Joop de Groot begint in 1978 De Groot Houtbewerkingsmachines, een handel in gebruikte machines, vanuit een paardenschuur in Nuland. Vervolgens wordt een houten noodgebouwtje betrokken op het industrieterrein De Kruisstraat. Hier groeit het bedrijf rap: meter voor meter wordt het imperium uitgebreid.

Inmiddels staat er een showroom van 16.000 m2 met ruim 300 nieuwe en gebruikte machines en ruimtes voor demonstraties en training, een werkplaats en opslag. Zoon Ruud en diens vrouw Jolanda nemen in 2009 de leiding op zich. Dit jaar hebben zij De Groot Bewerkingsmachines overgedragen aan hun zoon Martijn.

Papierwerk
Ruud is 21 jaar als hij in het familiebedrijf stapt. Samen met zijn vader bouwt hij aan de verdere groei van De Groot Bewerkingsmachines. Ruud neemt steeds meer taken van hem over. Als zijn vader plotseling overlijdt, moet er echter nog veel geregeld worden. ‘Voor de buitenwereld was hij nog algemeen directeur, terwijl ik de zaak grotendeels al min of meer bestuurde. Officieel was dit niet het geval; daar kwam dus nog een hoop papierwerk bij kijken.’ Het is niet de makkelijkste periode voor het echtpaar, zowel vanwege de economische crisis als verdrietige familieomstandigheden. Ruud licht toe: ‘Na een flinke ontslagronde gingen we terug van 90 naar 75 medewerkers. Daarnaast overleden ook Jolanda’s moeder en mijn moeder in korte tijd. Toch wisten we de schouders eronder te zetten; als familiebedrijf moet je in beweging blijven.’

Blijven investeren
Jolanda, die tot dan toe de volledige zorg van de kinderen op zich had genomen, komt Ruud in het bedrijf ondersteunen. ‘Omdat zij jarenlang het thuisfront bestierde, kon ik mij volledig toeleggen op de zaak. Maar na het verlies van mijn vader miste ik iemand aan mijn zijde met wie ik in vol vertrouwen en zonder enig ander belang kon sparren’, vertelt hij. Jolanda vult aan: ‘Het oorspronkelijke plan was dat ik in de zaak zou komen werken als de kinderen ouder waren en nadat ik mijn MBA-opleiding had afgerond. Dat werd wat eerder dan gepland.’ Het bedrijf weet na de bouwcrisis al snel op te krabbelen. ‘Veel van onze klanten zijn familiebedrijven; dat zijn loyale afnemers die voor de lange termijn gaan en, net als wij, blijven investeren in de zaak’, legt Jolanda uit.

Nieuwe energie
Zoon Martijn begint op zijn twintigste in het bedrijf. Al snel maakt hij zijn ambities om de zaak over te nemen kenbaar. ‘We hebben hem de ruimte gegeven om naar dat moment toe te groeien en een sterk managementteam om hem heen gevormd. Zodra we voelden dat hij op eigen benen kon staan, hebben we de zaak overgedragen’, vertelt Ruud. Martijn is zevenentwintig als hij het stokje overneemt. Het was een bewuste keuze om daar niet mee te wachten. ‘Ondernemers willen vaak te lang zelf aan het roer staan. Maar een bedrijf heeft frisse en nieuwe energie nodig; alleen zo blijf je toekomstbestendig’, meent Ruud. Hij illustreert: ‘Onze werkzaamheden zijn veranderd. Zo zijn hier steeds meer jonge en hoogopgeleide programmeurs werkzaam. Die zitten tijdens een sollicitatiegesprek liever met een leeftijdsgenoot als Martijn om tafel dan met mij.’ Jolanda voegt daaraan toe: ‘Bij onze klanten zien we eveneens de volgende generatie opstaan. Daarmee zend je als familiebedrijf een sterk signaal uit naar klanten en medewerkers: je bent bezig met de toekomst en de continuïteit van je onderneming.’

Scheve gezichten
De belangrijkste tip die Ruud en Jolanda ondernemers willen meegeven, is om het opvolgings- en overnameproces van je bedrijf tijdig in gang te zetten. ‘Er komt meer bij kijken dan je denkt. Gesprekken met zowel accountants en fiscalisten als binnen het gezin. Daarbij kunnen de emoties hoog oplopen. Door tijdig en open het gesprek met elkaar aan te gaan voorkom je scheve gezichten’, aldus Jolanda. Het gezin De Groot heeft zelf ook uitvoerig om de keukentafel gezeten. ‘Onze dochter Daphne heeft als jonge moeder ervoor gekozen om een dag in de week werkzaam te zijn in het bedrijf. Ze ambieert geen verantwoordelijke functie, maar wil wel betrokken zijn. Ook voor haar hebben we alles in goed overleg geregeld’, aldus Ruud. 

Grote glimlach
Aan stoppen met werken wil het echtpaar voorlopig nog niet denken. Jolanda: ‘We vinden het nog veel te leuk. Wel is het heerlijk om wat meer vrij te zijn; we hoeven niet meer zes dagen in de week op de zaak te zijn. Zodra we geen waarde meer kunnen toevoegen, dan houden we ermee op.’ Moeite met loslaten, heeft Ruud niet: ‘Ik kan er juist enorm van genieten. Onze kinderen hebben het goed door ons en wij hebben het goed dankzij onze kinderen.’ En hoe zou vader Joop naar het huidige familiebedrijf kijken? Ruud: ‘Met een biertje en sigaretje in z’n handen én een hele grote, trotse glimlach op zijn gezicht. De cirkel is rond.’

Tekst: Linda Groothuijse
Fotografie: Kees Bennema