De klanten van CapitalatWork lieten zich onlangs bijpraten over alle economische ontwikkelingen. Directeur Vermogensbeheer Maurits Berendschot vertelt dat de jaarlijkse nieuwjaarsbijeenkomst naar voren werd gehaald, voor het geval corona in januari roet in het eten zou strooien. De infl atie, energiecrisis en de oorlog in Oekraïne kwamen allemaal aan bod.
Vaste koers
Maurits: ‘We passen goed op het geld van onze klanten. Als je aandelen van goede bedrijven koopt en die voor langere tijd aanhoudt, maak je een mooi rendement. Als je regelmatig koopt en verkoopt, kom je bedrogen uit. Of zoals Charlie Munger, al sinds de jaren zestig zakenpartner van de wereldberoemde belegger Warren Buffett zegt: 'big money is not in the buying or selling, it’s in the waiting'. Mensen die veel in aandelen handelen, praten op feestjes graag over hun snelle successen, maar over hun verliezen hoor je ze niet. In een periode als deze blijven we naar de feiten kijken. We monitoren dagelijks onze aandelen- en obligatieportefeuilles en op basis van onze analyses beslissen onze fundmanagers of we daarin iets moeten veranderen. We houden vaste koers en focussen op de lange termijn met de bedrijven waarin we beleggen.’
Criteria
CapitalatWork investeert in bedrijven die niet al te scherp zijn gefi nancierd. Andere criteria zijn een stabiele cashfl ow en een houdbaar verdienmodel. Mede dankzij de dagelijkse analyses groeide het beheerde vermogen in de afgelopen dertig jaar van dertig miljoen naar negen miljard euro. ‘Laten we even een stapje terug doen,’ stelt managing director Steven Faber voor. ‘Onze klanten hebben geld om te beleggen en kunnen dat ook voor langere tijd missen. Wil je je geld beschermen tegen infl atie, dan zijn er maar twee opties: investeren in onroerend goed of investeren in bedrijven. De prijs van onroerend goed beweegt mee met de infl atie. De portefeuille van bedrijven waarin wij investeren wordt over een periode van vijf tot tien jaar meer waard.’
Stijgende lijn
Steven pakt er een aantal grafi eken bij. De eerste laat een plaatje zien met een heleboel willekeurige stippen. ‘Dit zijn de verwachtingen over een periode van een jaar. Dat springt alle kanten uit. Bekijk je die over een periode van tien jaar dan zit daar een duidelijke stijgende lijn in. Het gemiddelde cashfl ow rendement van de bedrijven in onze aandelenportefeuille is ruim negen procent. Dat is wat er gemiddeld per jaar in het ‘geldlaatje’ van de CFO’s van deze bedrijven bijkomt.’ Maurits: ‘We komen uit een rare periode. Met de lage rentestand was het geld eigenlijk gratis. Na corona zijn mensen beduidend meer gaan uitgeven. De infl atie liep daardoor op, ruim voordat de oorlog in Oekraine losbarstte. De energiecrisis die op de oorlog volgde, heeft daar nog een fl inke schep bovenop gedaan.’ Steven: ‘Toen het economisch goed ging, vond niemand infl atie een issue. Nu is inflatie het centrale thema geworden in de media. Een al te hoge infl atie moet worden vermeden, maar een inflatie van twee tot drie procent is heel gezond voor de economie. Als je vandaag iets koopt, dan is het morgen duurder. Zou het minder waard worden, dan kocht je het niet.’
Cycli van groei en krimp
‘De economie beweegt nu eenmaal op en neer in cycli van groei en krimp’, weet Maurits. ‘De positieve economische cyclus duurde langer doordat centrale banken de rente naar nul of zelfs daaronder hebben verlaagd. Om de infl atie te beteugelen, verhogen centrale banken nu de rente. Geld lenen wordt aanzienlijk duurder en dat remt de economie af. Daardoor zal de infl atie weer dalen.’ Steven: ‘We hebben twintig jaar in overvloed geleefd. We gaan terug naar een tijd die veel normaler is, waarin je keuzes moet maken. Dat is helemaal niet verkeerd. Zeker niet voor de generaties na ons. Wij zien een trend dat jongeren het normaal vinden om regelmatig te lunchen in een hip restaurant. Toen ik studeerde had ik die luxe niet. Ik at soms wekenlang geroosterde boterhammen met pindakaas.’
Protesteren
Maurits: ‘Je ziet veel maatschappelijke onrust. Mensen protesteren tegen de stijgende prijzen. Maar we kunnen niet alles bij de overheid neerleggen. Sterker nog, de overheid beschermt de consument juist met allerlei steunmaatregelen. Neem het energieplafond. Dat is voor de gehele bevolking, niet alleen voor schrijnende gevallen. Daardoor kunnen alle consumenten nog steeds gemakkelijk geld uitgeven. Dat betekent dat de inflatie minder snel daalt dan gewenst. Die maatregelen – hoe goed bedoeld ook – drijven de infl atie juist op.’ Steven: ‘Ik ben ervan overtuigd dat de energieprijzen snel weer gaan dalen. Er is voldoende energie, alleen de logistiek eromheen is verstoord. Handelaren maken daar handig gebruik van. De overheid raakt in paniek en koopt energie tegen een veel te hoge prijs. Er is niets mis met ons gedrag aanpassen. We zetten de verwarming wat lager en trekken een warme trui aan. Je wordt echt niet minder gelukkig omdat er minder kan.’
TEKST RAQUEL MOURIK
FOTOGRAFIE NATALIE LEEUWENBERG