‘Mijn vader en moeder runden het bedrijf voor ons, samen met mijn tante’, vertelt Adriaan Schuller. ‘Mijn broer Leon wist altijd al dat hij hen wilde opvolgen. Bij mij moest dat groeien. In 2003 was mijn tante een tijd uit de roulatie. Zij bestierde het kantoor en ik was net klaar met mijn studie marketing management. Toen ben ik op kantoor gaan zitten en daar heb ik nooit spijt van gehad. In 2010 namen mijn broer en ik de dagelijkse leiding over. In grote lijnen doe ik het kantoor en de commercie en hij de operationele kant.’
Van rijshout naar de Z9
Met Adriaan en Leon staat de vierde generatie aan het roer. Overgrootvader Leen Schuller startte het bedrijf in 1906 met binnenvaartscheepje Hoop op Welvaart, waarmee hij riet en rijshout vervoerde. Pas in de jaren 60 begon hij met rondvaarten. Inmiddels telt de vloot van De Zilvermeeuw zeven schepen. Het achtste schip, de duurzame en supermoderne Z9, wordt medio april in de vaart genomen.
Waterstof geen ABC’tje
Adriaan: ‘In 2011 zijn we gaan nadenken over schoner varen. Dat is een vereiste als je in de Biesbosch wilt varen, maar we wilden het zelf ook. Duurzaam ondernemen vraagt een enorme investering, zonder dat we weten of we het terugverdienen. Dat doe je alleen maar als je er echt in gelooft. We hebben de mogelijkheden van waterstof en van accu’s bekeken. We kwamen er al snel achter dat varen met waterstof extra aandacht vraagt op gebied van regelgeving, opslag en logistiek. In 2018 hebben we de Z8 in de vaart genomen; een partyschip met dieselelektrische aandrijving. Hierbij drijft een dieselmotor een generator aan die stroom levert voor de elektromotoren. Bij de Z8 gebruiken we dus nog steeds diesel, maar zij is schoner en stiller dan onze andere schepen. Als je het mij vraagt, hoeven vernieuwingen ook niet in een keer goed te zijn. Veel initiatieven stranden omdat de doelstelling te ambitieus en daarom niet haalbaar is. Dat is zonde. Ik haal altijd het voorbeeld van de Toyota Prius aan. De eerste elektrische auto was niet foutloos, maar als niemand erin had gereden, hadden ze hem ook niet kunnen verbeteren. Kwaliteit is belangrijk, maar je moet niet bang zijn om die 100 procent niet te halen.’
0%
‘Met de kennis die we hebben opgedaan bij de ontwikkeling en het gebruik van de Z8, hebben we zijn opvolger ontworpen. De Z9 wordt volledig elektrisch aangedreven. Als zij opgeladen is, leveren de accu’s 1.100 kwh. In praktijk komt dat neer op vier keer de Biesbosch rond. Daarbij stoot ze 0 procent CO2, fi jnstof of fossiele brandstoffen uit. En de Z9 is ook nog eens supermodern en luxueus afgewerkt. Sinds een paar jaar werken we met een architect die met een horecablik naar onze schepen kijkt. Alle gasten moeten zich hier thuis voelen: de dagtoeristen, maar ook de bruiloftsgasten en de genodigden van een bedrijfspresentatie.’
Charme der jaargetijde
De schepen van De Zilvermeeuw kunnen tot 300 personen onderbrengen. Ze varen door de Biesbosch, maar ook naar Breda, Rotterdam, Antwerpen en Zeeland. De arrangementen zijn divers en De Zilvermeeuw vaart het hele jaar door. ‘Ieder jaargetijde heeft zijn charme’, weet Adriaan. ‘Vandaag was het heel koud, maar het was een prachtige dag op het water. Zeker op zo’n stille boot als de Z8.’ De ervaringen met de Z8 en Z9 kunnen misschien ook wel interessant zijn voor de logistieke sector. In hoeverre is een elektrisch schip bruikbaar in de binnenvaart bijvoorbeeld? Adriaan: ‘Dat hangt heel erg van het vaarprofi el af. In de binnenvaart varen ze 24 uur. Dat betekent dat je met veel wisselende omstandigheden te maken hebt, dan is het lastig om daar je capaciteit op af te stemmen. Bovendien heb je grote accu’s nodig en die zijn behoorlijk prijzig. Onderweg stil liggen om op te laden kost geld, want dan ben je langer onderweg.’
Gezin en evenwicht
Adriaan vertelt dat hij zelf ook nog regelmatig aan het roer staat van een van de schepen van De Zilvermeeuw. ‘Maar ik kan ook best een tijdje zonder. Ik ben meer ondernemer dan schipper. Het mooie aan dit werk? We creëren ontspanning en plezier. Daarbij is het fi jn om in seizoenen te werken. In de wintermaanden kunnen we even op adem komen van het hoogseizoen. Dan werk ik regelmatig zeven dagen in de week. Nooit staan we stil. Naast de dagelijkse gang zijn we ook steeds bezig om te vernieuwen. Toch lukt het me aardig de balans in de gaten te houden. Natuurlijk ben ik in de zomer veel weg, maar met het gezin compenseren we dat gedurende de rest van het jaar. Volgens mij gaat het er niet om hoe vaak je thuis bent, maar om wat je doet als je er wél bent.’
TEKST RAQUEL MOURIK
FOTOGRAFIE KEES BENNEMA