‘In oktober hebben we echt uitgepakt met ons eerste MeijsStyle Event. Het was een hoop werk, we hebben kosten noch moeite bespaard. Ik liep zelf over de catwalk met een maffe theateract, om accessoires te showen.’

Dat is eigenlijk niks voor mij, ik heb mijn grenzen opgezocht’, zegt Bart van der Meijs van Meijs Wonen. ‘Er was een uitgebreid programma van allerlei partners in luxe lifestyle producten, lekker eten en drinken en zelfs een talkshow. Een gezonde, gerieflijke levensstijl is kenmerkend voor mij persoonlijk en voor de winkel.’

Al is het een watertje
‘We organiseren al jaren extra’s voor onze klanten, zoals een haringparty, een kaasproeverij of Koningsdagbrunch. Noem het eigenwijs, het is niet gebruikelijk in onze branche. Maar ik wil af en toe mijn waardering laten blijken. Gastvrijheid hoort bij het ondernemerschap, al geef je maar een watertje. Enerzijds is dat commercieel, anderzijds komt het uit mijn hart. Als ik goed ben voor de mensen zijn ze dat ook voor mij. Trouw vind ik belangrijk. Aan mijn klanten, personeel, leveranciers en vrouw. Tegelijk wil ik van niets of niemand afhankelijk zijn.’

Nooit meer Chinees
‘Mijn manco is dat ik chaotisch ben. Ik vergeet soms te communiceren. Daar heb ik wel eens een klant mee verloren, maar mensen die me kennen weten dat ik het altijd oplos. Ik hou niet van geneuzel, ik wil lekker bezig zijn. Van mijn vader heb ik de gedrevenheid en  gezelligheid geërfd. Pa was vijf jaar met deze zaak bezig toen mijn zus en ik erin kwamen. Het was toen nog een winkeltje van 500m2. Op donderdagavond, koopavond, aten we altijd samen Chinees. Pa overleed in 2014, twee weken nadat mijn eerste huwelijk strandde. Na zijn dood heb ik de koopavond afgeschaft en ben ik nooit meer Chinees gaan halen.’

Chauvinistisch
‘We gaan een nieuwe koers varen met design van Nederlandse bodem, Holland Design. Wat dat betreft ben ik best chauvinistisch; trots op wat ons land te bieden heeft. Ik ben fan van wereldspelers als Piet Boon, puur, minimalistisch en tijdloos, en van Marcel Wolterink die veel decoratiever is. Ook Jan des Bouvrie hoort in het rijtje koplopers thuis. Ze schudden het Nederlandse publiek wakker om te laten zien hoe belangrijk interieur is. Ik heb een soort denktank opgericht met een fotograaf, tekstschrijver, social media specialist en vormgever, om onze nieuwkomers goed in de markt te zetten. En ons uitgebreide assortiment accessoires, genaamd Mooie Meijsjes.’

Niet de superrijken
‘Ook tijdens de crisis had ik geen last van veel fluctuering. Ik denk dat mijn segment daar minder gevoelig voor is. Toch zijn mijn klanten niet ‘de superrijken’, het zijn mensen die geld willen uitgeven aan kwaliteit. En ondernemers. Wij verkopen niet alleen losse meubels, maar richten ook complete woningen en kantoorpanden in. Een omgeving is voor mensen belangrijker dan je denkt. Met een zorgvuldig afgestemde en comfortabele inrichting is het veel lekkerder wonen en voelt iedereen zich beter thuis. Voel je je prettig thuis dan presteer je beter in je relatie en ook op je werk.’

Streetwise net als ik
‘Sonja kende ik als klant en vriendin van mijn zus. Een half jaar na mijn scheiding kregen we een relatie en besloten met elkaar door te gaan. Ze is een super ondernemer en streetwise net als ik; we kunnen goed samen sparren. Door haar ben ik anders naar de winkel gaan kijken. Vroeger dacht ik dat ik altijd aanwezig moest zijn, ik had de ouderwetse middenstandsmentaliteit. Nu durf ik meer uit handen te geven aan mijn geweldige team, onder leiding van Lydia. Zij managet het personeel en de dagelijkse gang van zaken. Ik neem uiteindelijk de beslissing.’

Pizza met salami
‘Hoewel Meijs Wonen naar mijn idee close to perfection is, is het nooit helemaal af. We blijven steeds bijstellen. Ik hou mijn privé en werk niet echt gescheiden, het loopt nog steeds door elkaar. Klanten mogen best in mijn hart kijken.’ Als om zijn uitspraak te illustreren, komt dochter Pleun binnen en vraagt of Bart het een goed idee vindt dat ze wraps met zalm en pizza met salami voor de personeelslunch maakt. Bart knikt instemmend.

Tekst: Henrike Brouwer
Fotografie: Kees Bennema