Hoppenbrouwers Techniek om te horen en zien hoe zij de boel runnen. Henny: ‘Vaak zijn ze verrast, ik denk dat wat wij doen simpel is, maar dat blijkt toch niet zo te zijn.’ Ellen: ‘Je krijgt al snel opmerkingen: ja, maar, en vul dan de bezwaren maar in.’ Henny: ‘Dat is koudwatervrees. Vaak vraag ik aan die ondernemers hoeveel handtekeningen ze moeten zetten. Dat doen ze dus de hele dag door. Ik vind dat je dat alleen moet doen als het inhoudelijk wat toevoegt. Bij ons komen mensen naar mij toe als ze denken dat ik iets toe kan voegen aan hun besluit. Ze komen niet voor de goedkeuring, maar voor wat ik bij kan dragen met mijn kwaliteiten, inhoudelijk en als mens. Dat maakt mensen zelfstandig, waardoor ze met meer plezier aan het werken zijn. En ik heb mijn handen vrij voor andere dingen. Soms denk ik weleens dat anderen nog niet op deze manier te werk gaan, omdat ze bang zijn dat hun functie overbodig wordt.’

Toegankelijk
Doe maar gewoon dus en blijf normaal. Ellen: ‘Er zijn hier bijvoorbeeld ook geen aparte parkeerplaatsen voor de directie.’ Henny: ‘Dat klopt, ik ben toevallig directeur, maar ik ben niet meer of minder dan iemand anders bij Hoppenbrouwers. We zijn misschien in functie niet gelijk, maar we zijn wel gelijkwaardig. Ik vind dat iedereen toegankelijk moet zijn. We gebruiken gewoon ons nuchtere, gezond verstand en blijkbaar werkt dat prima.’

Tekst: Jenneke de Roij
Fotografie: Michel Klop