Tijdens zijn studie had hij een paar eigen adressen waar hij de ramen waste. ‘Ik had nog geen rijbewijs dus liet de ladders door anderen naar de adressen rijden zodat ik een paar tientjes kon verdienen. Het ondernemerschap zat er toen al in.’
Een werker
Medio 2020 zal hij zijn vader Theo opvolgen. Zijn moeder Yvonne zal na de overname nog een paar jaar doorwerken. In zijn eerste jaren werkte Joep zich op en leerde hij medewerkers en klanten kennen. ‘Na een jaar wist ik al dat ik mijn ouders wilde opvolgen.’ Zijn twee broers werkten in vakanties en weekends ook mee, maar kozen voor een andere carrière. ‘Zij zijn studeerders, ik ben een werker.’ Theo legt uit dat Joep de juiste spirit heeft. ‘Ons werk houdt nooit op; je moet 70 tot 80 uur per week willen werken. Een schoonmaakbedrijf is nooit gesloten en een zieke medewerker moet direct vervangen worden.’
In de familie
Ook Loesje is sinds een aantal jaar betrokken bij het bedrijf. Haar functie is breed. ‘Ik heb hr-taken, onderhoud contact met een aantal klanten, doe een deel planning, calculatie, marketing en communicatie, werving en selectie.’ Daarnaast studeert ze bedrijfskunde. Joep: ‘We houden het graag in de familie vanwege de vertrouwensband. Dat Loesje meedoet, is ideaal.’ Zij reageert: ‘Het bedrijf is Joeps kind. Als ik hier niet zou werken, dan zou het bedrijf waarschijnlijk tussen ons in komen te staan.’ Op zondagen zat ze als niet-werknemer aan de keukentafel bij werkbesprekingen. ‘Voor Joep was ik al gevallen, maar ik viel daarna op hoe hij en zijn ouders in het bedrijf staan. Ze zijn zeer integer, oprecht en betrokken. Ook de medewerkers - we hebben zo´n leuk team - en de klanten spelen een grote rol in mijn werkplezier. We komen zoveel verschillende en interessante mensen tegen uit alle lagen van de samenleving, dat vind ik persoonlijk heel erg leuk.’
Ik blijf betrokken
Theo is klaar voor de overdracht. Dat zal hij doen na exact veertig jaar ondernemen, op 23 juni 2020. ‘Klanten en personeel hebben die periode centraal gestaan. Straks zet ik mijn vrouw, kinderen en kleinkinderen centraal.’ Hij heeft het werk in die jaren flink zien veranderen. ‘Ik liep nog rond met een pieper. Een contract sloot ik door iemands hand te schudden. En ramen op de vijfde verdieping wasten we vanaf een uitschuifbare ladder; ik was soms meer acrobaat dan glazenwasser.’ Hij stopt nog niet volledig, blijft als adviseur betrokken. Wat ook verandert, is dat de volgende generatie het samen gaat doen. ‘Ik heb het bedrijf altijd alleen gerund. Joep en Loesje doen het echt samen.’
Zeven jaar
Het schoonmaakbedrijf bedient de zakelijke markt; bedrijven, appartementencomplexen en semioverheid. Ook kan het facilitaire diensten overnemen. De tak Specialistische Reiniging, onder leiding van Joep, richt zich onder andere op gevelreiniging, vloerenonderhoud en conserveren. ‘Een schoonmaakbedrijf runnen, lijkt misschien makkelijk, maar er komt veel bij kijken.’ Hij doelt bijvoorbeeld op hoe het bedrijf groeit. Loesje: ‘We hebben een kleine 200 klanten en 40 medewerkers. Joep en zijn ouders kozen bewust voor een traject van zeven jaar voor de overname, zodat klanten en medewerkers eraan konden wennen.’ En dat werkt; een groot aantal klanten belt rechtstreeks naar Joep. Hij vult aan: ‘Doordat we zoveel tijd genomen hebben voor de overname, konden we blijven groeien. Het bedrijf stil laten staan om de overname te regelen, hoeft niet.’
Alles zelf doen
Van de Sanden heeft vooral klanten in Tilburg en omgeving. ‘We zien ook mooie kansen in Breda en omgeving, daar zijn de eerste klanten inmiddels een feit.’ Joep en Loesje willen hun leven anders inrichten dan Theo en Yvonne dat tot nu toe gedaan hebben. Joep: ‘Als we voldoende groeien, kunnen we leidinggevende functies toevoegen zodat Loesje en ik taken over kunnen dragen.’ Het bedrijf was lang kleinschalig, toen kwam alles op zijn ouders neer. ‘Wij willen niet veertig jaar lang tussen de 70 en 80 uur per week werken.’ ‘Ik ben nogal van het alles zelf doen. Maar met de huidige omvang kan dat niet meer en Joep en Loesje snappen dat’, zegt Theo. Indrukwekkend geheugen Wat voor groei ook nodig is zijn systemen en automatisering. Loesje: ‘Theo kan bizar veel onthouden; hij weet stapels codes van projecten uit zijn hoofd. Maar er zit een einde aan wat je kunt onthouden. Dus doen we steeds meer met softwaresystemen voor de planning en om bijvoorbeeld de keuringen van de wagens en andere materialen bij te houden.’ ‘Van drie wagens kun je dat nog wel onthouden, maar van dertien niet meer’, lacht Joep. De familie ziet de toekomst zonnig in. Theo: ‘Het bedrijf staat als een huis, ook als het economisch weer minder gaat, blijft het overeind.’
Tekst: Sara Terburg
Fotografie: Raldo Neven