Het leven dendert door en iedereen racet mee, net als het verkeer op de A58 bij Breda. Tot je afslag 14 richting Ulvenhout neemt, twee keer rechts gaat en bij de t-splitsing links. Landgoed Ulvenhart sluit je in een innige omhelzing van schoonheid, pure rust en natuur.

De benaming ‘zakelijk brein’ achter deze organisatie lijkt totaal niet bij eigenaar Bart Welten (60) te passen. Toch is de bezielde Brabander grondlegger van dit paradijsje. ‘Vrijheid, ruimte, natuur, muziek en kunst hebben me gebracht waar ik nu ben’, zegt hij zelf. ‘Ik leef mijn droom en help anderen graag die van hen te verwezenlijken.’

Toen al verliefd
Bart stamt uit een familie van ondernemers. ‘Mijn vader was Bakker Welten en zijn zaak groeide uit tot een imperium, waaronder ook Bakkersland. Ik herinner me hem als een hardwerkende man die prachtig kon zingen tijdens de Hoogmis of wanneer één van de kinderen niet kon slapen. Als hij in de bakkerij iets verkondigde schudde de hele zaak mee. In het Bakhuis heb ik een steen laten inmetselen met zijn naam erop. Dat heeft hij nog meegemaakt.’ De familie wandelde regelmatig van Ulvenhout naar Baarle-Nassau, waar  Barts oudste broer op kostschool zat. ‘Ik was toen al verliefd op deze plek.’

Het spitten beu
Barts eerste onderneming was een hoveniers- en landschapsarchitectenbureau, wat hij 21 jaar runde. ‘In die tijd woonde ik met mijn gezin in een bouwkeet aan de Sprundelseweg in Breda; zo illegaal als de nondeju. Mijn eerste twee kinderen zijn daar geboren. Toen het boerderijtje op dit landgoed te koop kwam, kocht ik het en knapte het op. We bleven er wonen, ook toen ik een paar jaar later het spitten beu was en mijn bedrijf verkocht.’ Bart gooide zijn leven over een andere boeg. ‘Door de verkoop van mijn bedrijf kon ik me een sabbatical van zes jaar permitteren. Ik ging aan het conservatorium studeren; piano en dirigeren. Het was een soort van thuiskomen, muziek is voor mij bijna meditatie.’

Astroloog
‘Na die zes jaar moest er weer brood op de plank. Ik verbouwde in 2005 de schuur naast mijn woning tot bed & breakfast ‘De Vos’, wat binnen korte tijd aardig ging lopen, met vier kamers en een vergaderruimte. Op een dag had ik een astroloog te gast, net als ik pianist. Hij wees op de boerderij van nummer 18, die nu De Jager heet, en zei: ‘Koop dat erbij’. Ik nam hem serieus en stapte naar de bank. Mijn bedrijfsplan was een papiertje met de tekst: ‘Ik heb het gevoel dat dit gaat werken’. Het ongelooflijke gevolg was een financiering voor
zowel koop als verbouwing. Hoewel kort daarna de recessie in volle hevigheid losbarstte wist ik de benodigde omzet te draaien om telkens weer een pand te kunnen kopen en verbouwen. Inmiddels zijn het er, naast Het Kippenhok waarin onze receptie en administratie gehuisvest zijn, vijf.’

Het leven zelf
‘We hebben een paar weken geleden de laatste hand gelegd aan De Hooimijt en daarmee is de potentie van deze plek volledig benut, mijn droom vormgegeven en het bouwen voltooid. Op 23 maart was de opening van De Hooimijt en vierden we tevens het 12,5 jarig bestaan van dit landgoed. Een dag later ben ik er met mijn vrouw in het huwelijk getreden. Het is de mooiste plek voor een bruiloft die je je kunt voorstellen. Eigenlijk wordt het leven zelf hier gevierd; van babyshower tot afscheid. Daarnaast zijn er congressen en seminars en organiseren we zelf dinerconcerten en een muziekconcours.’

Stapje verder
‘In de kern ben ik geen prediker, maar een monnik. Ik laat me niet door cijfers leiden maar door dromen. Dat die uit kunnen komen bewijst deze plek. Nu de hardware van Ulvenhart er staat, ga ik een stapje verder. Ik wil mijn gasten de kans geven om in de veilige haven van dit landgoed zichzelf te herontdekken door middel van bijzondere workshops. Laatst was er een groep internisten met wie we hout gingen sprokkelen om er zelf brood op te bakken. Naast de symboliek krijgt het aardse van die handelingen in deze natuur een heel bijzondere lading. Zelf zing ik met mensen. Dat lijkt misschien eng, maar ik krijg ze moeiteloos mee.’

Tekst: Henrike Brouwer
Fotografie: Kees Bennema