‘Kan niet’ staat niet in haar woordenboek en klein denken is niet aan haar besteed. Pamela van Baal gedijt het best als ze internationaal kan werken. Als manager investeringsbevordering Gemeente Tilburg doet zij dit ruimschoots.

“Ik ben geboren in Canada. Mijn vader zat op de grote vaart en toen hij mijn moeder trouwde, zijn ze geëmigreerd. Ik was drieënhalf toen ons gezin naar Nederland terugkeerde. Dat vind ik nog altijd jammer, want in wezen ben ik een globetrotter. Dat kosmopolitische zit in onze genen. Mijn broer trok bijvoorbeeld meteen na zijn studie naar het buitenland. Ik ben als enige van het gezin hier gebleven; wat niet wegneemt dat ook ík Nederland soms wat te klein vind en vreemde horizonten dan lonken”, lacht ze. “Maar ja, tussen droom en werkelijkheid…”

Gevarieerd parcours
Ook in haar professionele leven koos Pamela niet voor traditionele functies of sectoren. Zo was ze de eerste vrouwelijke medewerker in een aan de zuivelindustrie gerelateerd bedrijf. Maar haar talent om te pionieren toonde zich pas echt toen ze naar het Vlaamse voorbeeld, het concept ‘Open Bedrijvendag’ introduceerde. Aanvankelijk alleen in Brabant, maar het initiatief bleek zo succesvol dat de rest van Nederland snel volgde. “De rode draad is toch wel verkopen”, concludeert ze, “niet de harde verkoop, maar een product, dienst of imago op de bühne weten te brengen. Ik ben niet zo van het consolideren, eerder van het bedenken. Het mooiste vind ik om iets te realiseren waarvan anderen denken dat het onmogelijk is.”

Het merk Tilburg
Open Bedrijvendag had Pamela onder meer in contact gebracht met Gemeente Tilburg. Het Tilburgse bestuur zag heel wat mogelijkheden in Pamela’s talent, vaardigheden en netwerk. Dus kreeg ze de opdracht om in eerste instantie naar  het vestigingsbeleid en het imago van de stad te kijken en vervolgens (internationale) bedrijven te doen warmlopen voor de regio. “Tilburg heeft zo ontzettend veel te bieden! Alle aspecten voor een aangenaam woon- en werkklimaat zijn er. Neem maar de bereikbaarheid; de regio is ontzettend toegankelijk, zowel via de weg, de lucht (vijf luchthavens binnen een straal van honderdvijftig kilometer) als het water en spoor. Daarnaast hebben we fantastische onderwijsinstellingen (een topuniversiteit, Avans, Fontys, ROC en een Japanse en Chinese school) en een open, toegankelijk bestuur. Qua natuur vind je hier zowel bossen, vennen als duinen en op het vlak van cultuur en ontspanning zijn er eveneens legio mogelijkheden. Dan hebben we het nog niet eens over wat de stad zelf te bieden heeft. Kortom, we hebben alles! Alleen wordt dat nog onvoldoende onderkend.”

Andere communicatie
De grootste fout die je bij het acquireren van buitenlandse bedrijven kunt maken, is uitgaan van je eigen verwachtingspatroon, stelt Pamela. “Je moet je verplaatsen in de cultuur van de ander. Duitsers bijvoorbeeld verwachten een vrij formele aanpak, Amerikanen een eerder losse benadering en Chinezen vinden het belangrijk dat je een paar van hun gewoontes overneemt (zoals b.v. hun visitekaartje aandachtig bestuderen, al kun je er geen letter van lezen). Overigens, als je Chinese bedrijven wil benaderen, lukt dat veelal alleen via de lokale overheid. Mede daarom is het van essentieel belang een zusterstadrelatie in het land te hebben. Chinese bedrijven zullen immers pas reageren als de autoriteiten hen daarom verzoeken. Onze zusterstad is Changzhou (provincie Jiangsu). Elke stad in Noord-Brabant heeft trouwens een zusterstad in die provincie. Dankzij Fuji hebben wij overigens ook een zusterstadrelatie in Japan. Daarnaast is het belangrijk je maatstaven aan te passen aan andermans’ cultuur: met Amerikanen moet je het niet over Tilburgse ‘wolkenkrabbers’ hebben want die van hen zijn tig keer groter. Eigenlijk mag je stellen dat het altijd om maatwerk gaat en dat maakt het ook zo boeiend.”

Intensieve cursus Amerika
In overleg met de Brabantse Ontwikkelingsmaatschappij (BOM), het Netherlands Foreign Investment Agency (NFIA) en Gemeente Tilburg trok Pamela drie maanden naar Amerika, met de bedoeling een beter inzicht te krijgen in de Amerikaanse cultuur en de wijze waarop bedrijven er georganiseerd zijn. “Tegelijk gaf het mij de kans ons investeringsbeleid te toetsen aan de realiteit. Dat het ook een uitgelezen gelegenheid was om te netwerken, spreekt vanzelf. Mijn standplaats was San Francisco, maar ik ben in die drie maanden van hot naar her gevlogen. Ik had als specifieke opdracht de fashion industry te benaderen en interesse te wekken voor Nederland, Noord-Brabant en in het bijzonder voor Tilburg. Meer dan zeventig gesprekken heb ik gevoerd en sommige hebben inmiddels geleid tot een bezoek aan Tilburg. Het was een onvergetelijke ervaring om het Amerikaanse bedrijfsleven van binnen mee te maken. Ik voelde me figuurlijk gesproken ook steeds kleiner worden. In Nederland hebben we de neiging in grenzen te denken; in Amerika besef je pas hoe volstrekt irreëel dit is. Als we een toekomst willen, zullen we meer internationaal moeten denken, over onze grenzen moeten kijken. Gelukkig heeft Tilburg een jong en dynamisch college dat dit eveneens nastreeft”, besluit Pamela enthousiast. “Daarom is het hier zo prettig werken!”