Nieuwsgierigheid deed Lisethe bij haar afstuderen kiezen voor de toen nog jonge IT-sector. Drieëntwintig jaar later voelt ze zich nog steeds als een vis in het water in deze dynamische wereld. Heimelijk koestert ze echter ook een andere droom…

'Als u het al zolang in deze sector uithoudt, bewijst dat voldoende.' Dit antwoord kreeg Lisethe van een werkgever in spe toen zij hem een paar referenties wilde geven. Zelf doet ze bescheiden over de ervaring en expertise die ze in meer dan twintig jaar heeft opgebouwd. Haar motto luidt niet voor niets ‘het beste proberen te bereiken voor het team en het bedrijf’. Eigenbelang voorop-stellen is haar met andere woorden totaal vreemd.

Dynamisch en uitdagend
De interesse voor informatica zit Lisethe allesbehalve in de genen. Toen haar vader, beroepshalve, voor het eerst met een computer in aanraking kwam, weigerde hij pertinent om ermee te werken. 'Hij noemde het een regelrechte ramp', lacht Lisethe bij de herinnering. 'Het kwam zelfs tot een hoogoplopende ruzie met zijn werkgever. Op een bepaald moment kwam de directeur zelfs bij ons thuis om vader te overtuigen van het belang van IT. Uiteindelijk ging vader overstag maar echte liefde is het met de PC nooit geworden. Bij mij was informatica evenmin pats-boem de grote passie. Ik was wel geïnteresseerd in PC’s maar daar bleef het ook bij. Dat veranderde pas toen ik tijdens mijn Heao- opleiding kennismaakte met het bedrijfsleven. Je kon aangeven in welke branches je stage of (afstudeer)projecten wilde doen. IT stond bij mij op de eerste plaats; ik vond het een dynamische sector vol ontwikkeling en was benieuwd hoe deze sector zou evolueren. Mijn eerste indrukken waren meteen erg positief.'

Brug SAP - Sogeti
Zelf noemt Lisethe de drang om te innoveren de rode draad in haar carrière. Haar loopbaan wordt inderdaad gekenmerkt door het opzetten en uitbreiden van nieuwe producten, diensten of organisaties. In 1997 begon ze bij SAP, waar ze de verantwoordelijkheid voor ‘Partnerships’ kreeg. Na een tijdje stapte zij over naar Sales en introduceerde er onder meer de afdeling Bid Center (offertes en aanbiedingen) en het Customer Relations Center (telefonisch contact met klanten). Tien jaar en diverse functies later, gaf zij leiding aan een team van SAP- consultants op het vlak van CRM. Deze functie bleek de brug te zijn die haar van SAP naar dienstverlener Sogeti leidde. Vandaag de dag is Lisethe binnen Sogeti verantwoordelijk voor de werving en aanbesteding van grote complexe deals, zeg maar de grotere en langere projecten bij klanten.

Relatiebouwer
'Ik ben niet iemand die doelbewust en gedetailleerd zijn loopbaan plant', antwoordt Lisethe op de vraag wat ze nog meer ambieert. 'Maar ik ben wel ambitieus in wát ik doe. De lat ligt hoog, zowel voor mijzelf als voor anderen. Dat komt omdat ik er altijd iets moois van wil maken. Ik vind het prachtig om met het team een resultaat af te leveren waar wij samen trots op kunnen zijn. Van nature ben ik eerder introvert; ik kan echter enorm enthousiast worden als we met creativiteit een goede offerte maken. Als we het traject dan ook nog eens weten te winnen, geeft dat echt een hoop energie.' Haar profiel op LinkedIn vermeldt tevens dat ze een relatiebouwer is. 'Ik ben inderdaad vrij tactisch; maar dat ben ik eigenlijk altijd, niet alleen op professioneel vlak. Ik vind het getuigen van respect voor de ander als je iets op een diplomatieke manier zegt. Het weerhoudt me overigens niet om te zeggen waar het op staat. Dat hoeft ook niet want directheid en diplomatie gaan wat mij betreft probleemloos samen. Als je iets onderbouwt en respectvol brengt, wordt je opmerking of kritiek immers functioneel en kan men er ook iets mee.'

Hotels, hotels en hotels
Is er naast haar uitdagende baan ook nog tijd voor hobby’s? 'Daar lever ik inderdaad het meeste op in. Gelukkig is mijn werk ook grotendeels mijn hobby. Daarnaast lees ik heel veel en ik doe graag leuke dingen samen met mijn zoon van tien. Als ik er zo over nadenk heb ik toch wel een hobby, zij het misschien een ietwat vreemde…', glimlacht Lisethe, 'ik spaar namelijk hotelboeken. Ik lees alle mogelijke romans en thrillers die over hotels gaan evenals hotelgidsen van waar ook ter wereld. Er is een aparte plank in mijn boekenkast voor gereserveerd.' Na wat doorvragen blijkt een lang gekoesterde droom de reden voor deze fascinatie te zijn. 'Ik wil ooit nog eens een hotelletje runnen; het maakt niet uit waar, als de plek maar goed is. Er zijn wel een paar criteria waaraan die plek moet voldoen: het moet in een ongerepte omgeving zijn, omringd met pijnbomen en direct aan zee. De zee creëert immers een dieptebeeld; je kunt ver weg kijken en ver weg dromen. Die droom is er niet gekomen vanuit commerciële overwegingen maar vanuit de wellnessoptiek. ‘Mijn’ hotelletje moet namelijk bovenal een plek zijn waar gasten zich goed voelen. En ikzelf ook uiteraard. Of ik denk dat die droom ooit werkelijkheid wordt? Ik denk het niet, maar dromen van een droom is ook mooi, toch?'