‘Op 5 maart viel er een last van mijn schouders. Tegelijk was er het besef ‘als ik morgenvroeg opsta, weet ik niet wat te doen’. ’s Avonds hadden we een etentje met de kinderen. ‘s Nachts werd ik hartstikke beroerd. Eerst maar op vakantie naar Bali, dacht ik. Daarna is er nog genoeg tijd om de toekomst te plannen.’
Te complex
‘Ongeveer een jaar geleden gaven onze kinderen aan dat ze iets wilden bespreken. Ze werkten toen alle drie bij Fysicon. Ik dacht dat ze zouden vertellen dat ik weer opa zou worden’, lacht Bert. ‘Maar het gesprek ging een totaal andere kant op. Ze gaven aan dat ze het bedrijf niet wilden overnemen. Vonden dat ze onvoldoende technische kennis hadden om het naar een hoger niveau te tillen. Fysicon is een complex bedrijf met complexe technologie. Ik had al eerder gezegd dat aansluiting bij een grote partij met een wereldwijd netwerk essentieel was om verder te groeien. De uitspraak van mijn dochters gaf me dus de ruimte om aan een overdracht te denken.’
Zwaar onderhandelen
‘De eerste verkennende gesprekken met Canon gebeurden tijdens een beurs in Dubai begin 2017. De echte onderhandelingen begonnen in juli. Ik had inmiddels Linda aangesteld als nieuwe CEO van Fysicon. Daardoor kon ik me volop focussen op de onderhandelingen. Dat was nodig. De delegatie van Canon bestond uit 44 personen. Ook voor Canon was het een ongewone situatie. Normaal hebben ze bij overnames te maken met diverse aandeelhouders. Nu slechts met één: de familie Elberse.’
Alles is anders
Van familiebedrijf naar onderdeel van een multinational is een enorme stap. Wat betekent het voor Linda? ‘Ze blijft CEO van het bedrijf. Tijdens de onderhandelingen heeft ze haar waarde meer dan bewezen. Uiteraard zit ze nu in een wen-periode. Alles is anders. De stijl van leidinggeven, het frequenter sturen op cijfers, de langere besluitvorming. Maar ze voelt zich perfect gelukkig. Net als mijn twee andere dochters. Die doen hun eigen ding, buiten het bedrijf. Ik hoef me geen zorgen te maken.’
Andere kant
‘Mijn dagindeling is evenmin een probleem. Ik heb mijn drive gevonden als vrijwilliger bij de Voedselbank. Op 7 september word ik zelfs aangesteld als voorzitter van de Osse afdeling. Elke donderdag ga ik erheen. Dan is het voedselbedeling. Ik vind het belangrijk ook met klanten contact te hebben. Bijna veertig jaar lang stond ik aan de commerciële kant van de maatschappij. Nu zie ik een totaal andere kant. Het heeft mijn kijk op bepaalde dingen veranderd. Door alle individuele verhalen van vluchtelingen komt die hele problematiek erg dichtbij. Dat hakt er soms wel in.’
Eigen labo
‘Naast mijn vrijwilligerswerk ga ik geregeld met mijn vrouw op reis. Voor Fysicon heb ik de hele wereld rondgereisd, maar ik heb nooit iets gezien. Nu zie ik de wereld. Ik zie het land en zijn mensen. Niet alleen luchthavens en hotels. En uiteraard is er de technologie. Het blijft mijn grote hobby. Ik blijf werken aan nieuwe ontwikkelingen. Wel in mijn eigen tempo. Ik laat me niet opjutten. Daarvoor koester ik te veel het gevoel van vrijheid.’
Tekst: Gerda Baeyes
Fotografie: Arnold Reyneveld