Het visitekaartje van Bertie zit vervat in een klein doosje, met daarin een halve cent. Het verwijst naar een oud gebruik uit de scheepvaart. De halve cent werd bij het aangaan van een zakelijke relatie kado gegeven en bracht de eigenaar geluk. Bertie wil er echter vooral mee benadrukken dat Stuwarooij geen uitzendbureau is maar een vaste relatie aangaat met medewerkers en opdrachtgevers.
Tegen de stroom in
'Wij gaan tegen de stroom in, want waar andere bedrijven zweren bij ‘flexibiliteit’ (tijdelijke contracten), geloven wij dat je juist in tijden van recessie mensen aan je bedrijf moet binden. Daarom hebben al onze medewerkers - ook nieuwe krachten - een vast contract. Om klanten te ontzorgen, moet je immers kwaliteit en productiviteit kunnen bieden en dat kan volgens mij makkelijker met vaste dan met tijdelijke krachten. Met vaste krachten kun je iets opbouwen en investeren in je klantrelatie. Natuurlijk heb je ook in onze sector prijsvechters die ‘handjes’ leveren tegen dumpprijzen, maar dat gaat onvermijdelijk ten koste van de kwaliteit. Ik hoor liever dat we ‘te duur’ zijn dan dat een andere partij beter werk kan leveren, hoewel we dat laatste nog nooit hebben gehoord', lacht Bertie, 'en ook onze prijs-kwaliteitverhouding blijkt goed te zijn.'
Bedrijfs-cao & smileys
Uniek voor de sector (misschien wel voor Nederland) is de eigen bedrijfs-cao die Stuwarooij afsloot. 'De cao moet uitbuiting volledig uitsluiten, ook al is daar bij ons allesbehalve sprake van. Het is de schriftelijke bevestiging van hoe we al ruim twintig jaar werken. Met de cao willen we alle twijfels bij onze huidige en toekomstige werknemers wegnemen. Pas als medewerkers ontzorgd zijn, kunnen zij immers klanten ontzorgen. Als er klachten bij het PVV-meldpunt binnenkomen, is dat vooral te wijten aan het feit dat uitzendbureaus Oost-Europese arbeidskrachten hierheen halen en ze vervolgens aan hun lot overlaten. Voor wie geen werk heeft, ver van huis is en eenzaamheid lonkt, lijkt ‘drinken’ soms het enige tijdverdrijf. Onze bedrijfs-cao bestrijkt een heel scala, gaande van kosteloos woon-werkverkeer en gratis werkkleding tot een gegarandeerd en gelijk (leeftijdsonafhankelijk) loon. De huurlast is er voor drie jaar in vastgelegd en bedraagt maximaal 50 euro per week. Daarnaast is het een sterk signaal naar onze opdrachtgevers. Het voorkomt dat zij imagoschade oplopen door te werken met onze Poolse arbeidskrachten. Dan heb je ook nog ons smiley-systeem, een soort spaaractie waarbij positieve acties beloond worden, want wij geloven in belonen en niet in straffen. Scoort bijvoorbeeld de huisvesting bij controle ‘oké’, dan krijgen de bewoners een smiley op de deur. Tien smileys geven recht op een barbecue voor tien, 20 smileys op een Playstation voor het huis.'
(Zelf)vertrouwen
'Omdat ik hier onvoldoende mensen vond met de arbeidsmoraal die ik voor ogen had', beantwoordt Bertie de vraag waarom hij 20 jaar geleden al Polen naar Nederland haalde. 'Als morgen tien Nederlanders op de stoep staan met dezelfde instelling, zal ik geen seconde aarzelen want onze toekomst ligt toch in Nederland. Ik vind ook dat we meer moeite moeten doen voor mensen met een uitkering en zorgen dat zij weer zelfvertrouwen krijgen. Na tig afwijzingen voelen mensen zich niet meer betrokken bij de arbeidsmarkt. Als mensen niet meer in zichzelf geloven, verliest ook de economie het geloof in zichzelf.'
Achter elke man
Het saamhorigheidsgevoel, respect en luisteren naar elkaar vormen volgens Bertie het succes van Stuwarooij. 'Qua medewerkertevredenheid scoren wij 8.4, wat betekent dat sommige zaken beter kunnen. Medewerkers weten dat zij hun ontevredenheid altijd kunnen uiten. Ik heb er begrip voor; vaak is het ook een leermoment voor mij. Je moet openstaan voor kritiek; van enkel successen word je bedrijfsblind. Trouwens, succes is pas mooi als je het met elkaar kunt delen. Het succes van Stuwarooij is van ons samen. Het succes van ‘Bertie van Rooij’ daarentegen is vooral de verdienste van mijn vrouw. Zij heeft mij al die jaren ontzorgd zodat ik kon focussen op het ontzorgen van medewerkers en opdrachtgevers. Zonder haar was het niet gelukt.'