Bij Patheon is ze sinds ruim een jaar directeur van de softgel-site. Hier geeft ze leiding aan 200 medewerkers, zoals ze dat vroeger als concertmeester ook deed. ‘Naast mijn studie en eerste baan heb ik een aantal jaar eerste viool gespeeld in een symfonisch orkest. Toen had ik de verschillende instrumenten nodig om vooruit te komen. Ik voel me nog altijd een soort dirigent. Ik zeg wel eens tegen mijn team: daar zetten we onze vlag, hoe gaan we daar samen op de beste manier komen?’
Een soort startup
Haar officiële titels zijn: executive director en general manager. ‘Ik run mijn eigen toko en kan mijn ondernemendheid hier dus volop kwijt.’ Sinds afgelopen zomer is Patheon Softgels onderdeel van Thermo Fisher Scientific. ‘Softgels vormen een aparte business unit en die mag ik als een soort startup gaan ontwikkelen. Medicijnen en multivitaminen in gelvorm zijn de toekomst, omdat ze via unieke geltechnologie hun werkende stoffen zeer gecontroleerd en gericht kunnen afgeven aan het lichaam.’ Hannah is volop bezig met het ontwikkelen van een strategie en het doen van marktstudies, zaken waar haar ondernemershart sneller van gaat kloppen. ‘Het toepassen van unieke technologieën gecombineerd met de noden van patiënten en kansen in de markt, spreken me erg aan.’
Passie voor food
De Belgische is afgestudeerd als bio-ingenieur in de scheikunde. Ze startte in de farmaceutische industrie en werkte daarna bijna twintig jaar in de foodbranche bij concerns als Mars en Bakkavor dat onder andere kant-en-klare maaltijden, pizza’s, desserts, salades en brood maakt. ‘Ik ben dus teruggekeerd naar farma, maar mijn passie voor food is er zeker nog.’ Ze mist de snelle foodwereld dan ook weleens. ‘Ik ben een dynamisch persoon. Dus als ik een goed concept heb wil ik dat zo snel mogelijk op de markt brengen. In de levensmiddelenbranche is het zo dat als een klant vraagt om een bepaald gerecht, je dat in dagen of weken ontwikkelt. De ontwikkeltijd voor een product in mijn huidige job beslaat weken tot maanden.’ Vooraleer een medicijn op de markt komt, moeten er veel stappen gevolgd worden zoals goedkeuring door instanties en clinical trials. ‘Bij mij dreigt de ondernemerszin, de positieve vibe, dan soms te verdwijnen. Ik wil het al van de daken schreeuwen, het aan patiënten kunnen geven, maar moet wachten, dat is soms lastig.’
De ‘Hannah’-tijd
Als leidinggevende geeft Hannah medewerkers volop de ruimte om zich te ontwikkelen. Oud-medewerkers hoorde ze eens de ‘Hannah-tijd’ bespreken. ‘Ze vonden het een prettige tijd, omdat mijn deur altijd voor hen openstond.’ Dat betekent niet dat ze zomaar praatjes maakt. ‘Het is niet de bedoeling dat medewerkers hun probleem bij mij droppen. Ze moeten erover nagedacht hebben, de mogelijke oplossingen al zien. Dan kunnen ze met me sparren en eruit destilleren wat de beste optie is.’
Stap zelf naar de CEO
Het feit dat ze zich door haar hoge functie in een mannenwereld bevindt, noemt ze totaal geen issue. Vrouw-zijn biedt juist voordelen. ‘Als vrouwelijke ondernemer ben ik misschien beter in balans dan sommige mannelijke collega’s: ik neem meer risico’s.’ Zoals die keer dat zij als manager een grote investering wilde doen en haar drie mannelijke collega’s dat geen goed idee vonden. ‘Ze zeiden: als je dit wilt, ga je er zelf maar mee naar de CEO’. Dat heb ik gedaan. Ik had de risico’s uitgebreid in kaart gebracht, de CEO ging akkoord en het werd een van de succesvolste stappen van dat bedrijf ooit.’
Tekst: Sara Terburg
Fotografie: Kees Bennema