In het eerste bedrijf waar hij werkte, kwam zijn baas te overlijden. Bij het tweede bedrijf overleed de vrouw van de baas die daarop nooit meer de oude werd. Dus nam híj het stokje over. ‘Je kan als bedrijf alleen overleven als je je mensen meeneemt’, ervoer Gijs Jobse (31) van Claessen Staalwerken & Van Boesschoten.

Om deze reden zorgt hij ervoor dat zijn onderneming bij veranderingen of tegenslagen niet zomaar omvalt. Door een stevig fundament te bouwen. In zijn ogen doe je dat door aandacht voor je mensen te hebben. Schare aan steunpilaren ‘Ik heb ooit gezien hoe het niet moet’, legt de jonge ondernemer uit, sinds zes jaar werkzaam bij het bedrijf en nu een jaar directeur. ‘Gezien hoe een bedrijf uiteen kan vallen als medewerkers niet achter de nieuwe eigenaren staan. Daarom doe ik het anders. Door de club hecht te maken, een soort familie te creëren. Met blije mensen die graag komen werken. Zonder hen ben ik nergens.’

Traditioneel? Passé

Claessen Staalwerken, opgericht in 1892, vervaardigt, levert en monteert alle soorten staalconstructies, trappen, hekwerken en balustrades. Naar ontwerp van de opdrachtgevers of naar eigen ontwerp, en indien gewenst, inclusief volledige hout- of glasafwerking. Daarnaast is zij steeds frequenter actief in het seriematige productiewerk. Gijs kwam er zes jaar geleden terecht in een vrij traditionele werkomgeving. Zelf is hij voorstander van een wat ‘eigentijdsere aanpak’ zonder teveel afstand tussen hem en de medewerkers. Zo voerde hij een toolboxmeeting in met afsluitend een borrel, elke laatste vrijdag van de maand. ‘In het begin hadden we wel drie of vier A-4tjes vol aandachtspunten’, lacht Gijs. ‘Nu passen ze al op een notitieblaadje.’

Geef die dromen leven

Het belangrijkste instrument binnen zijn visie? Het gesprek met zíjn mensen. Gijs vraagt hen naar hun wensen en ambities. Stelt van daaruit plannen op. Zorgt dat die realiseerbaar zijn. Zo stuurt hij twee jonge medewerkers met gevoel voor ICT op cursus zodat ze straks kunnen gaan werken met een computerprogramma dat machines aanstuurt en werkstukken behandelt. Ook sprak hij af dat hij binnen nu en een aantal jaar een bewerkingscentrum aan het huidige pand gaat bouwen zodat ze zich kunnen specialiseren. Hij bepleit: ‘Je moet niet alleen over hun dromen praten; je moet ze uitvoeren. Dan voelen mensen zich serieus genomen. Blije mensen op de werkvloer, dat is waar ik het voor doe. Het is eigenlijk net als thuis. Happy wife, happy life. Niet dan?’

Plek robotica in de wereld

Een andere hoeksteen van Gijs’ visie: zijn geloof in robotica. Hij ziet het als een verlengstuk van de medewerker. Ooit was het science fiction voor hem; intussen is het science. Een wereld waarin hij zich nog veel meer wil verdiepen. ‘Robotica gaat een belangrijke plek innemen in de wereld. We hebben nu één robot balk-lasmachine in huis, ontworpen door RoboFlex. Het apparaat doet voor 30 procent het werk, maar kan veel meer. Toepassing vraagt om omscholing. De jongere garde moet dat; de oudere mag dat. In de toekomst hopen we robotica ook in te zetten voor het in- en uitladen van machines en om nog vaker seriematig te produceren. Genoeg reden om kennis rondom robotica te gaan beheersen. Sowieso, als we nu al beziggaan met het vereenvoudigen van de werkzaamheden van de werknemer, kunnen we straks meer werk verrichten met hetzelfde groepje. Dan hoef je het team niet per se uit te breiden, want de groep is nu behapbaar voor me. Je vereenvoudigt simpelweg het productieproces.’

Communicatie-estafette

Die groep binnen Claessen Staalwerken is hem onzettend veel waard. Met toewijding realiseert de groep hoogstaande projecten. Gijs voelt zich als een vis in het water in zijn job. ‘Ik maak me steeds minder druk. Over levertijden bijvoorbeeld. Of als een onderdeel een keertje net niet past. Het heeft geen zin om in paniek te raken. Kwaliteit staat altijd bovenaan. De klant weet dat, vertrouwt daarop. Een team aansturen vraagt om heldere communicatie. Op dit vlak leer ik directer te zijn, er niet om heen te draaien. Als ik mijn boodschap duidelijk aan het team overbreng, wordt dat ook duidelijk op derden overgebracht.’

Humanisme

Een kloppende voorbereiding is daadwerkelijk het halve werk. Qua planning, afspraken, het passend maken van product. Als dat op orde is, ga je pas alles in gang zetten. Toch is het niet robotica dat de doorslag geeft. ‘Kwaliteit – structurele kwaliteit – kun je alleen blijven garanderen binnen een fijne werkomgeving waarin jóuw mensen zich gezien en gewaardeerd weten.’

TEKST JEANETTE VAN HAASEN
FOTOGRAFIE KEES BENNEMA