Kent u ze nog? De advocaten van Bogaerts & Groenen in de poort van de arena, klaar om de strijd aan te gaan als gladiatoren. Dat doen we nog steeds, belust op winst, het belang van de cliënt voorop en de rest daaraan ondergeschikt. Elke ondernemer komt wel een keer in conflict over een zaak die hem zwaar ligt. Of het nu een niet betalende debiteur is, een tegensputterende aandeelhouder, een incompetente bestuurder, een onwillige bank of een falende leverancier, het blijft een ondernemer niet bespaard. In de meeste gevallen komt een ondernemer daar zelf wel uit en lost hij de zaak op in goed overleg. Dat kost het minste geld en buikpijn. Maar soms lukt dat niet en is een duwtje in de goede richting nodig van een buitenstaander, bijvoorbeeld een advocaat. Als het conflict daarmee uit de wereld is, geeft dat rust en behoud van een relatie.

Maar soms komt een ondernemer er niet zo gemakkelijk vanaf en is zwaarder geschut nodig. Dan kan alleen een procedure voor een rechter nog uitkomst bieden. De ‘achterkant van relaties’ noemen we dat. Procesadvocaten gedijen goed in dergelijke conflictueuze situaties. Vaak weerhouden de kosten van een procedure de ondernemer ervan om direct contact op te nemen met een procesadvocaat om in een vroegtijdig stadium al een zaak tactisch voor te bereiden. Dat is jammer, omdat het nergens voor nodig is. Procesadvocaten zijn tegenwoordig erg in voor nieuwe verdienmodellen en maken daar vooraf afspraken over. Het no cure no pay verbod en provisieverbod staan nog steeds in de weg van al te veel creativiteit, maar procesadvocaten realiseren zich goed dat het uurtje-factuurtje-tijdperk over is. Delen in het procesrisico is een noviteit en dat kan op vele manieren.

De ondernemer die gewend is voor zijn zaak op te komen en goede afspraken te bedingen, onderhandelt vooraf met de advocaat over de prijs van een procedure. Dat moet tot gedeelde tevredenheid leiden en als de procesadvocaat hier niet voor te porren is, ontkent hij een maatschappelijke realiteit en doet de ondernemer er verstandig aan snel naar een ander uit te zien. Natuurlijk blijven alle stereotypen van toepassing; ‘goedkoop is duurkoop’, ‘alle waar naar z’n geld’, ‘wie niet waagt, die niet wint’. Het einde van het liedje zal echter zijn: ‘eind goed, al goed’, zowel voor de ondernemer als voor de advocaat.