Richard Clement heeft er zin in. Hij opende de eerste autonome vestiging van Hoppenbrouwers Techniek in Roosendaal. De ambitie is groot. Richard: ‘We hebben nu zes medewerkers, ik wil dat we over vijf jaar honderdvijftig mensen nodig hebben om de droom van Hoppenbrouwers te verwezenlijken: uitgroeien tot de beste technische dienstverlener van Nederland.’

Richard moest wel even wennen om hét gezicht van Hoppenbrouwers in Roosendaal te worden. Lachend: ‘Ik zie mijn hoofd ineens overal terug. Dat is een aparte gewaarwording. Ik ben als hulpmonteur begonnen en nu word ik vestigingsleider. Dat is natuurlijk een mooie kans. Ik ben altijd ondernemend geweest, maar ik vond de stap om een eigen onderneming op te zetten heel groot. Mijn vader was ondernemer en ik heb van dichtbij gezien dat dat niet altijd even makkelijk is. Nu heb ik een professionele organisatie achter me staan waar ik altijd op terug kan vallen. We werken vestiging overstijgend, dus ik hoef het wiel niet opnieuw uit te vinden.’

Kritisch
Hoppenbrouwers werd in 2010 uitgeroepen tot de beste Brabantse werkgever en voor 2017-2018 mogen ze het keurmerk Beste Werkgever dragen. Henny de Haas, algemeen directeur Hoppenbrouwers Techniek, runt het bedrijf op geheel eigen wijze. Zijn lijfspreuk staat op zijn visitekaartje: Keep it simple. Zou dat het geheim zijn achter het succes? Henny: ‘Gewoon doen en gewoon doen, oftewel doe maar gewoon en ga het gewoon doen. Onze medewerkers mogen kritisch zijn, meedenken, kansen grijpen en verantwoordelijkheden nemen. Soms mogen ze trouwens best wat minder kritisch zijn hoor.’ Lachend: ‘Laatst zei iemand voor de grap tegen me: ‘Je denkt toch niet dat ik me iets van de directeur aantrek?’. Nee, even serieus, het is fijn als mensen kritisch zijn, voor een gezond bedrijf is dat zelfs heel belangrijk.’

Iedereen tekenbevoegd
Ellen Vermeer, directeur personeelszaken, vult Henny aan: ’Wij zijn een heel open bedrijf, plat georganiseerd. Dat zie je in alles, in de openheid van het gebouw, maar ook in het feit dat al onze medewerkers goed op de hoogte zijn van hoe we er voor staan. Ze kennen onze missie en visie, maar we geven ook financiële openheid. De verantwoordelijkheden liggen zo laag mogelijk in de organisatie.’ Dat klinkt natuurlijk prachtig, maar hoe breng je dat in de praktijk? Henny: ‘Ook dat is heel simpel, we laten mensen zoveel mogelijk zelf een handtekening zetten voor de zaken waar ze verantwoordelijk voor zijn. Daar zijn ze toe bevoegd. Ik geef mensen eigenlijk mijn beurs en het mooie is dat daar geen misbruik van gemaakt wordt. De telefoniste gaat heus geen auto’s bestellen. Ik merk juist dat mensen bewuster met het geld omgaan als ze zelf verantwoordelijk zijn. Kort gezegd, hoe lager het salaris van mensen is, hoe lager de bedragen zijn die ze uitgeven. Vanuit dat perspectief is het ook gewoon slim om mensen zelf te laten beslissen. Iemand met een salaris van 10.000 euro per maand, geeft makkelijker bedrijfsgeld uit dan iemand met een lager salaris. Die denkt: ‘Zoveel geld uitgeven? Dat moet goedkoper kunnen.’ En gaat op zoek naar alternatieven.’

Koudwatervrees
Met regelmaat bezoeken andere bedrijven Hoppenbrouwers Techniek om te horen en zien hoe zij de boel runnen. Henny: ‘Vaak zijn ze verrast, ik denk dat wat wij doen simpel is, maar dat blijkt toch niet zo te zijn.’ Ellen: ‘Je krijgt al snel opmerkingen: ja, maar, en vul dan de bezwaren maar in.’ Henny: ‘Dat is koudwatervrees. Vaak vraag ik aan die ondernemers hoeveel handtekeningen ze moeten zetten. Dat doen ze dus de hele dag door. Ik vind dat je dat alleen moet doen als het inhoudelijk wat toevoegt. Bij ons komen mensen alleen naar mij toe als ze denken dat ik iets toe kan voegen aan hun besluit. Ze komen niet puur voor de goedkeuring, maar voor wat ik bij kan dragen met mijn kwaliteiten, inhoudelijk  en als mens. Dat maakt mensen zelfstandig, waardoor ze met veel meer plezier aan het werken zijn. En ik heb mijn handen vrij voor andere dingen. Soms denk ik weleens dat anderen nog niet op deze manier te werk gaan, omdat ze bang zijn dat hun functie dan overbodig wordt.’ 

Toegankelijk
Doe maar gewoon dus en blijf normaal. Ellen: ‘Er zijn hier bijvoorbeeld geen aparte parkeerplaatsen voor de directie.’ Henny: ‘Dat klopt, ik ben toevallig directeur, maar ik ben niet meer of minder dan iemand anders bij Hoppenbrouwers. We zijn misschien in functie niet gelijk, maar we zijn wel gelijkwaardig. Ik vind dat iedereen toegankelijk moet zijn. We gebruiken gewoon ons nuchtere, gezond verstand en blijkbaar werkt dat prima.’ Richard onderschrijft dat van harte: ‘Ik krijg de vrijheid om te ondernemen en mijn ambitie werkelijkheid te maken. En ik weet dat ik altijd een beroep kan doen op iedereen. Wat wil  je nog meer?’

Tekst: Jenneke de Roij
Fotografie: Michel Klop