‘Dan is het fijn dat onze organisatie fl exibel en veranderingsgezind is’, gaat hij verder. ‘Met de nieuwe collega’s van John Vermeulen Fietsplezier hebben we ook de fietservaring overgenomen.’ De naam werd omgedoopt tot Veloo. Met veel kennis over fi etsen en de ervaring om de klant bij de hand langs verschillende tweewielers te nemen, wil Kurt een wow-winkel creëren waar regio Brabant onmiddellijk aan denkt bij de aanschaf van een fi ets. ‘Hoe mooi zou dat zijn?’, reageert hij enthousiast.
Regelen we!
Mobiliteitsbedrijf Van den Udenhout met 500 medewerkers bestaat 66 jaar en heeft vestigingen in Den Bosch, Eindhoven, Oss, Veghel en Boxtel. De organisatie richt zich op auto’s, fietsen én op het OV met de ‘shuttlepas’. Van één meter tot aan duizend km wil ze het de klant naar de zin maken. ‘Binnen Tilburg had je op je fiets naar ons gesprek gekund’, legt de ondernemer aan me voor. ‘Omdat dit in Eindhoven plaatsvindt, nam je de auto. Maar een mobiliteitspas voor het OV kunnen we ook voor je regelen. Waarom we voor zoveel mobiliteitsoplossingen kiezen? Omdat ik denk dat de klant één aanspreekpunt wil hebben voor al zijn mobiliteitszaken.’
Less is still more
Van den Udenhout voerde in het Bossche fi liaal van Veloo al vijf jaar het Duitse designmerk Kalkhoff en kiest nu voor meerdere merken. Bij Veloo vind je reguliere fietsen, e-bikes, bakfi etsen, mountainbikes en racefietsen. Een fiets leasen kan daar ook. ‘De fiets is een nieuwe wereld voor ons. De schaal en voorraden zijn dat ook’, zegt Kurt, sinds 2011 directeur-eigenaar en sinds 2000 betrokken bij Van den Udenhout. Hij droomde er altijd van zelfstandig te zijn om het verschil te kunnen maken en verantwoordelijk te zijn voor z’n eigen daden. ‘Bij een autobedrijf kost een minuscuul lampje al geld. Bij een fietsenwinkel rijd je zo naar binnen en vraag je om het zadel hoger of lager te zetten. Dat kost je meestal niets. De monteur is degene die jou helpt terwijl in onze autozaken verkopers en servicemonteurs rondlopen. Automerken zijn duidelijk gegroepeerd en ‘less is more’. Dit gaan we ook bij onze fi etsen toepassen. We zoeken naar balans om opgedane lessen te verenigen.’
DNA Brabant
Een les die Kurt sowieso ter harte neemt: als je groeit en groter wordt, moet de sfeer behouden blijven. Voor hem betekent dit behoud van het Brabants DNA met die gemoedelijkheid en aandacht voor elkaar. ‘Dan red je het niet meer met een klapje op de schouder’, weet de Brabander, geboren aan de Bossche Schapenmarkt. ‘Iedereen heeft een verhaal. De mensen die bij ons werken ook. Over grote dingen wordt je vanzelf wel geïnformeerd, maar er spelen zich ook dingen in een mensenleven af die niet snel gedeeld worden. Uit schaamte bijvoorbeeld. Zoals financiële kwesties.’ Kurt helpt in dit geval met financiële ondersteuning of zoals vorig jaar, door de hoge energierekeningen, met boodschappenpakketten. ‘Regelmatig dat rondje maken op alle vestigingen, is belangrijk’, gaat hij verder. ‘Toen ik enkele jaren geleden met mijn gezondheid kampte en een poos uit de running was, ging alles door. Ons succes danken we niet alleen aan continuïteit en innovatie, maar ook aan een goed team waar ik ontzettend trots en zuinig op ben.’
Achteruitkijkspiegeltje
Kurt houdt van zijn werk. Hij zou niet weten wat hij zonder moest. ‘Elke dag op Ibiza lunchen zeker’, grijnst hij. ‘Ga weg, dat is mijn leven niet. Ik vind het veel te gezellig met onze klanten en collega’s. Het is geweldig om innovatief te blijven. Voor hen en voor mezelf. Iedereen moet blij zijn en voldoening ervaren. Als ik ’s avonds naar huis rijd en in mijn achteruitkijkspiegeltje kijk, glimlach ik. Soms moet je ook egoïstisch zijn en grenzen stellen, je kan niet altijd ja zeggen. Maar als je een keer nee zegt, kom je ook met een oplossing. Egoïstisch optimisme noem ik dat. Door eerlijk en oprecht te zijn, kom je er samen altijd uit.’
Hippere helmen
Toch nog even naar die e-bikes die met hoge snelheid over de weg suizen. ‘Ze gaan hard ja’, geeft Kurt toe. ‘Daarom verkopen we er ook veiligheidspakketten bij met een extra verzekering plus veiligheidshelm. Maar mensen dragen dat ding niet. Ze vinden die maar lelijk.’ Kurt draagt ze evenmin. Stom, zo vindt hij van zichzelf, maar na een paar biertjes in de stad gaat hij altijd met de taxi naar huis. ‘Moeten ze maar hippere helmen maken’, merkt hij op. Hm, hippere helmen…. We bespeuren beiden een gat in de markt. Ik stel daarop voor dat we het de volgende keer over Veloo’s kekke fi etsmutsen gaan hebben. Kurt klapt met zijn hand op de tafel. ‘Deal’, zegt hij.
TEKST JEANETTE VAN HAASEN