Hij was vijftien toen hij van school afging, een twintiger toen hij vrachtwagens ging wassen. Intussen zit hij 25 jaar in het vak. ‘Er komt een moment dat je mensen moet aannemen die slimmer zijn dan jij’, zegt Dennis van Veggel (46). ‘Die stap heb ik vorig jaar gezet.’

‘Eigenlijk ben ik de afgelopen 25 jaar truckwash-ondernemer geweest en deed ik TRAVIS Road Services ernaast. Totdat ik vorig jaar inzag dat ik het beter om kon draaien. De volumes, potentie en schaalbaarheid waren niet meer in verhouding met de opbrengsten van de truckwash. In 2018 bestond TRAVIS uit een team van drie man, inclusief mezelf. Intussen zijn dat er veertien. We verwachten binnen afzienbare tijd door te groeien naar circa veertig man. Gaandeweg ben ik getransformeerd van truckwash-ondernemer naar IT-ondernemer.’

Vijfhonderd gulden
‘Pionieren is leuk, maar ook lastig. Ik heb momenten gehad dat ik dacht, waar ben ik ooit aan begonnen? Ik heb daarbij vaak aan de woorden van mijn vader gedacht: tanden erin en niet loslaten. Mijn vader was commercieel directeur van een Brabants bouwgerelateerd bedrijf. Toen al snel bleek dat de studiebanken niet voor mij waren weggelegd, schroomde ik niet om de handen uit de mouwen te steken. Ik leende als jonge knaap vijfhonderd gulden van mijn vader voor een hogedrukreiniger en een emmer sop. Met weinig middelen toch iets kunnen neerzetten, stimuleerde me om de ondernemer te worden die ik nu ben. Nu bekend is geworden dat ik een samenwerkingsovereenkomst heb met Shell, zou je kunnen denken: ‘die kan achterover leunen’ of ‘die heeft zijn centen mooi binnen’. Integendeel. Het is zeker een stuk erkenning, maar voor mijn gevoel is dit pas het begin.’

Bevrijding
‘Met inmiddels flink wat jaren ervaring op de teller als truckwash-ondernemer, kende ik de behoeftes van onze klanten. Dit creëerde kansen. Zo bleek dat het zoeken naar en betalen van roadservices zoals truckwash en tankcleaning, onnodige hinder met zich meebracht voor vrachtwagenchauffeurs en fleetowners. Denk aan de administratieve rompslomp bij declaraties en onnodige wachttijden of omrijdkilometers. Ik wilde dit proces gaan vereenvoudigen en automatiseren, een hele andere tak van sport. Dus komt er een moment dat je mensen moet aannemen die slimmer zijn dan jij. Die stap heb ik vorig jaar gezet. Makkelijk? Nee. Ik ben een haantje dat graag op zijn nest zit. Maar daardoor was ik mijn creativiteit kwijtgeraakt. En dat is nou net mijn kracht. Pas toen ik bepaalde taken overdroeg en losliet, kwam die creativiteit terug. Een hele bevrijding. Sindsdien heb ik op kantoor allemaal experts rondlopen. Het haantje is nu vaker van zijn nest. Maar ik werk er geen seconde minder hard door.’

Schade en schande
‘Wat ik niet meer zal doen, is te snel op enthousiasme drijven. Aan het begin van je ondernemerschap pak je alles met zes handen aan. Maar in de loop der jaren ervaar je dat je verwachtingen niet altijd uitkomen. Ze kunnen tegenvallen of teleurstellen. Door schade en schande leer je je enthousiasme te temperen. Naarmate je groeit, word je als onderneming minder kwetsbaar. Zolang je maar blijft luisteren naar de markt en meegaat met de nieuwste technologieën. Vraag je altijd af wat je klanten willen en speel daar op in. Bookable roadservices garanderen vrachtwagenchauffeurs een aangename en veilige reis. Maar die chauffeurs moeten onderweg ook eten en slapen. Op dat vlak zie ik nieuwe kansen voor het roadservices platform. Maar ook nieuwe uitdagingen. Zie maar eens de juiste mensen te vinden, IT is immers booming. Maar dan denk ik terug aan de woorden van mijn vader: tanden erin en niet loslaten.’

Citaten van Dennis:
• ‘Ik kom uit een gezin met drie kinderen. Alle kinderen mochten studeren, maar geen van allen is het gaan doen.’
• ‘Loslaten is lastig. Toen ik er eindelijk klaar voor was om een rechterhand in dienst te nemen, heb ik hem een periode op basis van één dag in de week aangenomen.’
• ‘Op een gegeven moment was ik met drie man sterk het platform aan het managen. Ik had toen al een contract lopen met Shell Nederland, Duitsland en België.’

Tekst: Jeanette van Haasen
Fotografie: Kees Bennema