Je denkt dat je een papieren proces ingaat, maar niets was minder waar voor de oprichter van TMP Groep. Hij had nooit gedacht dat emoties zo zouden opspelen. Andries Tolenaars (63) ervoer het aan den lijve: ‘Je kunt je zakelijk voorbereiden op het afstand doen van je bedrijf, maar je moet er ook emotioneel klaar voor zijn. Je bedrijf is jouw identiteit.’

Over één week stopt zijn functie als directeur bij TMP Groep en is het voor Andries Tolenaars na dertig jaar TMP klaar. Maar daar gingen spannende en verdrietige momenten aan vooraf.

Wat als..?

TMP Groep uit Waalwijk is B2B toeleverancier in de metaal en bestaat uit 45 medewerkers. Vijftien jaar geleden viel daar de eerste brief op de mat van een geïnteresseerde koper. Andries was toen pas rond de vijftig – die brief ging dus direct de prullenbak in. ‘Pas tien jaar later kwam de gedachte bij me op: wat als ik niet vervangbaar ben? Hoe laat ik mijn nabestaanden en medewerkers achter als mij iets overkomt? Vanaf toen werden vooruitzien en een stukje risicomanagement ook belangrijk.’ Andries richtte zijn bedrijf TMP Metaalproducten, opgericht in 1993, organisatorisch opnieuw in en zette het breder in de markt. Met de juiste mensen op de juiste plek kwam in 2014 de tweede tak TMP Constructie erbij en in 2016 TMP Coating. De drie takken versterken elkaar en vormen sindsdien het succesvolle TMP Groep.

Zoon Nick

Andries is vader van drie kinderen. Eén van hen werkte bij hem in het bedrijf en had er een leidinggevende functie. Dat was zoon Nick. Nick had net een huis gekocht en vroeg op 9 september 2011 aan zijn vader of hij in de lunchpauze even op en neer mocht om thuis wat documenten te regelen. ‘Tuurlijk mocht dat’, gaat Andries verder. ‘Dat had elke medewerker van mij gemogen’. Nick stapte op zijn motor, lette even niet op en overleed op de kruising verderop ter plekke aan een motorongeluk. Hij werd 24 jaar. Andries, zichtbaar geëmotioneerd: ‘Hij had de opvolger voor mijn bedrijf kunnen zijn’.

Tussen hoop en vrees

De jaren daarop stonden voor Andries en zijn familie in het teken van rouw. Het was balanceren tussen business en pijn. Ondertussen groeide TMP Groep als kool en was Andries intussen zestig. Moest hij doorgaan of zijn onderneming verkopen? Zijn andere twee kinderen hadden geen interesse in het bedrijf. Toen Andries een succesvolle ondernemer van zeventig sprak die onder veel stress van het ondernemen leed, hakte hij een knoop door en koos voor verkoop. Andries nam de tijd om alle papieren voor de waardebepaling van zijn bedrijf in orde te maken en ging op vakantie. ‘Tijdens die vakantie kreeg ik een telefoontje van een potentiële koper’, legt hij uit. ‘Van Sprundel Investment Partners, een Brabants familiebedrijf. Verrassend, want niemand wist dat ik mijn bedrijf in de verkoop wilde zetten. Overtuigd van de waarde van mijn bedrijf, wilde ik echter meer geïnteresseerden spreken. Er bleven drie gegadigden over. Van Sprundel gaf gas en we hadden een hele goede klik.’

Geen weg meer terug

Naarmate het verkooptraject vorderde en Andries ‘geen weg terug’ meer zag, kwam grote twijfel opzetten. ‘Het voelde alsof ik mijn identiteit verkocht, want ik bén TMP Groep. In de laatste week wilde ik zelfs niet meer doorgaan met de verkoop. Mijn bedrijf loslaten, zo ontdekte ik tijdens gesprekken met familie en vrienden, voelde als Nick loslaten.’ Gedurende deze periode overleed Andries’ moeder in slechts één maand aan kanker. Ook dat hakte er fl ink in. Maar de due dilligence vond plaats en in april 2022 werd de defi nitieve handtekening onder de verkoopovereenkomst gezet. Het verkooptraject besloeg in totaal negen maanden. ‘Het heeft even geduurd voordat ik er blij mee was’, zegt Andries eerlijk. ‘Je bedrijf verkopen gaat over jezelf. Over je vrijheid als ondernemer. Ik wilde de overgangsperiode zo kort mogelijk houden. Maar drie maanden werden er negen, omdat Van Sprundel het bedrijfs-DNA goed wilde leren kennen. Binnen de organisatie verandert er fundamenteel niets en zo wilde ik het ook graag. Eind deze maand stap ik uit de onderneming en is de overdrachtperiode beëindigd.’

Nieuwe ster aan de hemel

Andries heeft veel vertrouwen in de nieuwe eigenaren. Zij snappen de bedrijfscultuur en respecteren die. ‘Ik zie ze nog binnenkomen de eerste keer, een vader met zijn twee zonen’, merkt Andries voorzichtig op. ‘Ik brak. Tegelijkertijd zag ik ook het mooie ervan.’ Ook al is het bedrijf niet meer van hem, stiekem voelt hij zich nog steeds verantwoordelijk: ‘Dat knopje kan ik nog niet helemaal omzetten. Ik blijf om die reden nog aan als adviseur voor deze jonge ondernemers’. Terugblikkend zegt Andries tot slot: ‘Ik vond het lastig mijn bedrijf te verkopen waarin mijn zoon had gewerkt. Ik ontdekte ook dat mijn bedrijf niet het allerbelangrijkste is in mijn leven; dat is mijn familie. Er is nu meer verbondenheid en contacten zijn intenser. Al met al ben ik een dieper mens geworden. We gaan nu eerst een paar maanden zeilen, mijn vrouw en ik. Daarna moet ik leren omgaan met een lege agenda.’

TEKST JEANETTE VAN HAASEN
FOTOGRAFIE KEES BENNEMA