Arthur van der Graaf heeft als hekwerkdeskundige heus wel wat kennis van bouwprocessen. Toch besteedde hij de bouw van zijn nieuwe bedrijfspand uit aan Vogels Bouwmanagement, tezamen met Wijnen Bouw en installateurs Hoppenbrouwers Techniek en CSB Installatietechniek. Het verliep allemaal zo soepel dat het bíjna jammer is dat het project is voltooid.

Als je wel eens een huis hebt gebouwd, dan weet je hoe veelomvattend dat is. Over vrijwel elke steen moet een beslissing worden genomen. Wil je je stopcontacten onderaan de muur of halverwege? Wil je je toilet links of rechts van de douchecabine? En wil je een open of dichte trap? Houd dit vast en vergroot die woning in gedachten naar een pand waar 150 mensen efficiënt en prettig kunnen werken. Hoeveel beslissingen zouden er dan genomen moeten worden? Arthur van der Graaf, directeur van B&G Hekwerk, kwam voor deze uitdaging te staan toen hij in 2012 besloot dat het tijd was voor een nieuwe werkomgeving. Hij vertelt: ‘In 2009 werd ik aandeelhouder van B&G, in 2012 nam ik het bedrijf over. Het pand waar we toen zaten, was behoorlijk gedateerd. De afgelopen jaren is de onderneming door een ontwikkelingsfase gegaan. Een aantal processen is daarbij gefinetuned. Van daaruit hebben we gezegd dat we een pand wilden waarin we konden groeien, dat past bij ons ondernemerschap.’

Veel lichtinval
In het nieuwe pand moesten de processen goed op elkaar aansluiten. De werknemers moeten er zo prettig mogelijk werken. Dat betekent bijvoorbeeld veel lichtinval en deuren die automatisch openen. Dat werkt niet alleen prettig, het is ook efficiënter. Uiteraard moest er ook aandacht zijn voor duurzaamheid. Arthur legde zijn plan voor aan Dennis Vogels en Casper Heine van Vogels Bouwmanagement. ‘Arthur wilde vier productiehallen naast elkaar. Dat vonden wij niet logisch. We hebben eerst naar het ideale proces gekeken. Vervolgens hebben we het pand van binnenuit ontwikkeld. Daartoe hebben we mensen van verschillende afdelingen geïnterviewd. Wat heeft de afdeling sales nodig? Wat vinden ze op productie prettig? Welke afdelingen werken nauw met elkaar samen? Van het oorspronkelijke plan is niets meer over. Door te sparren met de gebruikers heeft het pand zijn uiteindelijke vorm gekregen.’ 

Niet over the top
Met het plan in de hand, begon het zoeken naar een locatie. Dennis: ‘Toen we op het kavel in Veldhoven uitkwamen, hadden we er al een hele exercitie op zitten. Daarna ging het verder: hoe past ons ontwerp op deze plek en hoe gaan we het indelen? Als we een bouwkundig ontwerp maken, bekijken we ook hoe we een pand installatietechnisch moeten inrichten.’ Daarvoor werd Hoppenbrouwers Techniek aangetrokken. Het bedrijf uit Udenhout tekende, na eerdere succesvolle samenwerkingen, voor het ontwerp van de elektrotechnische en werktuigbouwkundige installaties. Vogels nam ook het complete interieurontwerp mee. Het uiteindelijke ontwerp paste uitstekend bij de wensen van B&G: transparant, industrieel en luxe, maar niet over the top. Vogels Bouwmanagement ontwerptalles in 3D. Daarbij wordt ieder hoekje en gaatje nauwkeurig in beeld gebracht. De volgende schakel in het traject, Ardy Broeren, commercieel manager van Wijnen Bouw, was ermee in zijn nopjes. ‘Het was duidelijk en goed verzorgd. Het gaf een goede impressie van hoe het moest worden.’ Wijnen Bouw nam als hoofdaannemer de feitelijke bouw voor zijn rekening. ‘Wijnen Bouw heeft de organisatie scherp staan’, vertelt Dennis. ‘Dat is prettig omdat we maar een korte organisatie- en bouwtijd hadden. Toen we wilden starten, stonden er meteen drie werkvoorbereiders klaar om alles in stelling te brengen.’

Nerveus
‘Nee, ik werd er niet nerveus van dat het allemaal zo snel moest’, vertelt Ardy. ‘Onze mensen kunnen hier bijzonder snel in schakelen. Wijnen Bouw heeft veel ervaring met vergelijkbare projecten. We begonnen met het doornemen van het bestek en de  rekeningen. Als we daarin verbeteringen zien of een goedkopere oplossing, dan geven we dat aan. Uiteindelijk ontstaat er dan een soort menukaart waaruit de opdrachtgever kan kiezen. Zo denken we bij Wijnen Bouw mee met onze klant.’ Tijdens de bouwvergaderingen zaten alle partijen aan tafel. Naast Arthur, Casper en Domien Bergkamp (Wijnen Bouw) waren dat Mike van Hellemond van Hoppenbrouwers Techniek en Patrick van Meijl en Peter Stevens van CSB Installatietechniek. ‘Door onze gezamenlijke ervaring konden we steeds snel beslissen. Dat was de kracht van dit team’, vertelt Arthur. ‘Tijdens de bouwvergadering hakten we knopen door en dan kon iedereen weer verder. Niemand raakte gefrustreerd.’

