‘Voordat de fotoshoot begon gingen onze ruigste mannen ineens nog even voor de spiegel staan’, gaat Dorie (45) verder terwijl ze met een glimlach door het magazine bladert. ‘Omdat ze een visitekaartje voor GTO willen zijn. Hoe mooi is dat. Dat gaf me nóg meer het gevoel dat we het met z’n allen doen en niet anders.’ Klein van stuk is ze, maar energiek en bevlogen. En duidelijk op haar plek als het gaat om betekenis geven aan het bestaansrecht van het familiebedrijf. Het was vader Gerard de Rouw (68) die de zaak vijftig jaar geleden oprichtte. Intussen staan Dorie en haar broer Johan (40) aan het roer. Terugkijkend op een halve eeuw GTO is Dorie trots op alle ontwikkelingen die GTO heeft doorgemaakt. ‘Vader richtte zich destijds al op een hoger segment’, legt Dorie uit. ‘En dat is niet veranderd. Sterker, we bestrijken de nichemarkt nu wereldwijd. Mede dankzij alle kennis en innovatie. We weten altijd heel goed wat zich in de markt afspeelt, daar zijn we in getraind. En als je daar zicht op hebt, loop je sowieso een stap voor.’
Uitblinken
GTO, de afkorting van Galvano Techniek & Ontwikkeling, verzinkt op elektrolytische wijze metaal en metaalproducten. Eenvoudiger gezegd: bewerkt ruw metaal ter voorkoming van roest. Als een van de weinige in staat om geheel onafhankelijk buizen te verzinken, behoort GTO tot de grote spelers in West-Europa. Klanten zijn staalmagnaten uit onder meer de bouw, auto-industrie, kassenbouw en medisch-technische wereld. Ook het metaal dat in koffiezetapparaten van Douwe Egberts zit, passeerde eerst GTO. En te midden van ruwe metaalbewerkingen komen broer en zus de Rouw elkaar nu zo’n twaalf jaar in het bedrijf tegen. ‘Tuurlijk botst het wel eens tussen ons’, lacht Dorie. ‘Daar ben je toch broer en zus voor? Johan is een echte productieleider, iemand die de kunst verstaat van het aansturen en delegeren. Dat doet hij goed, maar soms doet hij dat ook bij mij. Op financieel gebied notabene. Laat dat nou nét mijn gebied zijn.’ Ach, over die momenten stappen ze meestal gauw weer heen. Waar ze samen feilloos in uitblinken betreft een totaal andere activiteit. ‘Wanneer we ons bezighouden met vastgoed’, reageert Dorie enthousiast. ‘Ik kan daarin mijn creativiteit kwijt, Johan zijn snelheid. Dan rijden we rond en kopen we met z’n tweetjes na ruggenspraak met vader een bedrijfspand. Deze samenwerking voelt meer ontspannen. Binnen het vastgoed drijven we meer op ons gevoel, daar kunnen we bij wegdromen.’
Eervol
Wegdromen is er echter niet bij wanneer Dorie zich op de Bossche vestiging vastbijt in cijfers, holding-activiteiten en het onderhouden van relaties. En ook niet bij MHC Rosmalen waar ze elke week met de hockeystick zwaait. Want als ze zelf niet over het veld rent, staat ze wel aan de zijlijn haar eigen kinderen aan te moedigen. ‘Een bedrijf runnen is niet niks, maar moeder zijn ook niet’, benadrukt Dorie. ‘Ze zijn nu veertien en tien. Tot een bepaalde leeftijd lijken ze op jezelf, maar daarna begrijp je niets meer van ze. Dan moet je er maar op vertrouwen dat het allemaal goed komt. Ik zeg vaak tegen ze: ‘Het maakt me niet uit wat je wordt, maar zorg dat je straks trots kunt zijn op wat je hebt bereikt’.’ Zo is Dorie zelf ook opgevoed. Ze twijfelt dan ook oprecht of ze het haar kinderen zou aanraden in het familiebedrijf te stappen: ‘Hoe eervol ook, het is een hele grote verantwoordelijkheid. Je hebt elke dag vele monden te voeden.’ Dorie zelf had ook helemaal niet de ambitie om haar vader achterna te gaan. Ze rolde vanuit de accountancy via het bedrijfsleven in de chemicaliënbranche. Wilde eerst uitzoeken wat ze écht op werkvlak wilde doen. Wilde vooral in andere keukens kijken. ‘In een familiebedrijf stappen moet een weloverwogen keuze zijn’, stelt ze. ‘Kom daar niet alleen iets halen, maar ook brengen. Zorg voor diversiteit. De toekomst van de zaak hangt daar vanaf.’
Te gemakkelijk
Metaal is een bestaand en blijvend product. Dat verklaart voor een groot deel de kracht en het succes van 50 jaar GTO Plating. Maar niet alleen die vorm van victorie schenkt voldoening, meent Dorie. Iets teruggeven aan de regio waar je zo groot bent geworden ook. Zo zwemt ze elk jaar in de Dommel voor ‘Swim to Fight Cancer’ en is ze actief bij Stichting 1184 dat zich inzet voor de Bossche samenleving op het gebied van maatschappelijke initiatieven zoals armoedebestrijding. ‘Zomaar geld geven is te gemakkelijk’, legt Dorie uit. ‘Ik ben van één plus één is drie. Met een stukje persoonlijke inzet en betrokkenheid kun je nóg meer betekenen.’
Dorie’s tips aan familiebedrijven:
• Spar ook met derden.
• Bescherm je DNA.
• Betrek geen andere familieleden in het bedrijf.
• Bouw eerst werkervaring elders op.
• Leun niet op het verleden.
Tekst: Jeanette van Haasen
Fotografie: Marlinde Andersson