Voor Huub in 2001 begon met EVC had hij al verschillende ambachten beoefend. Hij begon in de SRV-wagen, zat in elektrische scooters en was sportschooleigenaar. ‘Bij EVC ging ik voor het eerst ook zelf produceren. In een branche die voor mij helemaal nieuw was. Dat is hetgeen waar ik het meeste plezier uit haal: van niets iets maken. Meestal is voor mij na een jaar of zeven de uitdaging er wel af. Bij EVC bleef het spannend omdat we ons steeds doorontwikkelden. Onze naam dekt al lang de lading niet meer. Als specialist levert EVC tegenwoordig inpaktafels voor professionals in dienstverlening en maakindustrie. Dat doen we met ergonomische werkplekken en slimme hulpmiddelen. Je kunt veel winst en plezier behalen als je mensen efficiënt, economisch en ergonomisch laat werken.’
Grootste zorg
Mireille Ribbers zit al van jongs af aan in de verpakkingsmaterialen. Eerst via haar vader, die in de jaren tachtig een bedrijf in verpakkingsmaterialen begon. Mireille: ‘Ik heb het ondernemerschap nooit geambieerd, maar ik ben erin gerold. Tijdens mijn studie werkte ik voor mijn vader. Toen hij zijn bedrijf verkocht, solliciteerde ik op verschillende functies, maar dan bleek steeds dat ik maar een klein stukje van een bedrijf mocht runnen. Ik wilde het helemáál doen. Daarom startte ik TPC in 2002 met mijn zakenpartner Emiel de Kort. We begonnen in Waalwijk met een klein assortiment verpakkingsmaterialen. Inmiddels verkopen we 20.000 artikelen. We zitten nu in Waalwijk, Oud-Beijerland en België. Op een zeker moment wil je dan verder groeien. Dat kun je bijvoorbeeld doen door een ander bedrijf over te nemen.’ Huub vertelt verder: ‘Emiel benaderde me. Hij verraste me ermee. Na een tweede gesprek dacht ik: waarom ook eigenlijk niet? Mijn grootste zorg was mijn personeel. Een aantal van hen werkt al sinds het begin voor mij. Die laat je niet zomaar los. Daarom hebben we afgesproken dat ik nog anderhalf jaar aan zou blijven.’
Brutaal
‘Emiel heeft Huub benaderd’, vertelt Mireille. ‘Ikzelf ben niet zo brutaal. De laatste jaren zijn we actiever op het gebied van e-commerce. Daardoor doen we meer met karton en dan kom je automatisch bij de paksystemen van EVC terecht. EVC doet zaken met grote logistieke bedrijven. Dat is voor TPC natuurlijk interessant.’ ‘Die grote bedrijven willen niet meer Jan en alleman in huis hebben’, weet Huub. ‘Ze brengen het aantal leveranciers steeds verder terug. Dan is het fi jn als je al een ingang hebt.’ Mireille legt uit dat de werkwijze van EVC en TPC wezenlijk verschilt. ‘Onze materialen kun je gemakkelijk verkopen zonder lang voortraject. Dat is anders bij de producten van EVC. Daar gaat een heel adviestraject aan vooraf. Zij verkopen een concept.’
Afbouwen
Halverwege 2019 werden de partijen het eens. Terwijl Huub in anderhalf jaar afbouwde, investeerde Mireille in de intermenselijke relaties. ‘Ik kwam hier wekelijks om iedereen te leren kennen. Als ik bel met EVC, wil ik weten wie ik aan de lijn heb. Voor het overige was het niet nodig dat ik hierheen kwam. EVC draait goed. Wel hebben we een aantal systemen samengevoegd. De afdelingen financiën en ICT van zowel EVC als TPC worden nu centraal geregeld. Straks hoeft Roel, de opvolger van Huub, zich daar niet meer mee bezig te houden.’ Huub: ‘Roel werkt ook al twintig jaar voor EVC. Het is toch mooi dat hij de kans krijgt om zo verder te groeien. Af en toe moet er nieuwe benzine in. Als ondernemer kun je er niet van uitgaan dat jouw personeel het werk altijd met plezier doet. De laatste jaren ben ik me daar meer bewust van geworden. Ik let er nu altijd op dat mensen goed in hun vel zitten.’
Bitcoins
Eind januari trekt Huub, samen met zijn assistente Majon, de deur van EVC definitief achter zich dicht. Mireille en Emiel gaan dan met de salesmanagers van EVC en TPC de strategie voor de toekomst bepalen. In de werkwijze vinden voorlopig geen drastische wijzigingen plaats. Huub is inmiddels alweer in een volgend avontuur gestapt. Via zijn e-commerce bedrijf Commerce Hunters verkoopt hij diverse eigen merken in Europa en de Verenigde Staten. Ook investeert hij in crypto currencies. Flexibele containers waar de Bitcoins in worden gemined, zet hij in diverse landen weg. Zoals Huub het uitlegt, lijkt het of hij het zelf heeft bedacht. De waarheid is dat hij via een huurder in contact kwam met ‘een handig mannetje van 27’ die hem alle ins en outs over cryptomunten bijbracht. Huub: ‘De kunst is je te omringen met mensen die iets kunnen wat je zelf niet kunt. Ik ben er wel achter dat ik die gave heb. Af en toe denk ik dat ik misschien eens wat minder risico zou kunnen nemen, maar ja, dat zit nu eenmaal niet in me.’
Tekst: Raquel Mourik
Fotografie: Kees Bennema