Als er iets is wat Arend Koekkoek in zijn werkende leven heeft geleerd dan is het wel dat een betere wereld en moderne technologie geen opponenten zijn. ‘Als je gaat digitaliseren, dan ga je bijna altijd minder spullen gebruiken’, weet hij. ‘Door digitale techniek slim in te zetten, kun je mensen heel makkelijk helpen om duurzaam te zijn.’

Arend Koekkoek groeide op in een milieubewust gezin. Zijn vader was leraar biologie, zijn moeder wiskundige. Voor hem komt alles samen in de digitale techniek. Op zijn veertiende bouwt hij een softwareprogramma voor de boekhouding van een natuurvoedingswinkel. Daarna kopen ook andere groene bedrijven zijn software.

Landal
Arend breidt zijn activiteiten uit en halverwege de jaren negentig heeft hij een internetbedrijf waarmee hij onder meer een boekingsengine bouwt voor Landal Greenparcs. ‘Mede daardoor werd Landal de grootste aanbieder van vakantiewoningen. Bovendien verzonden ze nog maar vijftigduizend catalogi in plaats van een miljoen. Ga maar na hoeveel bomen en transport dat scheelt.’

Verhitte discussies
Een betere wereld blijft onderwerp van gesprek. ‘Met mijn vader had ik verhitte discussies. Hij vroeg: ‘Hoe kan het dat we wel in staat zijn eten op Mars te telen, maar niet op een normale manier voedsel op aarde kunnen verbouwen? Als digitaal technoloog zou jij daar een bijdrage aan moeten leveren.’ Het klimaatprobleem is zo groot, daarom durven veel organisaties hun tanden er niet in te zetten. Bedrijven als Bayer en Philips zijn ook bezig om de wereld schoner te maken maar bereiken onvoldoende resultaat. In 2014 heb ik de handschoen opgepakt. Samen met mijn vrouw en twee vrienden besloot ik het probleem klein te maken. Als we nou eens eten voor onszelf gaan verbouwen?’

Ik vertrek
De vier gaan op zoek naar een boerderij die groot genoeg is om eten te genereren voor hen en de medewerkers van hun bedrijf, plus familie. In totaal zo’n zeventig man. Ze blijven daarnaast ook gewoon werken. Arend: ‘We zijn wel verknocht aan onze levensstijl. Het werd een beetje ‘Ik vertrek’ in Nederland. We hadden geluk dat we een boerderij in Almkerk konden kopen. Op Campus Almkerk, innovatiecentrum voor landbouw en duurzaamheid, gingen we werken én wonen. Al snel diende het eerste probleem zich aan. In de voormalige schuur, die wij gebruikten als kantoor, was het steen- en steenkoud. We wilden natuurlijk geen gas gebruiken, dus moesten we bedenken hoe we het dan warm zouden krijgen. Toen hebben we de schuur in blokken ingedeeld, die units konden we makkelijker verwarmen.’

Robot One
Arend vervolgt: ‘Vanaf het moment dat we besloten ons eigen voedsel te maken, liepen we tegen vraagstukken aan. Hoe teel je groente duurzaam? Hoe gebruik je zo min mogelijk energie? Wat heb je werkelijk nodig? Als je bereid bent die vraagstukken op te lossen en dat met anderen te delen, los je en passant grote problemen op.’ Zo werd ook de Robot One geboren. ‘Achter de computer ontstonden mooie ideeën, maar we moesten natuurlijk ook een keer naar buiten omdat het eten daar nu eenmaal groeit. Niemand van ons had ervaring met agricultuur; wij zijn allemaal techneuten. We wisten niet wat we moesten verbouwen en hoeveel van wat. We hebben informatie ingewonnen bij Sligro en becijferden dat we zo’n 150 soorten moesten verbouwen. Kort daarna hebben we het land in stukken verdeeld en mensen zelf laten bepalen wat er moest groeien. Toen diende het volgende probleem zich aan: het onderhoud.’

AI en de lerende machines
‘We bedachten dat we een robot nodig hadden om onkruid te wieden. Gek genoeg kon ik die nergens vinden. De zogenaamde Farmbot kwam het meeste in de buurt. Daarmee konden we een moestuin printen en onderhouden. Op basis daarvan hebben we Robot One ontwikkeld. Deze slimme landbouwrobot is ontworpen om mechanisch onkruid te verwijderen met behulp van vision en verschillende tools voor gewasbehandeling. Bovendien kan je als gebruiker in het online platform een teeltplanning maken en een route instellen die de robot zelfstandig rijdt op basis van GPS, camera’s en sensoren. ‘De gemiddelde werksnelheid is een hectare per uur. Daarnaast kunnen we onkruid weglaseren met extreem hoge precisie. Hij werkt volgens AI, dus het is een lerende machine. De robot krijgt energie van zonnepanelen en kan ook in het donker werken.’

Machines financieren?
Inmiddels werken zeven bedrijven met Robot One. In de komende jaren verwacht Pixelfarming Robotics meer dan 150 robots te bouwen. Arend benadrukt dat hij Robot One ziet als een verzorger van planten, niet als een strijder tegen het onkruid. ‘Mensen praten soms over de natuur alsof het een tegenstander is. Zo zie ik het niet. Uit oorlogen komen geen winnaars. Als je samenwerkt dan kun je van een en een drie maken. Dat geldt ook in het groot voor het uitrollen van dit product. Wereldwijd is er veel belangstelling voor, tegelijk lukt het boeren niet financiering te vinden. Een tractor leasen via de bank is geen probleem, maar een duurzame machine financieren is lastig. Ik kom graag in contact met andere ondernemers die ideeën hebben over hoe we deze machines beschikbaar kunnen maken voor boeren. Zo kunnen we met zijn allen de wereld net een drupje beter achterlaten dan we hem hebben aangetroffen.’

TEKST RAQUEL MOURIK
FOTOGRAFIE KEES BENNEMA