Deze hardcore liberaal wilde altijd al een eigen bedrijf. Hij leverde flink op zijn salaris in en verruilde zijn Audi A6 voor een tien jaar oude Volvo. ‘Ik wil zoveel mogelijk vrij zijn, doen wat ik leuk vind’, zegt Eric Wetzels (61). ‘Zonder een baas die in mijn nek staat te hijgen.’

‘Dan maar minder geld’, vervolgt de mede-eigenaar van Polyfluor Plastics zijn verhaal. Een dappere stap, want hij had een mooie corporate functie bij een multinational in de chemie. Maar spijt hebben omdat je jouw droom niet hebt waargemaakt, leek hem vele malen erger. Toen hij vijftien jaar geleden Polyfluor kon overnemen, greep hij die kans samen met zijn compagnon Michael Laros aan. Toen een klein kunststofbedrijf met vijf medewerkers en een omzet van amper drie miljoen. Intussen zijn die getallen verviervoudigd. Dat na een jaar na overname hun grootste klant wegviel, triggerde Eric om actief op zoek te gaan naar nieuwe klanten. Met succes. Ook de economische crisis in 2009 doorstonden ze. ‘Wij leveren aan alle industrietakken’, licht de ondernemer uit Oosterhout toe. ‘Dat geeft enige zekerheid. Maar we blijven onze klanten ook expliciet vragen wat we voor hen kunnen betekenen. Ze goed blijven bedienen zorgt ook voor duurzame relaties.’ Problemen oplossen, puzzelstukjes compleet maken. Dat is hem op het lijf geschreven.

Regels
Polyfluor levert producten van fluorkunststof, vooral bekend onder de merknaam Teflon®, aan de maakindustrie. Het exporteert wereldwijd en heeft mooie klanten in Noord-Amerika, China en door heel Europa. De kracht? ‘We zeggen eigenlijk nooit nee. Eerst bluffen door ja te zeggen en dan verder zien. Ik kan me geen voorbeeld heugen waarbij dit niet is gelukt.’ Maar net als elke andere onderneming heeft ook Polyfluor te maken met veranderende regelgeving. En zo eenvoudig is die niet. ‘Kijk, ik ben een politiek dier’, zegt de voormalige partijvoorzitter van de VVD voor wie het heel gewoon was om met Mark Rutte in het torentje te ontbijten voor het wekelijks formatie-overleg. ‘En ik vind dat ondernemers zich over het algemeen te weinig in de politiek mengen, terwijl de wetgeving ons direct raakt. De arbeidsregelgeving bijvoorbeeld, dat is complexe materie. Een vak apart. Daar heeft de gemiddelde MKB-er speciaal een adviseur voor nodig. Dat geldt ook voor mij. Voor alle duidelijkheid, ik heb niets tegen regels. Maar het wordt maar niet minder.’

Individu
Zeven jaar geleden kreeg Eric slokdarmkanker. Tegen alle verwachtingen in kroop hij dankzij de juiste behandeling door het oog van de naald. Een paar jaar later was het longkanker. ‘Zulke ervaringen gaan je niet in de koude kleren zitten’, zegt de vader van drie volwassen dochters. ‘Je bent voorzichtiger, kent je beperkingen. Je kunt namelijk altijd weer ziek worden. We zouden er nog een vestiging bij kunnen nemen in het buitenland, maar dat kost veel tijd en geld. Waarom zou ik dat doen? We groeien hier nu ook. Ik merk dat ik minder snel risico’s neem. Doe dingen meer stap voor stap.’ Een koers die hij zelf uitzet en nu goed bij hem past. Daarom werd hij ook ondernemer. Om zijn eigen koers te bepalen, zoveel mogelijk vrij te zijn. ‘Ik geloof in het individu’, verheldert hij. ‘Ik geef ook mijn mensen alle ruimte om zelfstandig te zijn. Uiteraard binnen de mores van ons bedrijf. Want als dat negatief in het nieuws komt, sta ik onmiddellijk als topman of partijtijger van de VVD vernoemd in de krant. Zo gaat dat. Dit weerhoudt sommige ondernemers ervan om zich met politiek te bemoeien. Dat begrijp ik wel. Het maakt je kwetsbaar als je een mening hebt. Maar ik kan me niet inhouden.’

Kodak Instamatic
Uitdagingen genoeg voor de komende jaren. Zoals de te verwachten omslag van olie gerelateerde auto’s naar elektrische. Een ontwikkeling waar Polyfluor niet omheen kan als toeleverancier voor o.a. de automobielindustrie. ‘Volg de ontwikkelingen, ken je markt. Toen ik jong was, maakte je foto’s met de Kodak Instamatic. Nu gebeurt dat met je telefoon. Zo bijvoorbeeld ook de leeuwen in Artis. Je moet je afvragen of investeren in wilde dieren om ze vervolgens op te sluiten nog van deze tijd is. De wereld verandert en de maatschappelijke consensus ook. Daar moet je in mee, anders besta je straks niet meer.’ Vooralsnog wacht hem, als winnaar van het Oranje Handelsmissiefonds, een leuke handelsmissie. ‘Wij willen graag weten waarom onze handel met Duitsland maar niet voldoende van de grond komt. Met die vraag gaat men ons helpen.’ Polyfluor levert aan veertig landen, maar werkt ook samen met andere toeleveranciers in de regio. ‘Wat regionale samenwerking ons oplevert? Dat is lastig meetbaar. In elk geval een stukje naamsbekendheid. Altijd goed.’ 

Tekst: Jeanette van Haasen
Fotografie: Kees Bennema