Iris Diamant had geen toepasselijker bedrijfslocatie kunnen uitkiezen dan de vroegere fertiliteitsafdeling van het Groot Ziekengasthuis. Voordat haar onderneming het leven zag, heeft ze immers heel wat hindernissen moeten nemen. Opgeven was geen optie. Iris moest en zou ondernemer worden.

Als bijna vijftiger heeft ze de gedrevenheid van een jonge hond. ‘Ik heb zoveel in te halen’, zegt ze bevlogen. ‘Ik bruis van de energie.’ In haar behaaglijke kantoor annex bedrijf praten we over lelijkheid die pijn doet, over geboren worden als ondernemer en het plaatje dat moet kloppen. 

Volwassen kind
‘Volgens mij was ik altijd al geboeid door bloemen en styling. Ik was een beweeglijk kind dat geprikkeld werd door van alles en nog wat. Mijn ogen vertaalden datgene wat ik zag. Als iets me niet beviel, probeerde ik het om te zetten naar iets moois. Het plaatje moest helemaal kloppen, eerder had ik geen rust in mijn hoofd. Dat is nog steeds zo. Het is als een niet te stoppen gedachte-stroom die pas tot stilstand komt als onvolkomenheid vervangen is door schoonheid. Lelijkheid doet me bijna letterlijk pijn’, legt Iris uit. ‘In mijn herinnering was ik voortdurend bezig dingen te veranderen en te verfraaien. Mijn slaapkamer bijvoorbeeld heeft tal van metamorfoses ondergaan en als ik met de mijne klaar was, begon ik aan die van mijn zus. Ze was daar trouwens niet altijd even blij mee; mijn drang naar minimalisme werd niet altijd gewaardeerd’, lacht Iris bij de gedachte. ‘Op mijn tiende was ik zo ambitieus dat ik besloot mijn werkterrein uit te breiden naar de kelder van het appartementencomplex waar we woonden. Van de kille, koude ruimte wilde ik een knusse woonkamer voor mezelf maken. Achteraf gezien was ik eigenlijk een volwassen kind of een kind-volwassene.’

Ondernemersrisico
Bijna veertig jaar later zijn de ambitie en gedrevenheid van het kind vertaald naar een eigen bedrijf: IRIS DIAMANT BLOOM & STYLING. Dat ging echter niet van een leien dakje. Eufemistisch gezegd, werkten allerlei instanties niet bepaald mee. ‘Na de basisschool wilde ik heel graag een creatieve opleiding volgen, maar in die tijd was er slechts beperkte keuze wat dat betreft. Dus koos ik voor de tuinbouw-school, waar ik alles leerde met betrekking tot de bloemisterij en het bloemschikken. Daarna volgde de praktijk, waarin ik mijn vakbekwaamheid steeds meer verfijnde. Vooral de stage bij onder meer twee prachtige bloemenwinkels in Rotterdam heeft me veel bijgebracht over de bloemsierkunst. Op een gegeven moment voelde ik me dan ook klaar voor een eigen bloemenzaak. Maar de instanties die daarover gingen, zagen dat duidelijk anders! Ze beschouwden blijkbaar een auditieve beperking als een groot ondernemersrisico. Met als gevolg dat ik mijn droom moest opgeven. Ik ben nog steeds kwaad én verdrietig als ik daaraan terugdenk. Want ik mag dan wel doof zijn, mijn onderneming is dat niet’, zegt Iris fel.

De aanhouder wint
‘Uiteindelijk ben ik dan maar het onderwijs ingegaan. Als moeder van twee kleine kinderen leek me dat, vooral praktisch gezien, geen verkeerde beslissing. Toch heeft het werken in loondienst me nooit gelukkig gemaakt. Het voelde nooit echt goed en het verlangen naar een eigen bedrijf ging nooit echt weg. Het bleef kriebelen. Bovendien kon ik me moeilijk verzoenen met het feit dat het ondernemerschap me door anderen was ontzegd. Toen de kinderen het huis uit waren, besloot ik te luisteren naar mijn onderbuikgevoel en alsnog voor het ondernemerschap te gaan. Dat was drie jaar geleden. Ik ben trots op wat ik sindsdien heb opgebouwd. Trots om te zien hoeveel kracht en creativiteit ik in me heb. Trots op de kwaliteit die ik klanten te bieden heb. Trots op het feit dat ik nooit opgeef. Dat ik steeds weer op zoek ga naar vernieuwing en toegevoegde waarde voor mijn klanten. Natuurlijk heb ik in die drie jaar niet alleen succes en voorspoed gekend; er waren net zo goed tegenslagen. Maar ik leer van beide en zie elke periode als een leerproces. Dat maakt het ondernemerschap ook zo boeiend. Ik kan dan ook niet anders dan toegeven dat het gewoon bij mij past.’ 

Erkend leerbedrijf
IRIS DIAMANT BLOOM & STYLING is bovendien een erkend leerbedrijf. Op dit moment heeft Iris drie jonge stagekrachten onder haar vleugels vanuit de studies  Interieur en Advies, Hand & Design en Ontwerpend Meubelmaker. Wat haar zo geschikt maakt om jonge mensen te stimuleren en te begeleiden, is dat ze enerzijds als gewezen docent over de nodige educatieve vaardigheden beschikt en anderzijds als jonge ondernemer weet waarover ze praat. Ze kent de uitdagingen en valkuilen, de frustraties en de voldoening. Welk advies heeft zij voor ondernemers in spe, willen we weten? ‘Ondernemerschap moet van binnen komen; je moet het in je hebben. Ik weet niet hoe het is om dat gevoel niét te hebben want ik zie mezelf als een vanzelfsprekende ondernemer. Wie echter niet als ondernemer geboren wordt, zal er veel voor over moeten hebben om te slagen: veel meekijken en meedraaien met andere ondernemers, ervaring opdoen bij andere bedrijven en vooral je ogen de kost geven.’