Overal bovenop
Patrick: ‘In het voortraject liep het al lekker. CSB spitst zich toe op build en design. Het liefst werken we van scratch af aan. Dan kunnen we meedenken over hoe we een installatie kunnen maken; energiezuinig, met de nieuwste technieken en met welke subsidiemogelijkheden. Omdat we relatief klein zijn, zitten we overal bovenop. De mensen binnen dit projectteam zijn allemaal een beetje hetzelfde. Als ik me niet vergis, is vrijwel iedereen onderaan begonnen. We zijn mensen van het boerenverstand.’ Mike beaamt dat. ‘Ik denk dat iedereen hier dezelfde mindset had. Bij sommige projecten gaat het er een stuk formeler aan toe. Dan duurt het langer voor je antwoord op je vragen krijgt. Dat konden we hier zeker niet gebruiken. Toen ik betrokken raakte, stond alles al bouwkundig op papier. De installatie moest daar nog tussenin. Daarom hebben we bepaalde zaken naar voren gehaald. Het dak lag er nog niet op toen we begonnen met het aanbrengen van installaties. Zo konden we ons werk doen en toch de kwaliteit waarborgen.’

Frietkar
Dennis roemt het Wijnen Bouw projectteam, bestaande naast Domien uit Willem Doezé, Ruud Beurskens en Han van de Laar. Zij organiseerden het werk in de voorbereiding en op de bouw zo strak dat de deadline gemakkelijk werd gehaald. Voor het zover was, was er nog de eerste paal. In dit geval een hekwerkpaal, omdat op de nieuwe locatie niet hoefde te worden geheid. Alle partijen, ook de gemeente en alle werknemers, waren daarbij aanwezig. Dat was ook zo toen het hoogste punt werd bereikt. Arthur liet een frietkar binnenrijden voor alle aanwezigen. Peter: ‘Mensen voelen zich verbonden met dit project. Dat komt ook door dit soort acties. Bij het hoogste punt kreeg iedereen een bierpakket mee. Die dingen vergeet je niet.’ Is er dan werkelijk geen onvertogen woord gevallen? De aanwezigen schudden het hoofd. Patrick vertelt: ‘Wij hebben de werktuigbouwkundige installaties gedaan, een discipline die Hoppenbrouwers Techniek ook in huis heeft. Daar is nooit moeilijk over gedaan.’

Min twaalf
Arthur: ‘Het is niet altijd perfect gelopen, maar dat is gerelateerd aan de bouw. Er zijn veel variabelen en mogelijkheden. En waar mensen werken, worden fouten gemaakt. Het gaat erom dat het wordt opgelost. Vlak voor de oplevering boorde iemand door de vloerverwarming heen. Dat repareer je niet zomaar, dus kozen we ervoor dat stukje niet te gebruiken bij het verwarmen.’ Dennis herinnert zich scheuren in blokken gasbeton. Ook dat probleem werd eenvoudig getackeld. En er was vorst, maar ook dat bleek geen belemmering. De installateurs stonden bij min twaalf gewoon op de steigers. Dankzij het zonnetje lag de gevoelstemperatuur hoger. Mike, nuchter: ‘Het was wel heel koud, maar nu konden we wel verder. Daar heb je het gehele traject voordeel van.’ Dennis: ‘Een kacheltje erbij en extra koffie. Het moet toch een keer gebeuren.’ Ardy: ‘Al bij al duurde de totale bouwperiode zes maanden, inclusief de terreininrichting en een vorstperiode. B&G kon zelfs na 4,5 maand de productieruimtes gaan inrichten. Dat is supersnel.’

Kantine
Arthur besluit: ‘Ik ben ontzettend trots op het eindresultaat. De afgelopen jaren hebben we hard gewerkt om de ziel terug te brengen in de organisatie. Dit nieuwe gebouw is het fysieke bewijs dat dit gelukt is. Mijn favoriete plek is de kantine. Daar komt alles samen. Aan de ene kant kijk je het kantoor in, aan de andere kant zie je de productie. Zo weten de medewerkers van elkaar waar ze mee bezig zijn. Voor mij is dat de brug van onze organisatie. Op die manier verbind je mensen met elkaar.’

Tekst: Raquel Mourik
Fotografie: Kees Bennema