Cor Verkolf is een prachtig maakbedrijf in Raamsdonkveer dat de kunst van het werken met staal al ruim veertig jaar beheerst. Tijdens de rondleiding bij deze Academy vermengt het geluid van de rolvormstraten zich met het ritmisch snijden van de stalen staanders. Ruwe rollen staal worden met een indrukwekkend gewicht van 4.500 kilo omgevormd tot robuuste maatwerk magazijnstellingen.

Hier begint het proces van vormen, buigen en lassen. Waar vroeger Cor Verkolf een handelsonderneming was, wordt er nu veel maatwerk geproduceerd. Een hele verandering! Ruw materiaal wordt omgetoverd tot perfect passende onderdelen. Er heerst een gevoel van trots en saamhorigheid bij de familie in deze productiehal.

Prelude

Dit familie- en maakbedrijf heeft een transitie doorgemaakt van handelsbedrijf naar productiebedrijf. Ook zijn ze druk bezig met het vormgeven van de nieuwe generatie binnen dit familiebedrijf. Een transitie in leiderschap. Marco Verkolf maakt plaats voor Tom Keijzers en Ad Huijbregts begeleidt deze transitie als algemeen interimdirecteur. Tijdens deze BOB Academy gaan wij met ze in gesprek. Hoe zo’n BOB Academy verloopt? We starten met een rondleiding in het bedrijf en krijgen zo een kijkje achter de schermen. Vervolgens gaan we onder leiding van Mariëlle Ploegmakers en de heren Verkolf met elkaar in gesprek over deze transitie.

Kijkje in de keuken

Cor Verkolf is de enige organisatie in Nederland die zelf palletstellingen produceert en daar zijn ze zichtbaar trots op. Het is ook geweldig om te zien hoe de huidige productiestraten de staander- en liggerprofielen van de band komen. In verschillende kwaliteiten en afmetingen van breed tot heel smal. Blank bandstaal wordt na het walsen voorzien van een polyester epoxycoating, wat ze ook in eigen beheer doen.

Wij zijn in transitie

Op deze eerste stelling komen veel positieve reacties. ‘Een bedrijf is altijd in transitie of zou dat moeten zijn’, zegt Judith Vermeulen, directeur Vekon. Tom Keijzers vertelt dat hij eerst een zijstap heeft gemaakt naar een ander bedrijf, maar dat het familiebedrijf zijn aandacht bleef trekken. Na zijn start als commercieel medewerker binnendienst is hij samen met Marco Verkolf de mogelijkheden gaan ontdekken om aan het roer te komen. Voor hem was er wel wat verandering nodig om volledig achter de bedrijfsvoering te kunnen staan en daarmee zijn ze samen met Ad aan de slag gegaan. Ad is ook familie, aangesteld als interim algemeen directeur om deze transitie te begeleiden. Mariëlle Ploegmakers reageert: ‘Dat is bijzonder, je komt het niet vaak tegen dat de huidige directeur een transitie overdraagt aan een interim-directeur.’ Ad heeft veel ervaring op het gebied van transities binnen bedrijven. Het eerste gesprek van Ad met Cor Verkolf liep een beetje vreemd. Cor’s eerste reactie was: ‘Ik heb geen enkel vertrouwen in mensen zoals jij’.

Vertrouwen winnen

Toch heeft Ad dit vertrouwen dik gewonnen, met name door mee te lopen in het bedrijf, werknemers te horen en ze te vragen waar zij tegenaan lopen. Ad heeft zijn visie met betrekking tot de transitie aan Marco voorgelegd en dat is met de aandeelhouders besproken. Ze waren het er unaniem over eens: Ad mag deze klus klaren. ‘Doordat hij op alle vlakken meedraaide binnen het bedrijf heeft hij een breed draagvlak gecreëerd’, vertelt Tom. Mariëlle vraagt wie er nog meer een interim-directeur betrokken heeft, waarop niemand reageert. ‘Haha, zo uniek is het dus, dat heb jij weer Ad’, zegt Mariëlle grappend, waarop iedereen moet lachen.

Kwestie van kip-ei?

Er wordt heel wisselend gereageerd op de stelling: ‘Ik werk meer in mijn bedrijf dan aan mijn bedrijf.’ Gijs van Abeelen, van Van Abeelen, reageert: ‘Wij werken steeds meer aan ons bedrijf, waarbij het vinden van de juiste mensen de grootste uitdaging is.’ ‘Het vertrouwen moet er zijn’, vult Mariëlle aan. ‘En dat is altijd een beetje het kip-ei verhaal. Enerzijds wil je veel ruimte geven, van de andere kant moet eerst blijken dat het kan. Jij kunt al goed loslaten, toch Ed? Vraagt Mariëlle aan Ed van den Bliek van Bregil. Ed reageert: ‘Als je besluit om iets los te laten, moet je het ook doen, anders werkt het niet.’ Ter afsluiting op deze stelling vraagt Mariëlle aan Boris Kwantes: ‘Hoe ervaar jij dat? Want jij staat aan de andere kant van de transitie, jij bent de nieuwe directeur bij Koninklijke van Eerd. Kun jij vertellen wanneer jij het vertrouwen volledig kreeg?’ ‘Dat heeft zeker wel anderhalf jaar geduurd’, vertelt Boris, ‘Want mijn vader deed dit werk al dertig jaar. Wanneer Mariëlle vraagt: ‘Wie herkent het? We doen het al jaren zo, maar eigenlijk moet het anders en is het nog niet zo makkelijk om mensen mee te krijgen? Wim Pijnappels van Metalco reageert: ‘Je moet constant blijven sturen.’ ‘Word je daar wel eens moe van?’ Vraagt Mariëlle. Wim: ‘Zeker wel eens, maar door op je snufferd te gaan leer je het meest!’

Loslaten

Mariëlle eindigt het gesprek met een vraag in plaats van een stelling: ‘Wat is het belangrijkste dat je de afgelopen vijf jaar hebt geleerd? Hein van den Heuvel van Patentwerkt reageert: ‘Dat jonge vrouwen echt anders naar de wereld kijken, zeker in de ingenieurswereld, dat is een verrijking. Bij ons is een jonge vrouw van dertig aandeelhouder. Dat had ik vijf jaar geleden echt niet verwacht.’ Ook Loek van der Bijl van Jan Verschuuren reageert: ‘Loslaten is echt het belangrijkste dat ik heb geleerd. Wanneer Mariëlle het tot slot ook vraagt aan de heren Verkolf is dat kort samen te vatten: leren luisteren, de ideeën bij de medewerkers ophalen en je geduld bewaren. Netwerken Als slotakkoord van een leerzame middag, sluiten we af met een hapje en een drankje. We kabbelen richting de avond, terwijl kleine groepjes van acht ondernemers in een ontspannen setting netwerken onder elkaar.

TEKST JANNEKE WESEL
FOTOGRAFIE KEES BENNEMA