Elektravon: Het slokt je behoorlijk op

‘Vanaf het moment dat Ad en ik in 2005 ieder voor de helft eigenaar waren, zagen we 2015 al als moment waarop we de zaak zouden willen overdragen’, vertelt Wim Avontuur, oud-eigenaar van Elektravon. ‘We wisten ook dat we dan beiden waarschijnlijk geen opvolging in onze families zouden hebben.’ Maar eenmaal 2015, was het nog niet de tijd.


Uitgave: Nov-Dec 2019
Thema’s: Opvolging & Overname Elektrotechniek Techniek

Wim: ‘We zaten nog in de crisis en hoewel we ook in die jaren zwarte cijfers schreven, hadden we onze aandacht nodig voor andere zaken. In 2015 begonnen we ons wel te oriënteren op het verkoopproces en op de markt. Daarvoor hebben we Van Oers Corporate Finance in de arm genomen. Evengoed vraagt de verkoop van je bedrijf dan nog veel tijd.’ Vader Cor en oom Willem Avontuur startten het bedrijf in 1959 in Naaldwijk. Wim: ‘Mijn oom was de technische man en mijn vader de administratieve. Ze specialiseerden zich in elektrotechnische installaties voor de tuinbouw. Begin jaren 70 verwachtte men dat de tuinbouw uit het Westland zou verdwijnen door de groei van Rotterdam en Den Haag. Daarom openden ze een tweede vestiging in Breda. Die ging mijn vader leiden.’

Vakantiewerk
Wim kwam in 1995 in het bedrijf. ‘Ik had altijd wel vakantiewerk voor het bedrijf gedaan. Niet omdat ik dacht dat ik het ooit over zou nemen, maar gewoon omdat ik dat leuk vond. Daarnaast heb ik elektrotechniek gestudeerd, dus op zich paste het wel.’ Niet lang daarna kwam ook Ad van den Akker aan boord, als directeur van de vestiging Naaldwijk. In praktijk twee zelfstandige organisaties met hun eigen disciplines, maar er wordt heel veel samengewerkt. In totaal werken er zo’n 130 man, met daar omheen een flexibele schil. Vanaf 2005 waren Ad en Wim elk voor de helft eigenaar van de hele organisatie.

Juiste moment
Wim vervolgt: ‘Continuïteit voor de medewerkers en een goed gevoel bij de intenties van de overnemende partij vonden we belangrijker dan de allerhoogste prijs. We hadden een lijstje van zes mogelijke overnamekandidaten toen we werden gebeld door De Groot Installatiegroep. Dat we Elektravon wilden verkopen, was niet bekend maar ze belden op precies het juiste moment. De Groot wilde de landelijke dekking vergroten. Daarnaast beschikt Elektravon over technieken die zij nog niet in huis hadden: tuinbouwtechniek en regeltechnische installaties. Als een bedrijf je wil overnemen omdat je ergens goed in bent, dan geeft dat wel meteen vertrouwen. Een ander pluspunt was dat De Groot ook een familiebedrijf is. Bovendien is het niet te groot, maar wel groot genoeg om een aantal zaken beter geregeld te hebben. Elektravon kan daar dan weer gebruik van maken.’

Kritische vragen
Er is een paar keer informeel gesproken, daarna gingen de adviseurs aan de slag met een overeenkomst. Wim: ‘Dat duurt dan nog best lang. In het voorjaar van 2018 was het eerste contact, op 28 juni dit jaar was de overdracht. De maandag erna hebben we op een bijeenkomst alle medewerkers geïnformeerd. Er zijn toen uiteraard ook wat kritische vragen gesteld, ook over de toekomst, maar er was geen angst voor posities of voor banen. De naam Elektravon blijft ook bestaan. Ad en ik hebben voorlopig nog dezelfde rol als voor de overname. We blijven aan tot de zomer van volgend jaar. Nee, mijn werk voelde niet ‘anders’ na de overname. Ik dacht wel: ‘Waar was ik ook alweer altijd mee bezig?’ Zo’n overname slokt je behoorlijk op.’

Nuttig maken
‘Volgend jaar zit ik 25 jaar bij de zaak. Na mijn afscheid wil ik me op interim basis nog een paar dagen in de week ergens inzetten. Ik ben pas 56, ik vind het leuk om me nuttig te maken in een technische omgeving. En één dag in de week golfen vind ik wel genoeg. Ad en ik hebben nog een zakelijke band, dus we gaan elkaar zeker nog zien. We hebben onder meer een minderheidsbelang in een bedrijf dat zonnepanelen maakt. Het is interessant om te zien hoe zich dat ontwikkelt.’

Tip van Wim Avontuur
‘Neem de tijd, een overname duurt altijd langer dan je verwacht. En denk er in een vroeg stadium over na. Zelfs als je er zelf nog niet aan toe bent om te stoppen.’

Tekst: Raquel Mourik
Fotografie: Kees Bennema

< Alle thema's