Daar konden ze conclusies aan verbinden die informatie opleverde met toegevoegde waarde. tegenwoordig noemen we dat big data en de markt daarvoor is enorm. Big deal dus, voor iedereen die de handigheid heeft met data te goochelen en daaruit relevante conclusies te trekken.
Gebruik van big data heeft echter wel een keerzijde en dat is de manier waarop privacy gewaarborgd wordt. Privacy wordt utopischer naarmate het gebruik van big data toeneemt. In ons land kunnen we nog proberen met de Wet bescherming persoonsgegevens de vinger in de dijk te steken, wereldwijd is het onmogelijk sluitende afspraken te maken over een goede wettelijke privacybescherming. Dit roept bijna de wens op om privacy dan maar af te schaffen en er in te berusten dat iedereen alles van elkaar kan weten. Dan is het ook niet illegaal om gebruik te maken van andermans informatie. Misbruik zou gesanctioneerd moeten worden met maatschappelijke uitsluiting, zoals we nu ook op grote schaal de Islamitische Staat naar de brandstapel verwijzen.
Een discussie over de toekomst van big data zou op ethisch niveau gevoerd moeten worden, omdat ethiek ons in staat stelt onderscheid te maken tussen goed en slecht. Vergelijk het maar met genetische manipulatie. Op dat gebied is technisch vrijwel alles mogelijk, maar slechts een fractie wordt toegepast vanwege de ethische hobbels die we met elkaar niet bereid zijn te nemen.
Zo zou dat met big data ook kunnen gaan; een ethische afweging die resulteert in waarden die neergelegd kunnen worden in normen. Zo ver is het nog lang niet en voorlopig loopt mijn mailbox nog dagelijks vol met big dataachtige pulp. maar goed, mijn buurvrouw mag best weten welke kleur onderbroeken ik koop hoor!