Stel, je staat bovenop het dak van een hotel, de deur valt achter je dicht en je telefoon heeft een slecht bereik. Oef. ‘Dat waren lastige uurtjes’, lacht Ramòn van Hoof (47) die dit voorval jaren geleden meemaakte. ‘Maar spannend was het wél.’

Hiermee is het saaie imago ook meteen de wereld uit. Ramòn: ‘Twee jaar geleden stonden onze jongens nog met 40° Celsius in de haven van Cartagena en net kwam er een aanvraag binnen voor negen tennisbanen bovenop een betondak.’ Bollen Daksystemen, gevestigd op de Vossenberg in Tilburg, is gespecialiseerd in kwalitatief bovengemiddeld kunststof daksystemen voor nieuwbouw en renovatieprojecten in de logistieke en industriële sector. Het voorval boven op het dak van een hotel, herinnert Ramòn zich nog goed: ‘Ik stond bovenop het toenmalige Dorint hotel het dak op te meten toen de deur achter me dichtviel’, lacht hij. ‘In de tijd van de ouderwetse telefoons met enorme antennes had je nog niet zo’n goed bereik. Het waren lastige uurtjes, maar ik had wél een geweldig uitzicht.’

Duizendpoot
Ramòn werkt met zo’n 25 medewerkers, vaste zzp’ers en alleen met toonaangevende merken. Op dit moment bevindt het bedrijf zich in een piek. Vooral daken voor zonnepanelen zijn booming. Speciaal daarvoor heeft de ondernemer een samenwerkingsverband met drie gerenommeerde bedrijven. ‘Minpuntje is dat er weinig vakmensen zijn’, legt Ramòn uit. ‘In de zomer sta je lekker in de zon, maar ’s winters kan het flink koud zijn. Daar moet je tegen kunnen.’ Duizendpoot Ramòn sjouwt, calculeert en doet de in- en de verkoop helemaal zelf. In z’n vrije uurtjes is hij graag te vinden in box 11 van het Willem II Stadion.

Dakjes
Er waait een frisse wind bij de dakspecialist die onder andere het distributiecentrum Bijenkorf in Tilburg op zijn naam heeft staan. Naast het nieuwe directeurschap is er ook een nieuwe huisstijl en logo. Klaar voor de toekomst dus. Over later maakt Ramòn zich niet zo druk. Zijn grootste ambitie is gezond blijven. ‘Ik heb twee kinderen van zestien en twaalf’, laat hij weten. ‘De oudste gaat niet mijn kant op, maar de jongste tekent al sinds zijn vierde dakjes en dakdekkers. Dat wil nog niets zeggen. Maar hoe leuk zou het zijn?’

Tekst: Jeanette van Haasen
Fotografie: Raldo Neven