Aluminiumbaron Jeroen van den Heuvel (44) is een man met vele talenten. Studeren hoort daar niet bij. Evengoed wist hij een bedrijf te starten waarmee hij jaarlijks zo’n 30 miljoen euro omzet.

‘School was nooit mijn sterkste kant. Ik had andere talenten. Ik was verdienstelijk motorcrosser en zong en speelde gitaar in twee bandjes. Bij de motorcross werd de basis gelegd voor ASC, Aluminium Scaffolding Company. Honda kwam met een motor met een aluminium frame. Daar lagen zulke mooie lassen onder, dat wilde ik ook kunnen. Toen heb ik leren lassen, vervolgens zette ik een advertentie in de krant: ‘voor al uw aluminium laswerkzaamheden’. Mijn eerste opdracht kwam van een aannemer. ’s Morgens bracht hij zijn steiger, ’s middags was hij klaar. Ik vroeg er 150 gulden voor. Daar lachte hij om. Hij zei: ‘Bij de concurrent betaal ik hier minstens duizend gulden voor’. Hij gaf me driehonderd gulden en zei: ‘Doe er wat mee’.’

Gek gebeld
‘Ik plaatste een advertentie in de Telegraaf en werd daarna helemaal gek gebeld. In die tijd waren rolsteigers hartstikke duur. Gingen ze kapot, dan moest er een nieuwe komen. Ik kon die repareren en dan konden ze weer even vooruit. Zo werd ik een ‘pain in the ass’ van bestaande leveranciers. Op den duur wilde niemand meer onderdelen aan me verkopen. Toen ben ik ze zelf maar gaan maken. Die van ons kostte half zoveel als die van de concurrent.’

Klein hartje
‘Mijn ouders hebben me altijd vrijgelaten in mijn beroepskeuze. Eigenlijk wilde ik piloot worden, maar dat kon niet met een mavodiploma. Ik heb tot 2012 nog aan professionele autosport gedaan. Dat ging hartstikke goed, maar het was niet meer te combineren met mijn zaak. Mijn opa aan mijn moeders kant is altijd mijn grote voorbeeld geweest. Hij zat in de transport. Hij kon keihard zijn, maar had zo’n klein hartje. Hij heeft altijd plezier gehad in zijn werk. Dat wilde ik ook. Nu werk ik eigenlijk altijd, maar zelf zie ik dat niet zo. Ik run gewoon een leven. Ik ben niet gemakkelijk om mee te werken. Ik ben perfectionistisch. Technisch is het niet gauw goed. Aan de andere kant ben ik wel altijd bereid mensen te helpen, maar ik ben natuurlijk geen Sinterklaas. Het moet allemaal wel in balans zijn.’

Dipje
‘Mijn drive is om zaken op de rails te krijgen en te houden. De laatste tijd hebben we veel bedrijven overgenomen. Ik ben altijd bezig met het onderzoeken van nieuwe investeringen of nieuwe business. Tijdens de vorige crisis heb ik veel geïnvesteerd om mensen binnen te houden. Als je het mij vraagt kan een klein economisch dipje geen kwaad. Het gaat allemaal te makkelijk, mensen willen steeds meer. Dat is niet goed. Dat zie je ook in het groot. Mensen zijn nonchalant en gaan slordig om met onze planeet. In ons bedrijf hanteren we het cradle to cradle-principe. We hebben geen afval. We kopen ruw materiaal en verwerken dat. Ik kan heel slecht tegen verspilling. Als ik zie dat ze hier te lange lasdraadjes weggooien, zeg ik daar ook altijd wat van. En als iemand iets uit zijn autoraam gooit, kan ik echt uit mijn stekker gaan. Om nog maar te zwijgen over de plastic soep. We zijn maar tijdelijk op deze planeet. Gaan wij dan alles verkloten? We moesten ons rot schamen.’

In 1991 startte Jeroen van den Heuvel ASC in de achtertuin van zijn ouders. Dat hielden alle partijen drie jaar vol, daarna verhuisde hij via een varkenshouderij naar Breda en naar Etten-Leur waar het bedrijf verschillende panden gebruikt. In eerste instantie produceerde ASC alleen klimmaterialen voor de industrie. In 2012 betrad het bedrijf de consumentenmarkt, onder meer met aluminium huishoudtrapjes. Sinds 2016 gebeurt dat onder de naam Alumexx. Met dit bedrijf ging Jeroen van den Heuvel in 2018 naar de beurs. Sindsdien voert hij de directie van Alumexx en is hij adviseur van ASC. De komende jaren wil hij met beide bedrijven internationaal groeien in Duitsland, Scandinavië en Amerika.

Tekst: Raquel Mourick
Fotografie: Kees Bennema